Η Ελληνική Λεγεώνα που πολέμησε στην πρώτη γραμμή στο πλευρό του Ναπολέοντα. Είχαν αρχηγό τον θαρραλέο συνταγματάρχη Νικόλαο Παπάζογλου και τους αποκαλούσαν οι “Κυνηγοί της Ανατολής”

Όταν ο Ναπολέοντας επιτέθηκε στην Αίγυπτο, όπου κατοικούσαν ελληνικοί πληθυσμοί, αρκετοί Έλληνες στρατιώτες εντάχθηκαν στο γαλλικό στράτευμα και δημιούργησαν την Ελληνική λεγεώνα. Επικεφαλής της λεγεώνας ήταν ο συνταγματάρχης Νικόλαος Παπάζογλου, γνωστός ως Τσεσμελής, καθώς γεννήθηκε στο Τσεσμέ της Μικράς Ασίας, το 1758.

Όταν έγινε η εισβολή των Γάλλων, ο Παπάζογλου υπηρετούσε ως αξιωματικός στον στόλο των Μαμελούκων και πολέμησε εναντίον τους.

Ωστόσο, ο Παπάζογλου σύντομα ήρθε σε επαφή με τον Ναπολέοντα και κέρδισε την εμπιστοσύνη του. Σε λίγο καιρό, τον όρισε συνταγματάρχη.

Ο Παπάζογλου ανέλαβε τη σύσταση ελληνικών τμημάτων που τέθηκαν στην υπηρεσία των Γάλλων.

Η Ελληνική Λεγεώνα γνωστή ως Legion Grecque, αποτελείτο από τρεις λόχους που ανήκαν σε Έλληνες Αιγυπτιώτες και είχαν σταθμεύσει στο Κάϊρο, στη Δαμιέτη και στη Ροζέτα.

Αποστολή της Ελληνικής Λεγεώνας ήταν η εξασφάλιση της ελεύθερης διέλευσης των Γάλλων στον Νείλο και η προστασία των γραμμών συγκοινωνίας του γαλλικού στρατού.

Ο τελικός σχηματισμός της ελληνικής λεγεώνας έγινε τον Σεπτέμβριο του 1799 από τον Κλεμπέρ, ο οποίος ορίστηκε διοικητής όλων των γαλλικών στρατευμάτων στην Αίγυπτο.

Η Ελληνική Λεγεώνα αριθμούσε 1.500 άντρες, οι οποίοι είχαν κατανεμηθεί σε δύο τάγματα των εννέα λόχων.

Αρχικά, φορούσαν  την παραδοσιακή ελληνική ενδυμασία των νησιών – κεντημένο αμάνικο γιλέκο, πουκάμισο, βράκα και φέσι.

Αργότερα, τους χορήγησαν την ευρωπαϊκή στολή: άσπρο παντελόνι, καφέ χιτώνα και περιλαίμιο ίδιου χρώματος.

Έναν χρόνο αργότερα, ο Κλεμπέρ δολοφονήθηκε στο Κάιρο από Σύρο μουσουλμάνο σπουδαστή και έγιναν ανακατατάξεις στο γαλλικό στράτευμα.

Η Ελληνική Λεγεώνα συρρικνώθηκε και δυο ελληνικοί λόχοι υποχώρησαν στην Αλεξάνδρεια, όπου ενσωματώθηκαν στη φρουρά της πόλης.

Τότε, ξέσπασε η μάχη της Αλεξάνδρειας, όπου οι Βρετανοί τους πολιόρκησαν και οι Έλληνες μαζί με τις γαλλικές μονάδες παραδόθηκαν στους Βρετανούς στρατιώτες.

