Η κατάληψη του Βελιγραδίου από έναν λοχαγό και τους 6 άνδρες του! Οι γερμανοί στρατηγοί δεν πίστευαν ότι η πόλη παραδόθηκε με ένα αστείο τέχνασμα. Το τραγικό τέλος του λοχαγού

Το κείμενο έστειλε ο αναγνώστης μας Γιάννης Νικολακάκης

Η ιστορία έχει καταγράψει πολλά αξιοπερίεργα συμβάντα που αλλάζουν τη ροή τον γεγονότων και επηρεάζουν καθοριστικά την έκβαση μαχών ή και ολόκληρων πολέμων. Ένα από αυτά τα περιστατικά συνέβη την άνοιξη του 1941, όταν οι δυνάμεις του Άξονα εισέβαλαν στην Γιουγκοσλαβία.

Η Γερμανία είχε υπογράψει τριμερές σύμφωνο με την Γιουγκοσλαβία, το οποίο όριζε πως δεν θα χρησιμοποιήσει εδάφη της δεύτερης στον πόλεμο, αλλά ούτε θα ζητήσει ποτέ συνδρομή του γιουγκοσλαβικού στρατού. Μόλις όμως το σύμφωνο υπογράφεται, ξεκινούν εξεγέρσεις και πραξικοπηματίες ανατρέπουν τον βασιλιά που υπέγραψε το σύμφωνο.

Ο Χίτλερ, καθώς προετοιμαζόταν πυρετωδώς για την εισβολή στην ΕΣΣΔ, ένιωσε ξαφνικά τα νώτα του να απειλούνται, οπότε διατάσσει την επιχείρηση «Τιμωρία», (Fall Bestrafung). Δεν ήθελε να έχουν τη δυνατότητα οι σύμμαχοι να τον χτυπήσουν από τον νότο, πόσο μάλλον όταν οι ζωτικές πετρελαιοπηγές του ήταν στο Πλοέστι της Ρουμανίας, το οποίο ήταν σε εμβέλεια των βομβαρδιστικών από την Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία.

Θα συνδύαζε την επιχείρηση «Τιμωρία» με την επιχείρηση «Μαρίτα» και «Merkur» (Ερμής), οι οποίες αφορούσαν στην κατάληψη της Ελλάδας και της Κρήτης αντίστοιχα.

Η κατάληψη της πρωτεύουσας της Γιουγκοσλαβίας 

Η κατάληψη του Βελιγραδίου ήταν ο αντικειμενικός σκοπός της επιχείρησης και η στιγμή αυτή δε θα αργούσε να έρθει. Ωστόσο κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως θα γινόταν.

Η διάσημη ρήση του φον Μόλτκε, ότι όλα τα σχέδια καταρρέουν από τη στιγμή της σύγκρουσης με τον εχθρό, επιβεβαιώθηκε από τη δράση μίας ομάδας ανδρών που διοικούσε ο 26χρονος λοχαγός των SS, Φριτς Κλινγκενμπεργκ.

Ο λοχαγός αυτός είχε το προσωνύμιο του “Μάγου” από την ικανότητα και την τύχη του να εξέρχεται από τις πιο δύσκολες καταστάσεις αλώβητος. Είχε λάβει αναρίθμητες διακρίσεις για τα κατορθώματά του.

Η εισβολή στη Γιουγκοσλαβία τον βρήκε επικεφαλής μίας αναγνωριστικής ομάδας μοτοσικλετιστών, η οποία είχε επιφορτιστεί με την εκκαθάριση προσβάσεων και γεφυρών. Στις 11 Απριλίου, ο Κλίνγκενμπεργκ διέκρινε την ευκαιρία για μία πιο επιθετική αναγνώριση αν και ο χρόνος τον πίεζε και έπρεπε να δώσει αναφορά στους ανωτέρους του. Παρόλα αυτά έκρινε ότι προλάβαινε να κάνει αναγνώριση στην απέναντι πλευρά του φουσκωμένου και αγριεμένου Δούναβη.

Όμως, το μόνο πλωτό μέσο που βρήκε ήταν μια μηχανοκίνητη λέμβος που χωρούσε μια μικρή ομάδα ανδρών. Χωρίς συζήτηση πέρασαν με τη λέμβο απέναντι με 6 οπλίτες. Σκόπευε να πραγματοποιήσει τη διαδρομή ξανά για τη μεταφορά κι άλλων ανδρών. Όμως, με το δεύτερο ταξίδι η λέμβος βυθίστηκε και επιβίωσαν μονάχα 7 άτομα με ανεπαρκή πυρομαχικά και εφόδια. Το χειρότερο όμως ήταν ότι ο ασύρματος είχε βραχυκυκλώσει και δεν λειτουργούσε. Ήταν πλέον αποκομμένοι σε εχθρικό έδαφος.

Μόνο 7 άτομα ήταν εναντίον ολόκληρης της φρουράς του Βελιγραδίου. Ο Κλίνγκενμπεργκ και η ομάδα του συνέχισαν την αναγνώριση. Σύντομα βρήκαν μία μηχανοκίνητη ομάδα του γιουγκοσλαβικού στρατού την οποία συνέλαβαν. Ένας από τους επιβάτες ήταν Γερμανός τον οποίο οι Γιουγκοσλάβοι θα εκτελούσαν ως κατάσκοπο. Πλέον είχαν και έναν διερμηνέα.

