Η εντυπωσιακή Μονή στη Φωκίδα με τα 400 σήμαντρα και τις 62 καμπάνες! Από το μοναστήρι ξεκίνησαν οι Παπαροκάδες με προτροπή του Χριστόδουλου

Με 400 σήμαντρα και 62 καμπάνες, η Μονή Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ στο Τρίκορφο Φωκίδας κατέχει τον τίτλο του μεγαλύτερου καμπαναριού της Ορθοδοξίας.

Πέρα από τον συντονισμένο ήχο των σημάντρων της, ο οποίος συμβαίνει μια φορά στα 5 χρόνια, το μοναστήρι έγινε γνωστό στο πανελλήνιο, στις αρχές του 2000, για τον «ήχο» των μοναχών του. Ο ιδρυτής, Γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης, μαζί με τρεις μοναχούς που διέμεναν στη μονή της οποίας ηγούταν, σχημάτισαν μία ροκ χριστιανική μπάντα.

«Παπαροκάδες»

Αν και οι ίδιοι επίσημα αποκαλούνταν «Ελεύθεροι», έμειναν γνωστοί ως «Παπαροκάδες». Ήταν μία πρωτοβουλία που συμβάδιζε με το κλίμα που καλλιεργούσε τα χρόνια εκείνα ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Με χριστιανικούς στίχους και μοντέρνες ροκ μελωδίες, οι «Παπαροκάδες» επιχείρησαν να μιλήσουν τη «γλώσσα των νέων» του 2000.

Στόχος τους ήταν να απευθυνθούν στην νεολαία της Φωκίδας. Τελικά, απευθύνθηκαν στη νεολαία όλης της χώρας. Το πρώτο ρεπορτάζ έγινε αφορμή να εξαπλωθεί η φήμη τους.

Όπως αποκάλυψε πολλά χρόνια αργότερα ο γέροντας Νεκτάριος, ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ήταν εκείνος που ενθάρρυνε και προώθησε το όλο εγχείρημα. Γνώριζε ότι ο γέροντας είχε απήχηση στους νέους της περιοχής και ότι διέθετε επικοινωνιακό ταλέντο. Όταν λοιπόν έφτασε στα χέρια του μία ερασιτεχνική κασέτα που είχαν ηχογραφήσει, ενθουσιάστηκε μαζί τους και πρότεινε στον Νεκτάριο να κυκλοφορήσουν κανονικό CD.

«Κατά πόσο είναι εύκολο να πεις όχι σε έναν αρχιεπίσκοπο; Και μάλιστα όταν η πρόσκληση που σου κάνει είναι τιμητική», εξήγησε σε συνέντευξη το 2014.

Ο Χριστόδουλος τον διαβεβαίωσε ότι θα είχε την ευλογία και την αμέριστη υποστήριξή του. «Οι Παπαροκάδες δεν ήταν του Μουλατσιώτη, ήταν μια υπακοή στον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Τις πέτρες όμως δεν τις πήρε ο Χριστόδουλος, τις πέτρες μέχρι σήμερα τις πήρα εγώ», λέει με νόημα ο μοναχός Νεκτάριος Μουλατσιώτης.

Πράγματι, από την πρώτη στιγμή, οι Παπαροκάδες προκάλεσαν αντιδράσεις, ξεσήκωσαν κύματα υποστήριξης, δίχασαν την κοινή γνώμη εντός και εκτός των εκκλησιαστικών κύκλων. Τραγούδια όπως το «Έμαθα ελεύθερος να ζω» και το «Τσιπάκι» έγιναν ανάρπαστα. Το δεύτερο, χαρακτηρίστηκε απο κάποιους ως «προφητικό».

“Είμαι ένα τσιπάκι τόσο δα που θα σε οδηγήσει στη σκλαβιά

Σε φάγανε το ίντερνετ και οι πληροφορίες, από τα αρχεία μου περνούν χιλιάδες ανομίες

Υπόσχομαι ασφάλεια, τη δήθεν ανεσή σου

Μαζί με την ελευθερία σου, θα χάσεις την ψυχή σου”

Οι «Παπαροκάδες» έκαναν αρκετές εμφανίσεις και έδιναν συνεντεύξεις σε εκπομπές και εφημερίδες. Με κάθε ευκαιρία, φρόντιζαν να προβάλλουν τον τόπο τους, το Τρίκορφο και το ιδιαίτερο μοναστήρι. Το τραγούδι τους «Αγία Σοφία», παρότι μιλά για τον ναό της Κωνσταντινούπολης, είναι στην πραγματικότητα άμεσα συνδεδεμένο με τη Μονή Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ.

Η ανέγερση της Μονής

Το 1984, ο Αρχιμανδρίτης γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης «ακολούθησε μια εσωτερική φωνή που ζητούσε το μεγάλο καμπαναριό της Αγιάς Σοφιάς να χτυπήσει ξανά».

