Η κατάρα του «Γαλάζιου Διαμαντιού». Εκλάπη από ινδουιστικό ναό και όσοι το αγόρασαν καταστράφηκαν. “Έπαιξε” και στον Τιτανικό

Σε διάφορες σκηνές της ταινίας «Τιτανικός» του 1997, η πρωταγωνίστρια Κέιτ Γουίνσλετ  φορά στο λαιμό της ένα μενταγιόν μ’ ένα τεράστιο γαλάζιο διαμάντι γνωστό ως «Καρδιά του Ωκεανού».

Το κόσμημα έπαιξε βασικό ρόλο στην πλοκή της ταινίας. Αν και πρόκειται για φανταστικό πολύτιμο λίθο, πολλά στοιχεία του βασίζονται σ’ ένα από τα ακριβότερα και διασημότερα κοσμήματα στον κόσμο

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

 Η «Καρδιά του Ωκεανού» στον «Τιτανικό»

 Με βάση το σενάριο της ταινίας, αυτό ήταν και το αντικείμενο που αναζητούσε η ερευνητική ομάδα που ανακάλυψε το ναυαγισμένο «Τιτανικό».

Η «Καρδιά του Ωκεανού» υποτίθεται ότι ήταν κάποτε ιδιοκτησία του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ της Γαλλίας και κόπηκε σε μορφή καρδιάς μετά τη Γαλλική Επανάσταση. Ο πολύτιμος λίθος στη συνέχεια κατασκευάστηκε σ’ ένα γαλάζιο διαμάντι σε σχήμα καρδιάς 56 καρατίων σε λευκόχρυσο και με μικρά διαμάντια γύρω του.

Αν η «Καρδιά του Ωκεανού» ήταν αληθινό κόσμημα, θα άξιζε περίπου 300 εκατομμύρια ευρώ!

Φυσικά, αυτό που φορούσε η Γουίνσλετ στην ταινία δεν ήταν αυθεντικό. Αντί για διαμάντι είχε ζιργκόν και λευκόχρυσο. Αν και ψεύτικο, δεν ήταν μηδαμινής αξίας αφού η κατασκευή του κόστισε 8000 ευρώ.

Μετά τη μεγάλη επιτυχία της ταινίας, πολλά άλλα αντίγραφα της «Καρδιάς του Ωκεανού» κατασκευάστηκαν και πουλήθηκαν σε όλο τον κόσμο.

Ένα τέτοιο κόσμημα φορούσε στην τελετή απονομής των Όσκαρ του 1997, η Γκλόρια Στιούαρτ. Στην ταινία «Τιτανικός» υποδυόταν την ηλικιωμένη Ρόουζ. Το κολιέ της ήταν στολισμένο με εκατό διαμάντια και ένα ζαφείρι 170 καρατίων. Η αξία του συγκεκριμένου κοσμήματος εκτιμάται στα 4 εκατομμύρια δολάρια.

Η «Καρδιά του Ωκεανού» ήταν ένα φανταστικό κόσμημα, μία επινόηση των σεναριογράφων του «Τιτανικού». Παρά ταύτα, βασίζεται στην ιστορία ενός διάσημου ιστορικού κοσμήματος του «Διαμαντιού του Χόουπ». Δεν είναι μόνο ένα από τα πιο γνωστά διαμάντια που έγινε διαβόητο για την κατάρα του.

 Το «Γαλάζιο Διαμάντι»

 Το 1666 ο Γάλλος Ζαν Μπατίστ Ταβερνιέρ (Jean Baptiste-Tavernier) βρισκόταν στην Ινδία αναζητώντας πολύτιμους λίθους. Τότε ήταν που απέκτησε περίπου 20 διαμάντια. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και ένα μοναδικό μεγάλο γαλάζιο διαμάντι.Στην Ευρώπη έγινε γνωστό με το όνομά του: «Γαλάζιο Διαμάντι του Ταβερνιέρ».

Λέγεται ότι το γαλάζιο διαμάντι έδινε τη ψευδαίσθηση ενός ήλιου στο κέντρο του, όταν τοποθετούνταν σ’ ένα χρυσό φόντο.

Τότε Γάλλος βασιλιάς, Λουδοβίκος ΙΔ΄,  αυτοαποκαλούνταν «Βασιλιάς-Ήλιος». Έτσι θεώρησε ότι το συγκεκριμένο διαμάντι του Ταβερνιέρ έπρεπε να γίνει δικό του. Το 1668 ο Λουδοβίκος προσέφερε ένα τεράστιο ποσό και αγόρασε όλα τα διαμάντια που είχε φέρει μαζί του στη Γαλλία.

Όταν το γαλάζιο διαμάντι πέρασε στην ιδιοκτησία του Λουδοβίκου ΙΔ΄, μετονομάστηκε σε «Γαλάζιο Διαμάντι του Στέμματος της Γαλλίας» ή απλά, το «Γαλλικό Γαλάζιο». Μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου ΙΕ΄ το 1715, το διαμάντι παρέμεινε στην κατοχή της γαλλικής βασιλικής οικογένειας.

Τελικά το κληρονόμησε ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ και η σύζυγός του, Μαρία Αντουανέτα.

Το 1791, εκμεταλλευόμενοι τη Γαλλική Επανάσταση, κλέφτες μπήκαν στα βασιλικά ανάκτορα και έκλεψαν πολλά πολύτιμα αντικείμενα του Λουδοβίκου και της Μαρίας Αντουανέτας. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και το «Γαλλικό Γαλάζιο».

Ένας από τους  από τους κλέφτες το φυγάδευσε στο Λονδίνο. Εκεί κόπηκε ξανά προκειμένου να μην μπορεί να ταυτοποιηθεί με το κλεμμένο βασιλικό κόσμημα.

Ο πολύτιμος λίθος των 45,42 καρατίων αποκτήθηκε από έναν πλούσιο τραπεζίτη, τον Τόμας Χόουπ (Thomas Hope). Έτσι, άλλαξε και πάλι όνομα και πήρε το όνομα με το οποίο είναι γνωστό μέχρι σήμερα ως «Διαμάντι του Χόουπ».

Το 1911 αποκτήθηκε από μια πλούσια Αμερικανίδα, την Έβαλιν Ουόλς Μακλίν (Evalyn Walsh McLean). Ήταν το πρώτο άτομο μετά από 120 χρόνια που εμφανίστηκε δημόσια φορώντας το γαλάζιο διαμάντι σαν κόσμημα.

Μετά το θάνατό της, οι κληρονόμοι της Μακλίν πούλησαν το 1949 το «Διαμάντι του Χόουπ» στο Χάρυ Ουίνστον (Harry Winston), Αμερικανό κοσμηματοπώλη και έμπορο πολύτιμων λίθων.

Το 1958 επέλεξε να δωρίσει το διάσημο διαμάντι στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας των ΗΠΑ του Σμιθσόνιαν Ινστιτούτου (Smithsonian Institution) στην Ουάσιγκτον. Σήμερα αποτελεί ένα από το σημαντικότερα εκθέματα του μουσείου.

Η αξία του «Διαμαντιού του Χόουπ» υπολογίζεται στα 250 εκατομμύρια δολάρια!

Η κατάρα του «Γαλάζιου Διαμαντιού»

 Ο θρύλος λέει ότι ο Ταβερνιέρ δεν αγόρασε το διαμάντι, αλλά το έκλεψε από ένα ινδουιστικό ναό στην Ινδία. Μόλις οι ιερείς του ναού ανακάλυψαν την κλοπή, καταράστηκαν όποιον το κατείχε. Παρ’ όλα αυτά, η κατάρα δεν φαίνεται να επηρέασε καθόλου τον Ταβερνιέρ, ο οποίος έζησε μέσα στα πλούτη και πέθανε 84 χρονών το 1689.