Το ίδιο έπραξαν και οι άντρες της Ελληνικής Λεγεώνας που είχαν παραμείνει στο Κάιρο. Η ελληνική λεγεώνα διαλύθηκε και πολλοί Έλληνες ακολούθησαν τους Γάλλους, που αποχωρούσαν από την Αίγυπτο. Τότε, αποφάσισαν να συνενωθούν με μονάδα χριστιανών εθελοντών κι δημιούργησαν το στρατιωτικό σώμα «Οι κυνηγοί της Ανατολής».

«Οι Κυνηγοί της Ανατολής»

Οι «κυνηγοί της Ανατολής» συστάθηκαν επίσημα τον Ιανουάριο του 1802. Το σώμα αποτελείτο από τάγμα δέκα λόχων και διοικητής ήταν πάλι ο Νικόλαος Παπάζογλου. Υπηρετούσαν αρχικά τη Μασσαλία και στη συνέχεια στην Τουλόν και  αυτός ήταν ο λόγος που υπήρξαν πολλές λιποταξίες.

Οι Έλληνες ήρθαν σε επαφή με τα διερχόμενα ελληνικά πλοία και έφυγαν. Το τάγμα δεν ξεπέρασε ποτέ τους 400 άνδρες.

Μάλιστα, 100 άνδρες πολέμησαν στην ναυμαχία του Τραφάλγκαρ, όπου ένας Έλληνας λοχαγός τραυματίστηκε θανάσιμα.

Το 1806 «Οι Κυνηγοί της Ανατολής» συμμετείχαν σε φονικές μάχες της Αδριατικής και ο Ναπολέοντας τους έστειλε στη Δαλματία για να καταλάβουν την περιοχή.

Στις μετέπειτα μάχες αποτέλεσαν την εμπροσθοφυλακή των γαλλικών δυνάμεων και διέσπασαν με επιτυχία τις εχθρικές θέσεις.

Οι Έλληνες λοχαγοί τιμήθηκαν με τον Σταυρό  της Λεγεώνας της Τιμής αλλά υπέστησαν πολλές απώλειες.

Πλέον είχαν απομείνει μόλις 17 αξιωματικοί, 60 υπαξιωματικοί και οπλίτες.

Ο Παπάζογλου έκανε καινούργιες στρατολογήσεις ανδρών από ένα ελληνικό σώμα εθελοντών που πολεμούσε με τους Ρώσους και από την Ήπειρο.

Τα επόμενα χρόνια «Οι κυνηγοί της Ανατολής» περιορίστηκαν να εκτελούν καθήκοντα φρουράς στις βαλκανικές κτήσεις της Γαλλίας και μεταφέρθηκαν στην Κέρκυρα, η οποία είχε περάσει στην κυριότητα των Γάλλων.

Το 1812 η μονάδα είχε μόλις 104 άντρες και την επόμενη χρονιά αποφασίστηκε να μεταφερθούν την Αγκόνα της Ιταλίας.

Στο ταξίδι, 30 άντρες αιχμαλωτίστηκαν από το βρετανικό ναυτικό και όσοι κατάφεραν να φτάσουν στην Ιταλία έμειναν στο πλευρό του  Ναπολέοντα μέχρι την κατάρρευση της αυτοκρατορίας το 1814.

Ο Παπάζογλου συνταξιοδοτήθηκε και πέθανε πάμφτωχος στη Γαλλία των Βουρβόνων. Οι «Κυνηγοί της Ανατολής» ήταν η απόδειξη ότι οι Έλληνες που συμμετείχαν στους ευρωπαϊκούς πολέμους για λογαριασμό ξένων χωρών, λίγα χρόνια αργότερα θα ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν για τη χώρα τους εναντίον των Τούρκων.

Το κείμενο βασίστηκε σε δημοσίευμα του Ιωάννη Παγουλάτου στο περιοδικό “Ιστορικά θέματα”, εκδοτική ΓΝΩΜΩΝ

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Οι ερωμένες του Μεγάλου Ναπολέοντα, που έστελνε ακόμη και στο θάνατο τους συζύγους τους και οι απιστίες της Ζοζεφίνας, που τον περιφρονούσε