Τα πρώτα χρόνια, χρησιμοποίησε τον χώρο για να στεγάσει τις νεανικές κατασκηνώσεις των κατηχητικών που διηύθυνε. Ωστόσο, απώτερος στόχος ήταν να κτιστούν δύο μεγάλες Ιερές Μονές. Μια ανδρώα αδελφότητα, επ’ ονόματι του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ και Αγίου Αυγουστίνου, και μια γυναικεία, επ’ ονόματι του Αγίου Νεκταρίου και Αγίου Φανουρίου.

Οι εγκαταστάσεις ήταν έτοιμες να υποδεχθούν τους πρώτους μοναχούς μόλις το 1991. Η θεμελίωση του εντυπωσιακού καμπαναριού, με τα 400 σήμαντρα και τις 62 καμπάνες, έγινε τον 15αύγουστο του 1993. Στις 19 Ιουλίου του επόμενου έτους, ανήμερα της εορτής του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ, εγκαινιάστηκε και επίσημα.

Από τότε, την ημέρα αυτή υπάρχει η παράδοση, κάθε πέντε χρόνια να ανεβαίνουν στο καμπαναριό 400 πιστοί και να χτυπούν ταυτόχρονα τα σήμαντρα με το χέρι. Αντίστοιχα, οι 62 καμπάνες ηχούν όλες μαζί στην εορτή του Αγίου Αυγουστίνου στις 15 Ιουνίου και του Αγίου Σεραφείμ στις 19 Ιουλίου, στην Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, του Αγίου Νεκταρίου στις 9 Νοεμβρίου, τα Χριστούγεννα και το βράδυ της Ανάστασης.

Η γυναικεία Ιερά Μονή Αγίου Νεκταρίου και Αγίου Φανουρίου σήμερα αποτελείται από 18 μοναχές και εορτάζει τον μεν Άγιο Νεκτάριο στις 9 Νοεμβρίου, τον δε Άγιο Φανούριο στις 27 Αυγούστου. Στο μοναστήρι φυλάσσεται ως ιερό κειμήλιο, τεμάχιο του ιερού λειψάνου του Αγίου Νεκταρίου το οποίο προσέφερε ως ευλογία ο μακαριστός Μητροπολίτης Σουδάν Τίτος.

Επίσης φυλάσσεται εικόνα του Αγίου Νεκταρίου που αγιογράφησε ο ανιψιός και βαφτισιμιός του, Αναστάσιος Κεφαλάς. Οι επισκέπτες μπορούν επιπλέον να προσκυνήσουν το μοναχικό ένδυμα και το επανωκαλλύμαυχο του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς.

Κατακόμβες

Μπορεί το πελώριο καμπαναριό να τραβά το βλέμμα των επισκεπτών από χιλιόμετρα μακριά, αλλά και το υπέδαφος της Μονής κρύβει ένα εξίσου εντυπωσιακό μυστικό. Το 1995 κατασκευάστηκε το κοιμητήριο υπό μορφή αρχαίας κατακόμβης. Οι κατακόμβες, ήταν οι χώροι που οι πρώτοι χριστιανοί έθαβαν τους μάρτυρες από τους βίαιους διωγμούς των χρόνων εκείνων.

Για να τους αποτίνουν φόρο τιμής, οι μοναχές του Αγίου Νεκταρίου και Αγίου Φανουρίου φρόντισαν να μελετήσουν και να σχεδιάσουν προσεκτικά τον διάκοσμο των κατακόμβων. Συγκέντρωσαν τα απαραίτητα πρωτοχριστιανικά σύμβολα και φιλοτέχνησαν τοιχογραφίες με θέματα που αγαπούσαν να ζωγραφίζουν και οι πρώτοι χριστιανοί.

Σήμερα, τόσο οι κατακόμβες, όσο και τα μοναστήρια είναι ανοιχτά και επισκέψιμα στο κοινό.

Οι «Παπαροκάδες» έχουν διαλυθεί από το 2004. Ο γέρων Νεκτάριος Μουλατσιώτης παραμένει κτίτορας και καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σάρωφ. Τα άλλα τρία μέλη του συγκροτήματος ωστόσο, έχουν βγάλει τα ράσα και δεν μονάζουν πια στα ιερά κελιά του Τρίκορφου Φωκίδας.

Δείτε την Ιερά Μονή με τις 62 καμπάνες και τα 400 σήμαντρα από ψηλά, όπως την κατέγραψε ο συνεργάτης μας Up Stories:

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η Αγία Φωτεινή ήταν το σύμβολο της Σμύρνης που ανατίναξαν οι Τούρκοι το ’22. Το καμπαναριό είχε 30 μέτρα ύψος και εξακολουθεί να «επιβιώνει» σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας