Η γκάφα του αμερικανού συνταγματάρχη που οδήγησε στον απρόσμενο θάνατο του αιχμαλώτου αρχιναζί, Χάινριχ Χίμλερ. Αυτοκτόνησε μπροστά στους έκπληκτους ανακριτές

Το κείμενο που ακολουθεί είναι η προσωπική μαρτυρία του Ταγματάρχη Τζον Σβαρτζγουόλντερ, ο οποίος παρακολούθησε την ανάκριση και τον θάνατο του αρχηγού της Γκεστάπο, Χάινριχ Χίμλερ, στις 23 Μαΐου του 1945.

Ο Σβαρτζγουόλντερ υπηρέτησε στις μυστικές υπηρεσίας των Η.Π.Α στη Βόρεια Αφρική και την Ευρώπη.

Η μαρτυρία του Σβαρτζγουόλντερ

“Ένα απόγευμα του Μαΐου, 12 Γερμανοί, σχετικά μεγάλοι σε ηλικία, εμφανίστηκαν μπροστά σε ένα βρετανικό μπλόκο στον ποταμό Όντερ.

Παρουσιάστηκαν ως πρώην μέλη της μυστικής αστυνομίας της Γερμανίας και ζήτησαν άδεια να προχωρήσουν νότια προς τα σπίτια τους.

Αυτό που εξέπληξε τους Βρετανούς δεν ήταν η εμφάνιση των αντρών ή τα χαρτιά τους, που ήταν τέλεια οργανωμένα, αλλά το ότι παραδέχτηκαν ότι ανήκαν στη μυστική αστυνομία.

Μεταφέρθηκαν στο κέντρο ανακρίσεων κοντά στη Βρέμη.

Τους έγδυσαν και έψαξαν εξονυχιστικά, μέχρι και τις ραφές των ρούχων και των παπουτσιών τους.

Αυτή ήταν η συνηθισμένη διαδικασία, γιατί δεν υπάρχει πιο αποτελεσματικός τρόπος ανάκρισης, από το να κάθεσαι άνετα και να καπνίζεις μπροστά σε έναν ολόγυμνο άντρα.

Τους έψαξαν όλους, αλλά δεν βρήκαν τίποτα.

Μόλις ξεκίνησε η ανάκριση, ένας από τους Γερμανούς έκανε ένα βήμα μπροστά: “Είμαι ο υπασπιστής του Χάινριχ Χίμλερ”, ανακοίνωσε.

Οι ανακριτές έμειναν με το στόμα ανοιχτό και κοίταζαν ο ένας τον άλλο, απορημένοι.

Τότε ένας δεύτερος Γερμανός παρουσιάστηκε: “Είμαι ο Χάινριχ Χίμλερ”.

Φορούσε κάλυμμα πάνω απ’ το ένα μάτι και ήταν πολύ πιο αδύνατος απ’ ότι φαινόταν στις φωτογραφίες του.

Οι ανακριτές τον κοίταξαν κατάπληκτοι.

Έβγαλε το κάλυμμα απ’ το μάτι του, που ήταν το ίδιο μπλε χρώμα με εκατομμύρια άλλων Γερμανών.

Στεκόταν μπροστά από τους Βρετανούς αξιωματικούς και τους κοίταζε στα μάτια.

“Είμαι ο Χάινριχ Χίμλερ”, επανέλαβε στα Γερμανικά, “Και απαιτώ να δω τον Αρχιστράτηγο Μοντγκόμερι για ένα ζήτημα τεράστιας σημασίας”.

Οι Βρετανοί φαντάστηκαν τον άνθρωπο που στεκόταν μπροστά τους με 20 παραπάνω κιλά και μουστάκι και σχεδόν πείστηκαν ότι ήταν ο Χίμλερ.

Του έκαναν μερικές ερωτήσεις και τους απάντησε σύντομα, αλλά σωστά.

Απαίτησε πάλι να δει τον Μοντγκόμερι και οι Βρετανοί ζήτησαν το λόγο.

“Έχω πληροφορίες ότι οι Ρώσοι σκοπεύουν να περάσουν τον ποταμό Έλβα είτε απόψε το βράδυ είτε αύριο και να επιτεθούν στους Βρετανούς.

Μπορώ να εξασφαλίσω τη συνεργασία πολλών μεραρχιών των SS για να τους υπερασπιστούν εναντίον των Ρώσων”.

Στην αρχή, ο Χίμλερ δεχόταν να μιλήσει μόνο στον Μοντγκόμερι, αλλά άλλαξε γνώμη όταν ο αξιωματικός του είπε ότι ο Αρχιστράτηγος δεν ήταν διαθέσιμος.

Απαντούσε στις ερωτήσεις συνοπτικά, αλλά ολοκληρωμένα.

Είπε ότι δεν είχε χρόνο για ασήμαντα ζητήματα και έπρεπε να δουν τι θα κάνουν με τους Ρώσους.

Φαινόταν πεπεισμένος ότι τώρα που ο Χίτλερ ήταν νεκρός, ήταν θέμα χρόνου οι Βρετανοί και οι Αμερικάνοι να ξεκινήσουν πόλεμο με τους Ρώσους.

Η τελευταία αποστολή του θα ήταν να φέρει τους εναπομείναντες Γερμανούς με το μέρος των Βρετανών και των Αμερικάνων, στον αγώνα εναντίον των “ορδών της Ανατολής”.

Έμοιαζε περισσότερο ειλικρινής από οποιονδήποτε άλλο αιχμάλωτο είχαν ανακρίνει ποτέ.

