Η αριστοκράτισσα που αποπειράθηκε να σκοτώσει τον Μουσολίνι. Έλεγε ότι ήθελε να τον θυσιάσει για χάρη του Θεού. Γιατί ο «Ντούτσε» διέταξε να μην εκτελεστεί, ούτε να φυλακιστεί

7 Απριλίου 1926. Καθώς ο Μπενίτο Μουσολίνι ολοκλήρωνε την ομιλία του στο Διεθνές Συνέδριο Χειρουργών, όλο το ακροατήριο τον επευφημούσε. Όλοι εκτός από μία γυναίκα. Εκείνη έβγαλε ένα περίστροφο από το παλτό της, πλησίασε τον Ντούτσε και, δίχως να διστάσει, τράβηξε τη σκανδάλη.

«Ήμουν προετοιμασμένος για έναν όμορφο θάνατο. Δε θα ήθελα να πεθάνω από τα χέρια μίας από τις μεγάλες, άσχημες, αποκρουστικές γυναίκες που μας έρχονται μαζικά από το εξωτερικό».

Βάιολετ Γκίμπσον, μία διαταραγμένη αριστοκράτισσα

Γεννημένη το 1876 στο Δουβλίνο, η Βάιολετ Γκίμπσον ήταν κόρη του Βαρόνου του Άσμπουρν, σημαντικού βρετανού αριστοκράτη του 19^ου αιώνα. Τα παιδικά της χρόνια ήταν μέσα στη χλιδή. Ωστόσο, οι ανέσεις δεν ήταν αρκετές για να της εξασφαλίσουν την ευτυχία. Από πολύ μικρή αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα ψυχικής φύσεως, τα οποία, όσο μεγάλωνε, εντείνονταν.

Η κατάσταση επιδεινώθηκε ραγδαία όταν ο θάνατος άρχισε να της χτυπά την πόρτα. Πρώτα «έφυγε» ο πατέρας της, λίγα χρόνια αργότερα ο αρραβωνιαστικός της κι ύστερα ο αγαπημένος της αδερφός. Στις αρχές της δεκαετίας του ’20, η Βάιολετ βρισκόταν υπό κατάρρευση και εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική. Όταν μερικά χρόνια αργότερα πήρε εξιτήριο, αποφάσισε ότι ο μόνος δρόμος προς τη σωτηρία της ψυχής της ήταν ο δρόμος του Θεού.

Έτσι, ταξίδεψε στη Ρώμη μαζί με τη συντροφιά μίας νοσοκόμας που θα την φρόντιζε. Μετακόμισε στα κελιά ενός μοναστηριού, προκειμένου να βρει τη γαλήνη. Παρόλα αυτά, αυτό δεν συνέβη ποτέ. Το τελειωτικό χτύπημα για τον εύθραυστο ψυχισμό της ήρθε το Μάρτιο του 1926, όταν πέθανε η μητέρα της. Η Βάιολετ είχε ήδη επιχειρήσει – ανεπιτυχώς –  να δώσει κι η ίδια τέλος στη ζωή της λίγους μήνες πριν. Πλέον όμως ήταν πεπεισμένη ότι ο Θεός είχε άλλα σχέδια για εκείνη. Πίστευε ότι το θέλημα Του ήταν μία ανθρώπινη θυσία. Η Βάιολετ έπρεπε να βρει κάποιον να σκοτώσει.

Η απόπειρα δολοφονίας του Μουσολίνι

Το 1926 ο Μπενίτο Μουσολίνι διένυε το τέταρτο έτος της πρωθυπουργίας του στην Ιταλία. Πλέον είχε αποκτήσει φανατικούς υποστηρικτές και σε όλες του τις ομιλίες το κλίμα που επικρατούσε ήταν θριαμβευτικό.

Τον Απρίλιο του έτους εκείνου, στην ιταλική πρωτεύουσα διοργανωνόταν το Διεθνές Συνέδριο Χειρουργών και ο Ιταλός ηγέτης είχε αναλάβει να προλογίσει την εκδήλωση. Κατά την ομιλία του, εκθείασε τις αλματώδεις προόδους της σύγχρονης ιατρικής και τη σημασία τους για την εξέλιξητης ανθρωπότητας. Το κοινό που είχε μαζευτεί για να τον ακούσει, εκστασιάστηκε. Μόλις ο «Ντούτσε» ολοκλήρωσε το λόγο του, όλοι είχαν σηκωθεί όρθιοι και τον επευφημούσαν.

