Η γιαπωνέζικη «δίκη της Νυρεμβέργης». Πόσοι Ιάπωνες εγκληματίες πολέμου κρεμάστηκαν και ποια ήταν τα μεγαλύτερα εγκλήματά τους. Οι τελευταίες τους επιθυμίες

Στις 3 Μαΐου του 1946 συνήλθε στο Τόκιο το Διεθνές Στρατοδικείο για την Άπω Ανατολή, με σκοπό να δικάσει τους Ιάπωνες εγκληματίες πολέμου.

Παρά το γεγονός ότι η δίκη πολυδιαφημίστηκε για τον εντυπωσιασμό της κοινής γνώμης, ελάχιστοι ήταν αυτοί που την παρακολούθησαν εκτός από τους δημοσιογράφους και τους ξένους παρατηρητές. Στις θέσεις των κατηγορούμενων κάθονταν 28 αξιωματούχοι που εκπροσωπούσαν την άρχουσα τάξη της Ιαπωνίας.

Ανάμεσά τους, τέσσερις πρωθυπουργοί, τρεις υπουργοί Εξωτερικών, ένας σύμβουλος του αυτοκράτορα, δύο πρέσβεις, ένας υπουργός Στρατιωτικών, δώδεκα ανώτεροι αξιωματικοί, ένας θεωρητικός σε θέματα επεκτατισμού, ένας γραμματέας υπουργείου και ένας υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου.

Κατά τη διάρκεια της δίκης όμως ο αριθμός μειώθηκε, καθώς δύο πέθαναν και ένας τρελάθηκε.

Είναι βέβαιο ότι θα έφθαναν στο δικαστήριο περισσότεροι, αλλά αρκετοί αξιωματούχοι προτίμησαν να κάνουν χαρακίρι.Οι κατηγορίες που αντιμετώπισαν ήταν για την εισβολή στην Κίνα και  την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ χωρίς επίσημη κήρυξη πολέμου.

Επίσης απαγγέλθηκαν κατηγορίες για βασανισμούς και εκτελέσεις αιχμαλώτων, για τις σφαγές της Νανκίν και της Μανίλας, για ομαδικές εκτελέσεις, βιασμούς, κακομεταχείριση ασθενών και άλλες εγκληματικές πράξεις εν καιρώ πολέμου.

Η σύνθεση του δικαστηρίου

Οι Ιάπωνες κατηγορούμενοι είχαν προσλάβει για τη δίκη 104 δικηγόρους. Ωστόσο δεν ήταν όλοι Ιάπωνες,  καθώς τους υπερασπίστηκαν και Αμερικανοί νομικοί. Απέναντι τους ήταν δικαστές και εισαγγελείς από 11 διαφορετικές χώρες. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου σερ Ουίλιαμ Ουέμπ, είχε ζητήσει να κάτσει στο εδώλιο και ο αυτοκράτορας Χιροχίτο, τον οποίο θεωρούσε βασικό υπεύθυνο για την εμπλοκή της Ιαπωνίας στον πόλεμο.

Κατά τη διάρκεια της δίκης παρουσιάστηκαν φρικιαστικές λεπτομέρειες για τη δράση του ιαπωνικού στρατού από τις αρχές της δεκαετίας του ’30.

Επιγραμματικά αναφέρουμε τον βομβαρδισμό της Σαγκάης το 1932, την εξόντωση 72 χιλιάδων υπερασπιστών των Φιλιππίνων, οι οποίοι μετά τη σύλληψή τους αναγκάστηκαν να περπατήσουν 100 χιλιόμετρα κάτω από τον καυτό ήλιο, τη σφαγή 11 αμερικανών αεροπόρων το 1945, που εκτελέστηκαν με σπαθιά από Ιάπωνες αξιωματικούς και τη γενοκτονία του Νανκίν με αέρια, η οποία «θέρισε» περίπου 100 χιλιάδες άτομα.

Η δίκη διήρκεσε δυόμιση χρόνια.

Στο διάστημα αυτό έγιναν 417 συνεδριάσεις, εξετάστηκαν 419 μάρτυρες, διαβάστηκαν 779 έγγραφες καταθέσεις και άλλα 4,5 χιλιάδες απόρρητα ή διαβαθμισμένα έγγραφα.

Όταν ο πρόεδρος άρχισε να διαβάζει την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, ο κάθε κατηγορούμενος αντέδρασε με τον τρόπο του.

Ένας στρατηγός χλόμιασε και σχεδόν λιποθύμησε στη θέση του, άλλος γελούσε σαρκαστικά, κάποιοι επιδεικτικά πέταξαν τα ακουστικά της μετάφρασης και άλλοι έκαναν διάφορες χειρονομίες.

Ο πρόεδρος του δικαστηρίου σερ Ουίλιαμ Ουέμπ είπε ότι «τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Ιάπωνες ήταν λιγότερο αποκρουστικά από αυτά που διέπραξαν οι Γερμανοί εγκληματίες πολέμου».

Οι ποινές

Από τους 25 κατηγορούμενους, οι 6 καταδικάστηκαν σε θάνατο δι’ απαγχονισμού και οι υπόλοιποι σε ισόβια κάθειρξη.

Ο αυτοκράτορας και μερίδα του ιαπωνικού λαού δεν αποδέχθηκαν τη θανατική ποινή, ενώ οι συνήγοροι προσέφυγαν ανεπιτυχώς στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.

Λίγες ώρες πριν από τις εκτελέσεις που είχαν ορισθεί για τα χαράματα της 23ης Δεκεμβρίου του 1948, ένας βουδιστής ιερέας επισκέφτηκε τους μελλοθάνατους για τελευταία φορά.

Κάποιοι ζήτησαν ως τελευταία επιθυμία τους παραδοσιακά ιαπωνικά φαγητά και άλλοι απλώς έγραψαν γράμματα στις οικογένειές τους.

Με ξεθωριασμένες στολές χωρίς παράσημα και διακριτικά οδηγήθηκαν στις ξύλινες αγχόνες, όπου κρεμάστηκαν με κουκούλες στο κεφάλι.

Την επόμενη ημέρα οι εφημερίδες δημοσίευαν το ποίημα που είχε γράψει ο στρατηγός Χιντέκι Τόγιο, γνωστός ως «ο αρχιτέκτονας του πολέμου στον Ειρηνικό».

Είχε προσπαθήσει να αυτοκτονήσει πριν να τον συλλάβουν, αλλά απέτυχε.

Ήταν η πιο σημαντική δίκη που έγινε στην Ιαπωνία μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν ήταν όμως η μοναδική.

Το κυνήγι των εγκληματιών πολέμου επεκτάθηκε σε όλη τη χώρα και συντάχθηκαν μεγάλοι κατάλογοι με ονόματα Ιαπώνων που «διακρίθηκαν» για την απάνθρωπη δράση τους.

Τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως γέμισαν από Ιάπωνες κατηγορούμενους και έγιναν εκατοντάδες δίκες.

Συνολικά 1228 άτομα αντιμετώπισαν τα συμμαχικά στρατοδικεία, εκ των οποίων 428 απαλλάχθηκαν και 800 καταδικάστηκαν.

Για 174 Ιάπωνες αποφασίστηκε η ποινή του θανάτου, ενώ οι υπόλοιποι εξέτισαν ποινές που κυμαίνονταν από λίγα χρόνια ως ισόβια φυλάκιση.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Ιάπωνες στρατιώτες περιλούζουν με βενζίνη και καίνε ζωντανούς Αμερικανούς πιλότους. Άλλους τους αποκεφαλίζουν και εξασκούνται στη λογχομαχία…