Η επεισοδιακή γέννηση του Ουίνστον Τσόρτσιλ σε δεξίωση. Η αμερικανίδα μητέρα του, χόρευε ασταμάτητα μέχρι που έσπασαν τα νερά. Τον γέννησε στην κάμαρα υπηρεσίας του ανακτόρου

Απόσπασμα από το βιβλίο: “Αριστοκράτες επαναστάτες”, Γκονζάγκ Σαιν Μπρι, εκδόσεις Ενάλιος

Τη νύχτα της 30^ης Νοεμβρίου 1874, στο ανάκτορο του Μπλέναϊμ, στο Γούντστοκ κοντά στην Οξφόρδη, η εορταστική δεξίωση βρίσκεται στο απόγειό της.

Τα σαλόνια αυτής της πελώριας κατοικίας, που έχτισε έναν αιώνα νωρίτερα ο Τζον Βάνμπρουγκ για λογαριασμό του διάσημου στρατηγού Τζον Τσόρτσιλ, πρώτου δούκα του Μάρλμπορο, το οποίο κανένας δεν ξέρει πόσα ακριβώς δωμάτια περιλαμβάνει, είναι γεμάτα καλεσμένους του απ’ ευθείας απογόνου του στρατηγού, ο οποίος σύμφωνα με τις συνήθειες της βρετανικής υψηλής αριστοκρατίας, αρέσκεται να οργανώνει δεξιώσεις στην κατοικία του.

Ανάμεσα στα οικογενειακά πορτρέτα, στις σκηνές μαχών, στις κινέζικες και γιαπωνέζικες πορσελάνες, που διακοσμούν τους τοίχους και τις ξύλινες επιχρυσωμένες κονσόλες, κάτω από το φως των κρυστάλλινων πολυέλαιων, τα ζευγάρια χορεύουν βαλς στους ήχους της ορχήστρας, ενώ άψογοι υπηρέτες με λιβρέα, κρατώντας δίσκους, σερβίρουν σαμπάνια, κονιάκ και πτι φουρ στους καλεσμένους.

Παρά το προχωρημένο της εποχής και τα βαθιά ντεκολτέ των κυριών, οι καλεσμένοι αρχίζουν να πνίγονται από τη ζέστη και χρειάζεται να ανοίξουν τα παράθυρα για να μπορέσουν να αναπνεύσουν. Είναι μια δεξίωση όπως πολλές άλλες στη Μεγάλη Βρετανία, με πολλούς λόρδους ντυμένους με μαύρο φράκο, αξιωματικούς του στρατού των Ινδιών με στολές φορτωμένες παράσημα, ιερωμένους με λεπτούς τρόπους, ηλικιωμένες κυρίες που χρησιμοποιούν τα φασαμέν τους για να παρατηρήσουν το θέαμα και ωραίες νέες κυρίες, κάποιες από τις οποίες εμφανίζονται στην κοινωνία για πρώτη φορά, με την ελπίδα να βρουν, ανάλογα με την περίπτωση, έναν σύζυγο ή έναν εραστή. Μία από αυτές, που δεν έχει πάψει να χορεύει όλη νύχτα, τραβά όλα τα βλέμματα, χάρη στην καστανή ομορφιά και την κομψότητά της, αλλά κυρίως χάρη στην άνεση και στη γοητεία που δεν συναντάται στη γηραιά Αγγλία, όπου τα ήθη είναι πιο αυστηρά. Και υπάρχει λόγος γι’ αυτό: είναι Αμερικανίδα!

Η Τζένυ Ζερόμ, γεννημένη στο Μπρούκλιν πριν από είκοσι χρόνια, είναι η σύζυγος του Σερ Ράντολφ Τσόρτσιλ, τρίτου γιου του έβδομου δούκα του Μάρλμπορο, ιδιοκτήτη του ανακτόρου.

Ξαφνικά, τη βλέπουν να λιποθυμά. Αμέσως τρέχουν γύρω της και την επαναφέρουν με άλατα. Όταν, όμως, βλέπουν ότι αρχίζει να χάνει τα νερά της, συνειδητοποιούν τελικά ότι η επιπόλαιη χορεύτρια είναι έγκυος στον όγδοο μήνα. Πρέπει να τη μεταφέρουν στο δωμάτιό της το ταχύτερο. Αλλά ο διάδρομος του Μπλέναϊμ που χρειάζεται να διασχίσει είναι τόσο μακρύς και ατελείωτος που η νεαρή γυναίκα δεν μπορεί να προχωρήσει άλλο.

Τι να κάνουν; Βρίσκεται μια λύση. Να ανοίξουν το καμαράκι που βρίσκεται πίσω από μια κρυφή πόρτα. Αμ’ έπος αμ’ έργον! Η λαίδη Ράντολφ μόλις ξαπλώνει εκεί, γεννά γύρω στις δύο το πρωί ένα υγιέστατο παχουλό αγοράκι.

Έτσι έρχεται στον κόσμο, στον πιο απίθανο χώρο που θα μπορούσε να σκεφτεί ποτέ ένας συγγραφέας –ένα δωματιάκι υπηρεσίας σε έναν από του πιο αχανείς πύργους της Βρετανικής Αυτοκρατορίας– ένας αριστοκράτης επαναστάτης, ο οποίος ακριβώς εξήντα χρόνια αργότερα έμελλε να απαλλάξει την Ευρώπη από τη χειρότερη μάστιγα της μακράς ιστορίας της.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας:  wikimediamtx

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Όταν ο Τσόρτσιλ έκανε βόλτες στη Ρόδο με τoν Ωνάση και τις συζύγους τους. Με ένα αυτοκίνητο, χωρίς τη συνοδεία σωματοφυλακής ξεναγήθηκαν στο νησί