Η ομάδα συνέχισε την πορεία της μέχρι που μπήκε στο Βελιγράδι. Στο κέντρο της πόλης εκτυλίσσονταν παράξενες σκηνές. Οι Γερμανοί δυσκολεύονταν να πιστέψουν ότι όλα έχουν πάει τόσο καλά και ταυτόχρονα ακριβώς δίπλα τους ήταν Γιουγκοσλάβοι πολίτες που τους περιεργάζονταν.

Ο Κλίνγκενμπεργκ ξεκίνησε να συνειδητοποιεί την ευκαιρία που του παρουσιαζόταν. Κινήθηκε στην πρεσβεία της Γερμανίας και από εκεί οι εργαζόμενοι τον έφεραν σε επαφή με τον δήμαρχο του Βελιγραδίου. Ο Κλίνγκενμπεργκ ζήτησε από τον δήμαρχο την άμεση παράδοση της πόλης και μάλιστα τον προειδοποίησε ότι σε περίπτωση που δεν την παραδώσει, οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί θα εντείνονταν και θα συνοδεύονταν από μαζικά πυρά πυροβολικού και ανηλεείς χερσαίες επιθέσεις από ομάδες μεραρχιών.

Οι υπόλοιποι Γερμανοί άκουγαν έκπληκτοι τον διοικητή τους να μιλά ατάραχος, γνωρίζοντας ότι ο ασύρματος δεν λειτουργούσε και τα περί ομάδας μεραρχιών ήταν απάτη. Ένα σμήνος αεροσκαφών που έτυχε να περνάει εκείνη τη στιγμή προσέδωσε κύρος στην απάτη.

Ο δήμαρχος και οι λοιποί αξιωματικοί δέχθηκαν να παραδώσουν την πόλη στον Κλίνγκενμπεργκ και να ζητήσουν από τη φρουρά της να αφοπλιστεί. Η φρουρά όντως αφοπλίστηκε και στρατωνίστηκε σε ξενοδοχεία της πόλης, ενώ οι άνδρες του Κλίνγκενμπεργκ ξεκίνησαν να ασκούν κανονικά τα καθήκοντα ενός στρατού κατοχής. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα έκαναν εικονικές επαφές ασυρμάτου για να προσδώσουν αληθοφάνεια στο τέχνασμα.

Ο Κλίνγκενμπεργκ γνωρίζοντας ότι άμα ανακαλυφθεί η απάτη δεν υπήρχε πιθανότητα να επιβιώσουν, οργάνωσε μεθοδικά τα πάντα: καταγράφηκαν προμήθειες και εφόδια στην πόλη, δόθηκε εντολή για λειτουργία των σχολείων, των νοσοκομείων και επιβλήθηκε απαγόρευση της κυκλοφορίας.

Μετά από δύο ημέρες, η εμπροσθοφυλακή της μεραρχίας SS Das Reich μπαίνει στην πόλη έχοντας αντικρουόμενες πληροφορίες. Οι πιο αισιόδοξες μιλούσαν για κατάληψη της πόλης, ενώ οι πιο πιθανές για το ότι είναι ένα γιουγκοσλαβικό τέχνασμα.

Μέχρι και το Βερολίνο δυσκολευόταν να πιστέψει ότι η πόλη είχε πέσει τόσο εύκολα. Η παρεξήγηση λύθηκε μετά από μακρές διαβουλεύσεις. Ένας αντιστράτηγος των SS έφτασε σύντομα να επιθεωρήσει την κατάσταση. Ο αντιστράτηγος επέπληξε τον Κλίνγκενμπεργκ για την απείθεια του και διότι ρίσκαρε τη ζωή των ανδρών του. Απάντησε με ένα αφοπλιστικό επιχείρημα όμως: αναρωτήθηκε αν έπρεπε να επιστρέψει την πόλη πίσω στου Γιουγκοσλάβους αφού του την παρέδωσαν τόσο εύκολα.

Μετά την επιχείρηση ο Κλινγκενμπεργκ και η ομάδα του τιμήθηκε με τις μεγαλύτερες διακρίσεις και προαγωγές. Ο «Μάγος» είχε κάνει και πάλι το μαγικό του, αν και στο τέλος της ζωής του η τύχη δεν του επιφύλαξε κάτι καλό. Μόλις λίγες μέρες πριν από τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας έχασε τη ζωή του πατώντας μία νάρκη.

Αναφορικά με το τέχνασμα του, η ιστορία μας δείχνει πως οι ευκαιρίες που αξιοποιούνται δημιουργούν και άλλες ευκαιρίες, πόσο μάλλον σε ένα πανούργο μυαλό.

Όσοι αναγνώστες επιθυμούν να στέλνουν κείμενα μπορούν να μας τα στέλνουν στη διεύθυνση: [email protected] Εφόσον τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις, που έχουν να κάνουν με το ύφος της ιστοσελίδας, θα δημοσιεύονται. Η «ΜτΧ» δεν ευθύνεται για τυχόν ανακρίβειες στα κείμενα των αναγνωστών

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Πώς οι ταξιτζήδες του Παρισιού διέσωσαν την πόλη από την εισβολή των Γερμανών. Η πρωτοφανής επιχείρηση μεταφοράς Γάλλων στρατιωτών με ταξί στον ποταμό Μάρνη…