Η γυναίκα που δολοφόνησε τον σύντροφό της. Αποφυλακίσθηκε και σκότωσε και το παιδί τους. Το έγκλημα που εξόργισε την κοινή γνώμη στον Καναδά για τις ευθύνες των δικαστών

Στις 18 Αυγούστου 2003 η Σίρλεϋ Τέρνερ αυτοκτόνησε στην θάλασσα του Ατλαντικού Ωκεανού. Περπάτησε από την όχθη μέχρι τα αβαθή και πνίγηκε. Πάνω της είχε δέσει τον γιο της Ζάκαρι Μπάγκμπι, που ήταν μόλις ενός έτους.

Η είδηση προκάλεσε παγκόσμια οργή, κυρίως για τα όσα προηγήθηκαν και οδήγησαν στον θάνατο του παιδιού.

Η δολοφονία του πατέρα

Όλα ξεκίνησαν όταν ο Άντριου Μπάγκμπι σπούδαζε ιατρική στον Καναδά. Εκεί γνώρισε την, κατά πολύ μεγαλύτερή του, Σίρλεϋ Τέρνερ. Εκείνος ήταν 28 και εκείνη στα 40 και είχε δύο παιδιά από δύο προηγούμενος γάμους.

«Απλώς εμφανίστηκε εκεί. Στα ξαφνικά. Από την αρχή δεν του ταίριαζε. Κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί της. Έκανε συνέχεια χυδαία σεξουαλικά αστεία αλλά δεν σκεφτήκαμε ότι ήταν απειλητική», ανέφεραν οι συμφοιτητές του για την Τέρνερ.

Οι δυο τους άρχισαν να βγαίνουν αλλά σύντομα ο Μπάγκμπι διέκοψε την σχέση τους λόγω της παράξενης συμπεριφοράς της.

Μερικούς μήνες αργότερα, η Τέρνερ οδήγησε σχεδόν 1000 μίλια από το σπίτι της μέχρι το σπίτι του Μπάγκμπι.

Είχαν επικοινωνήσει από το τηλέφωνο και του είχε πει πως ήθελε να του μιλήσει από κοντά.

Την επόμενη ημέρα βρέθηκε νεκρός. Είχε πυροβοληθεί πέντε φορές, στο σώμα και στο κεφάλι.

Ήταν 6 Νοεμβρίου 2001. Λίγες ημέρες πριν, η Τέρνερ είχε αγοράσει όπλο και το είχε δοκιμάσει σε σκοπευτήριο. Ο Μπάγκμπι δολοφονήθηκε από αυτό το όπλο.

Όταν οι αρχές ανέκριναν την Τέρνερ, εκείνη είπε ψέματα πως την ημέρα του φόνου ήταν άρρωστη στο σπίτι της. Δεν την πίστεψαν.

Προσπάθησαν να εντοπίσουν όλες τις κλήσεις που είχε κάνει αλλά η διαδικασία θα χρειαζόταν συνολικά δύο εβδομάδες. Εν τω μεταξύ, η Τέρνερ, διέφυγε στον Καναδά απ΄ όπου ήταν η καταγωγής της.

Ο δικαστικός αγώνας

Οι ηλικιωμένοι γονείς του Μπάγκμπι κήδεψαν τον γιο τους και προσπάθησαν να δελεάσουν την Τέρνερ να επιστρέψει στην Αμερική προσκαλώντας την στο μνημόσυνο στην Καλιφόρνια. Δεν ανταποκρίθηκε.

«Ήμασταν τελείως αβοήθητοι,» δήλωσαν οι γονείς του.

Η αμερικανική αστυνομία όμως βρήκε αποδείξεις που την ενοχοποιούσαν και η αστυνομία του Καναδά την συνέλαβε στις 12 Δεκεμβρίου 2001. Την άφησαν ελεύθερη με εγγύηση την ίδια ημέρα.

Πλήρωσε 75.000 δολάρια εκ των οποίων τα 67.000 δόθηκαν από τον ψυχίατρό της Τζον Ντουσέτ.

Σύμφωνα με τους όρους του δικαστηρίου έπρεπε  να παραδώσει το διαβατήριό της, να εμφανίζεται μία φορά την εβδομάδα στο τοπικό αστυνομικό κέντρο, να μην φύγει από την πόλη στην οποία έμενε στον Καναδά και τέλος να μην έρθει σε επαφή με την οικογένεια και τους γνωστούς του Μπάγκμπι.

Έτσι, μία κατηγορούμενη για ανθρωποκτονία α’ βαθμού αφέθηκε ελεύθερη.

Δύο μήνες αργότερα η Τέρνερ αποκάλυψε ότι ήταν έγκυος στο παιδί του Μπάγκμπι και  μάλιστα στον τέταρτο μήνα.