Ο Μουσολίνι τους ευχαρίστησε και άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά του κεντρικού βάθρου για να βγει από το κτίριο του «Palazzo del Littorio». Ο βηματισμός του ήταν αργός, καθώς στο δρόμο απολάμβανε τα εγκώμια και τους ασπασμούς που δεχόταν από τον κόσμο. Ωστόσο, ανάμεσα στο πλήθος βρισκόταν μία μικροσκοπική μαυροφορεμένη γυναίκα με μακριά γκρίζα μαλλιά που δεν μοιραζόταν τον γενικό ενθουσιασμό.

Ήταν η Βάιολετ Γκίμπσον. Η 50χρονη Ιρλανδή φορούσε ένα μακρύ μαύρο παλτό και είχε τα χέρια της βαθιά χωμένα στις τσέπες. Φαινόταν σαν να περιμένει υπομονετικά τον «Ντούτσε» να περάσει από δίπλα της. Ωστόσο, το αδιάφορο και αθώο παρουσιαστικό της δεν κινούσε τις υποψίες.

Πράγματι, λίγα λεπτά αργότερα ο Μουσολίνι πλησίασε το σημείο όπου στεκόταν η γυναίκα. Η κατάλληλη στιγμή είχε φτάσει. Η Βάιολετ έβγαλε το χέρι της από την τσέπη και σημάδεψε το πρόσωπο του ιταλού ηγέτη με ένα περίστροφο.

Όλα συνέβησαν σε κλάσματα δευτερολέπτου. Ο Μουσολίνι, που δεν είχε το βλέμμα του στραμμένο προς εκείνη, έγειρε μηχανικά το κεφάλι του προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτή η κίνηση είχε ως αποτέλεσμα η σφαίρα από το όπλο της Βάιολετ να τον βρει στην άκρη της μύτης.

Αμέσως άρχισε να κυλά αίμα και ο «Ντούτσε» φάνηκε σαν να χάνει προς στιγμή την ισορροπία του. Η γυναίκα, που αντιλήφθηκε ότι δεν είχε πετύχει τον στόχο της, πρόλαβε να τραβήξει για ακόμη μια φορά τη σκανδάλη. Ωστόσο, αυτή τη φορά το όπλο δεν εκπυρσοκρότησε. Και ο χρόνος της είχε πια τελειώσει. Το πλήθος άρχισε να χιμάει κατά πάνω της, αρχικά για να την αφοπλίσει κι έπειτα για να τη λιντσάρει.

Εν τω μεταξύ, ο Μουσολίνι δεχόταν τις πρώτες βοήθειες και καθησύχαζε τον κόσμο ότι είναι καλά. «Δεν είναι τίποτα, είναι μια ανοησία» ήταν τα πρώτα του λόγια. Έδειχνε βέβαια καταφανώς έκπληκτος που μία γυναίκα είχε αποπειραθεί να τον σκοτώσει.

Οι αστυνομικοί που έσπευσαν στο σημείο συνέλαβαν επιτόπου την Βάιολετ και την έσυραν με τη βία ως το τμήμα. Εκεί ακολούθησε μία βίαιη και πολύωρη ανάκριση προκειμένου να διαπιστωθούν τα κίνητρα της γυναίκας και το εάν δρούσε μόνη της.

Η τύχη της άτυχης Βάιολετ Γκίμπσον

Η οργισμένη κοινή γνώμη της Ιταλίας απαιτούσε την εκτέλεση της «ξένης» προδότριας. Προς έκπληξη όλων, όμως, η Βάιολετ «έπεσε στα μαλακά». Ο Μουσολίνι διέταξε απλώς την απέλαση της Ιρλανδής και την μόνιμη εισαγωγή της σε άσυλο της χώρας της.

Αυτό συνέβη πιθανότατα χάρη στις παρεμβάσεις των αριστοκρατών συγγενών της, αλλά και διότι διαπιστώθηκε με σιγουριά ότι η Γκίμπσον υπέφερε από κάποια ψυχασθένεια βαριάς μορφής και δεν υπήρχε οργανωμένη συνωμοσία εναντίον του «Ντούτσε». Καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάκρισής της, δεν έπαψε να επαναλαμβάνει ότι ήθελε να σκοτώσει τον Ιταλό ηγέτη «για να δοξάσει το Θεό».

Πράγματι, η 50χρονη στάλθηκε πίσω στη Βρετανία, όπου πέρασε την υπόλοιπη ζωή της έγκλειστη σε μία ψυχιατρική κλινική υψίστης ασφαλείας. Σύμφωνα με μαρτυρίες, η κατάστασή της με τα χρόνια απλώς επιδεινωνόταν.

Πέθανε μόνη και άρρωστη σε ηλικία 80 ετών μέσα στο άσυλο.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: YouTube

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η εκτέλεση του Μπενίτο Μουσολίνι από Ιταλούς παρτιζάνους. Τον συνέλαβαν πριν διαφύγει με την ερωμένη του στην Ελβετία και τους κρέμασαν. Βίντεο με μαρτυρίες