Η φωτογραφική τεχνική της “κρυμμένης μητέρας”. Όταν οι μητέρες μεταμφιέζονταν σε καρέκλες, για να φωτογραφηθούν τα μικρά παιδιά

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Η φωτογραφία της «κρυμμένης μητέρας» ήταν μία τεχνική φωτογράφησης που εμφανίστηκε στα μέσα του 19^ο αιώνα και διήρκησε μέχρι και τις αρχές του 20^ου.

Η τεχνική προέκυψε επειδή ο χρόνος που χρειαζόταν για να γίνει σωστά η λήψη μίας φωτογραφίας μέχρι και τη δεκαετία του 1920 διαρκούσε αρκετά δευτερόλεπτα. Αυτό σήμαινε ότι όποιος φωτογραφιζόταν έπρεπε να μένει ακίνητος γι’ αυτό το χρονικό διάστημα. Όμως, αυτό ήταν κάτι εξαιρετικά δύσκολο για τα μικρά παιδιά!

Δαγκεροτυπία

Οι πρώτες φωτογραφίες το 1839 ήταν οι δαγκεροτυπίες. Αρχικά χρειάζονταν αρκετά λεπτά χρόνο έκθεσης για τη λήψη της φωτογραφίας. Αυτό σήμαινε ότι ο μεγαλύτερος εφιάλτης για τους φωτογράφους ήταν να κάνουν λήψεις μικρών παιδιών που δύσκολα κάθονταν ακίνητα για μερικά δευτερόλεπτα, πόσο μάλλον λεπτά!

Μία λύση ήταν να φωτογραφίζονταν στις αγκαλιές των μητέρων τους. Στη συνέχεια οι φωτογράφοι έκαναν ένα πρωτόγονο φώτοσοπ  αφαιρώντας από τη φωτογραφία τη μητέρα. Όμως, οι φωτογραφίες που είχαν υποστεί αυτή την τεχνική φαίνονταν ότι είχαν αλλοιωθεί και η ποιότητά τους δεν ήταν καλή.

Δείτε εδώ μία από τις πρώτες τεχνικές φωτοσοπ που χρησιμοποίησε ένας απατεώνας φωτογράφος

Από τη δεκαετία του 1840, ο χρόνος έκθεσης για τη λήψη μίας δαγκεροτυπίας άρχισε να συρρικνώνεται καθώς αναπτύχθηκε η φωτογραφική τεχνολογία. Στη διάρκεια των δεκαετιών που ακολούθησαν, οι νέες φωτογραφικές τεχνολογίες που προέκυψαν περιόρισαν ακόμη περισσότερο το χρόνο έκθεσης.

“Κρυμμένη μητέρα”

Όμως, ακόμη και στις αρχές του 20^ου αιώνα οι φωτογράφοι χρειάζονταν από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι και μισό λεπτό προκειμένου να τραβήξουν μια καθαρή φωτογραφία. Για το λόγο αυτό, γύρω στα μέσα του 19^ου αιώνα, επινόησαν τη τεχνική της «κρυμμένης μητέρας».

Η μητέρα -και μερικές φορές, ο πατέρας, η νταντά, ή ο βοηθός του φωτογράφου- κάθονταν στην καρέκλα του φωτογράφου καλυμμένοι από μια κουβέρτα ή μανδύα και κρατούσαν το παιδί στην αγκαλιά τους. Για τα μεγαλύτερα παιδιά, από πέντε ετών και πάνω, η μητέρα συνήθως κρυβόταν πίσω από μία κουρτίνα και κρατούσαν το παιδί στη θέση του με τα χέρια τους.

Σε κάποιες περιπτώσεις που εξείχαν τα πόδια ή άλλα σημεία του σώματος των μητέρων, οι φωτογράφοι τα αφαιρούσαν στη συνέχεια από τη φωτογραφία. Όμως, πολλές φορές η φωτογράφηση με την τεχνική της “κρυμμένης μητέρας” ήταν τόσο αποτυχημένη που ούτε το φωτοσοπ μπορούσε να βελτιώσει τη φωτογραφία!

Η τεχνική σταμάτησε να χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του 1920 όταν οι φωτογραφικές μηχανές ήταν πιο εξελιγμένες σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες και έτσι η λήψη μιας φωτογραφίας έπαιρνε το πολύ λίγα δευτερόλεπτα.