Ξαφνικά μπήκε στο δωμάτιο ο Συνταγματάρχης Μπλιμπ.

Με το που μπήκε οι Βρετανοί σηκώθηκαν όρθιοι και ο Χίμλερ το ίδιο, μάλλον γιατί περίμενε να δει τον Μοντγκόμερι.

O Συνταγματάρχης Μπλιμπ τον κοίταξε προσεχτικά και είπε: “Ώστε λοιπόν, εσύ είσαι ο Χίμλερ, ε;”

Ο Χίμλερ πήγε να μιλήσει και ο Μπλιμπ ούρλιαξε: “Σκάσε, γουρούνι!”

Ο Χίμλερ δεν ήξερε καλά αγγλικά, αλλά κατάλαβε πολύ καλά τι σήμαινε η κραυγή του Συνταγματάρχη.

Σιώπησε και δεν ξαναμίλησε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ο Συνταγματάρχης Μπλιμπ διέταξε να ψάξουν πάλι τον Χίμλερ.

Του εξήγησαν ότι είχε ήδη γίνει σωματικός έλεγχος.

Ο Μπλιμπ κοίταξε αυστηρά τον αξιωματικό και επανέλαβε την εντολή.

Ο κρατούμενος αντέδρασε, αλλά η σιωπηλή μάχη του δεν είχε αποτέλεσμα.

Όταν τελείωσε ο έλεγχος, ο γιατρός του ζήτησε να ανοίξει το στόμα του.

Ο κρατούμενος υπάκουσε, αλλά μόλις ο γιατρός τοποθέτησε το δάχτυλό του μέσα στο στόμα του κρατούμενου, ο Χίμλερ το δάγκωσε. Ο γιατρός τράβηξε απότομα το χέρι του και ο Χίμλερ έτριψε τα δόντια του και κατάπιε.

Μέσα σε δευτερόλεπτα, είχε πέσει στο πάτωμα και ούρλιαζε απ’ τον πόνο.

Οι Βρετανοί τον αναποδογύρισαν, του έδωσαν εμετικά, του έκαναν πλύση στομάχου.

Έκαναν ό, τι μπορούσαν για να τον σώσουν, αλλά μάταια.

Μετά από 12 λεπτά ο Χίμλερ ήταν νεκρός.

Η φιάλη με το δηλητήριο ήταν κρυμμένη μέσα στην κουφάλα ενός δοντιού.

Χρειάστηκε μόνο να κουνήσει το σαγόνι του και να τη δαγκώσει.

Οι ανακριτές ήταν έξαλλοι με τον Συνταγματάρχη Μπλιμπ.

Είχε παραβιάσει το σημαντικότερο κανόνα των ανακρίσεων: “Όταν ο αιχμάλωτος μιλάει, τον αφήνεις να μιλάει.

Καθοδηγείς την ομιλία του για να πει αυτά που θέλεις, αλλά δεν κάνεις τίποτα που μπορεί να τον διακόψει”.

Δεν μπορώ να ξέρω πόσες πληροφορίες χάσαμε εξαιτίας του ξαφνικού θανάτου του.

Δεν ξέρω, για παράδειγμα, τι θα μπορούσε να μας πει για τον μυστήριο θάνατο του Χίτλερ και του Γκέμπελς.

Πιστεύω ότι όλος ο κόσμος θα ήθελε να μάθει για ποιο λόγο διατηρούσε τα φρικιαστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Νταχάου, στο Μπούχενβαλντ και στο Μπέργκεν-Μπέλτζεν.

Θα ήθελα να μάθω πώς ένας άνθρωπος με καλή ανατροφή και εξαιρετική μόρφωση μπόρεσε να συμμετέχει σε τέτοιες ενέργειες.

Πώς πίστεψε ότι ήταν κατώτερος μόνο από τον Χίτλερ και ότι ο Χίτλερ ξεπερνούσε και τον Θεό ακόμα;

Ποια είναι τα κουμπιά ενός τέτοιου άντρα; Πώς σκέφτεται;

Βέβαια όλοι κάναμε λάθη στον πόλεμο και δεν μπορούμε να ρίξουμε όλο το φταίξιμο στον Συνταγματάχη.

Άλλωστε φταίνε κι αυτοί που τον έψαξαν και δεν βρήκαν το δηλητήριο.

Η συνέχεια της ιστορίας είναι πολύ σύντομη.

Οι Ρώσοι έστειλαν τρεις αξιωματικούς να εξετάσουν το πτώμα και αναγνώρισαν ότι ήταν όντως ο Χίμλερ.

Την επόμενη μέρα, μια ομάδα Βρετανών αξιωματικών και φαντάρων μετέφεραν τη σωρό του σε ένα απόμερο σημείο στα δάση της Βόρειας Γερμανίας.

Τον έθαψαν εκεί και ορκίστηκαν να μην αποκαλύψουν ποτέ την τοποθεσία του τάφου.

Δεν ακούστηκαν προσευχές και κανείς δεν έκλαψε.

Ο μεγαλύτερος μαζικός δολοφόνος όλων των εποχών επέστρεψε στο έδαφος και αμφιβάλω αν ακόμα και ο Θεός τον λυπήθηκε”.

 Ταγματάρχης Τζον Σβαρτζγουόλντερ

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikimediamtx Commons

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο Χάινριχ Χίμλερ που εκτέλεσε 4 εκατομμύρια ανθρώπους χαρακτήριζε «καθαρή δολοφονία» το κυνήγι ζώων. Ο Αμερικανός επιλοχίας που τον συνέλαβε του είπε απλά: «ξέρω ποιος είσαι. Και τώρα γδύσου»