Οι γονείς του πούλησαν το σπίτι και παράτησαν τα πάντα για να μετακομίσουν στον Καναδά και να πολεμήσουν το σύστημα που τους αδίκησε.

Μαζί τους ήταν και ο παιδικός φίλος του Μπάγκμπι, Κερτ Κουέν, ο οποίος κατέγραφε τα πάντα με την κάμερά του.

Εν τω μεταξύ η Τέρνερ φυλακίστηκε προσωρινά και ο γιος της Ζακ, γεννήθηκε στην φυλακή.

Η Τέρνερ έκανε τα πάντα για να μην τον δουν οι παππούδες του.

Απαίτησε το παιδί να τους επισκέπτεται μόνο μία φορά την εβδομάδα. Εκείνη την ώρα, θα έπρεπε να επιτηρούνται συνεχώς ενώ η ίδια να βρίσκεται σε διπλανό δωμάτιο. Έτσι κι έγινε.

«Έπρεπε να δώσουμε τον Ζακ στα χέρια του ανθρώπου που σκότωσε τον γιο μας»

Η δίκη έπαιρνε συνεχείς αναβολές.

Το 2003 η Τέρνερ ξέμεινε από λεφτά και δικηγόρους και αποφάσισε να γράψει επιστολή στον δικαστή της υπόθεσης Γκέιλ Γουέλτς, η οποία είχε αποτελέσματα.

Εκείνος την άφησε ελεύθερη και της έδωσε την κηδεμονία του παιδιού της.

«Δεν υπάρχει ψυχολογικό πρόβλημα που να μπορεί να θέσει την κοινωνία σε κίνδυνο», είχε αποφανθεί ο δικαστής.

Σταδιακά η Τέρνερ επισκεπτόταν όλο και πιο συχνά τους παππούδες του Ζακ και πέρναγαν την ημέρα όλοι μαζί. Πρακτικά ζούσε μαζί με τους γονείς και το παιδί του θύματός της. Πήγαιναν μαζί ακόμη και στα ΜακΝτόναλντς.

Το τέλος

Μία ημέρα, η Τέρνερ πήρε τον μικρό Ζακ και είπε στο ηλικιωμένο ζεύγος Μπάγκμπι ότι θα πήγαιναν εκδρομή.

Στις 18 Αυγούστου 2003, η Τέρνερ έδεσε επάνω της τον Ζακ, κατανάλωσαν τεράστια ποσότητα αντικαταθλιπτικών και βούτηξε στην θάλασσα. Πνίγηκαν και οι δύο.

Οι γονείς του Μπάγκμπι συνέχισαν τον αγώνα για δικαιοσύνη, αυτή τη φορά και για να υπερασπιστούν τον αδικοχαμένο εγγονό τους.

Έγραψαν βιβλίο, έγιναν ακτιβιστές, ίδρυσαν οργανισμούς και προσπάθησαν να αποκαλύψουν τους υπεύθυνους για τον θάνατο του Ζακ.

Το δικαστικό κατεστημένο τους αγνόησε, για να καλύψει τα λάθη του. Όλες οι πόρτες ήταν κλειστές αλλά δεν το έβαλαν κάτω. Συνέχισαν να πιέζουν και τελικά δικαιώθηκαν.

Το 2006, η κυβέρνηση δήλωσε πως ο θάνατος του Ζακ ήταν αποτρέψιμος και οι κανόνες για κηδεμονία ανηλίκων άλλαξαν.

«Αγαπητέ Ζάκαρι, ένα Γράμμα προς Έναν Γιο για τον Πατέρα του»

Το 2008 κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ του Κερτ Κουέν «Αγαπητέ Ζάκαρι, γράμμα προς έναν γιο, σχετικά με τον πατέρα του».

Ο Κουέν, που κατέγραφε τα πάντα με την κάμερά του, ήταν ο παιδικός φίλος του Μπάγκμπι που είχε ταξιδέψει στον Καναδά μαζί με τους γονείς του.

Με τον 28χρονο δολοφονημένο φίλο του είχαν δημιουργήσει πολλές ταινίες μικρού μήκους. Ο Κουέν αποφάσισε να γυρίσει το ντοκιμαντέρ ως φόρο τιμής στον συνεργάτη του και να το δώσει στον γιο του Ζακ για να γνωρίσει τον πατέρα του. Τελικά το ντοκιμαντέρ συμπεριέλαβε και τον θάνατο του γιου.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Ο δολοφόνος των φαστ φουντ» που ήθελε να γίνει τραγουδιστής. Σκότωσε 7 εργαζόμενους σε τρία διαφορετικά φαστ φουντ. Όταν ήταν παιδί προσπάθησε να δολοφονήσει τη γιαγιά του και να βιάσει την αδελφή του