Όμως, η μοίρα των περισσότερων ιδιοκτητών του διαμαντιού δεν υπήρξε καλή. Όταν ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ απέκτησε το διαμάντι άρχισαν να πεθαίνουν το ένα μετά τον άλλο όλα τα νόμιμα παιδιά του. Στο τέλος έμεινε μόνο με τα εγγόνια του. Όμως, τα περισσότερα πέθαναν πριν από τον ίδιο. Στο τέλος της ζωής του έπαθε γάγγραινα και πέθανε με πολύ επώδυνο θάνατο.

Τον διαδέχτηκε ο δισέγγονός του, ο Λουδοβίκος ΙΕ΄, που ήταν επίσης και ο νέος ιδιοκτήτης του διαμαντιού. Αυτός, επίσης, είχε μεγάλες οικογενειακές τραγωδίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα δέκα νόμιμα παιδιά που απέκτησε, τα έξι πέθαναν πριν από εκείνο.

Τον Λουδοβίκο ΙΕ΄ διαδέχτηκε ο εγγονός του, Λουδοβίκος ΙΣΤ΄. Ήταν το πιο γνωστό «θύμα» του διαμαντιού, αφού αυτός και η Μαρία Αντουανέτα αποκεφαλίστηκαν στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.

Το 1911 το γαλάζιο διαμάντι αποκτήθηκε από την Αμερικανίδα Έβαλιν Μακλίν. Ένα χρόνο αργότερα, όταν ο Τιτανικός βυθίστηκε, η Μακλίν δεν ήταν σε αυτό, και φυσικά ούτε το διαμάντι.

Μπορεί να μην είχε την ατυχία να ταξιδέψει με τον Τιτανικό, αλλά η ζωή της άρχισε να διαλύεται όταν απέκτησε το διαμάντι. Το 1918, o οκτάχρονος γιος της Μακλίν σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Λίγο αργότερα, την άφησε ο άντρας της για μια άλλη γυναίκα. Αυτός πέθανε σε ψυχιατρική κλινική. Αποδείχτηκε ότι ήταν καταχρεωμένος και η Μακλίν πούλησε την οικογενειακή εφημερίδα της, τη “Ουάσιγκτον Ποστ”, για να ξεπληρώσει μέρος των χρεών του.

Στη συνέχεια, η 24χρόνη κόρη της αυτοκτόνησε με χάπια.

Λέγεται ότι η Μακλίν πίστεψε ότι όλες οι ατυχίες της οφειλόταν στο διαμάντι. Όμως, αντί να το ξεφορτωθεί, το είχε βάλει στο κολάρο του σκύλου της! Τελικά όταν πέθανε 1948, σε ηλικία 60 χρονών, οι κληρονόμοι βρήκαν μόνο χρέη. Αυτοί πούλησαν αμέσως το «Διαμάντι Χόουπ» για να ξεπληρώσουν κάποια από αυτά.

Ο νέος ιδιοκτήτης, ο Χάρυ Ουίνστον, είχε το διαμάντι για μία δεκαετία περίπου. Το 1958 επέλεξε να το δωρίσει στο Σμιθσόνιαν Ινστιτούτο. Δεν γνωρίζουμε αν είχε επηρεαστεί από την «κατάρα» του συγκεκριμένου κοσμήματος. Πάντως, στα χρόνια που το είχε δεν υπήρξε κάποια τραγωδία στη ζωή του. Πέθανε το 1978 σε ηλικία 83 ετών, έχοντας δημιουργήσει μεγάλη περιουσία.

Όμως, το 1958 όταν το «Διαμάντι του Χόουπ»  κατέληξε στο Σμιθσόνιαν, πιθανόν να υπήρξε ένα τελευταίο «θύμα» της κατάρας.

Ο Ουίνστον -γνωστός για την τσιγγουνιά του- έστειλε το διαμάντι στο Σμιθσόνιαν σε ταχυδρομική αποστολή που κόστισε μόλις 2,44$. Ο ταχυδρόμος που παρέδωσε το φάκελο με το διαμάντι λεγόταν Τζέιμς Τοντ. Όταν το φορτηγό του έφυγε από το Σμιθσόνιαν ενεπλάκη σ’ ένα σοβαρό τροχαίο. Λίγο αργότερα, το σπίτι του καταστράφηκε από πυρκαγιά!