Η εκτίμηση των αρχαίων Ελλήνων για τους Αιθίοπες. Ακόμα και οι θεοί του Ολύμπου γλεντούσαν για 12 μέρες στην Αιθιοπία

Στο έργο του ο Ηρόδοτος μιλά με θαυμασμό για τους «Αιθίοπες». Οι σύγχρονοι μελετητές συμφωνούν ότι με τον όρο αυτό ο Ηρόδοτος εννοεί γενικά τους λαούς της Αφρικής, που ζούσαν νότια από την Αίγυπτο -κεντρική και ανατολική Αφρική- και όχι μόνο στη σημερινή Αιθιοπία.

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός επισημαίνει ότι η χώρα της Αιθιοπίας είχε τους μεγαλύτερους ελέφαντες, όλα τα είδη άγριων δέντρων -κυρίως έβενο- αλλά και πολύ χρυσό αφού ακόμη και τα δεσμά των φυλακισμένων ήταν χρυσά!

Οι κάτοικοί της είχαν τους ψηλότερους και ωραιότερους άνδρες. Επίσης, είχαν το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής απ’ όλους τους άλλους λαούς χάρη στην υγιεινή ζωή τους και το νερό μίας πηγής (Ηρόδοτος, βιβλίο 3).

Η αγάπη των Αιθιόπων για την ελευθερία

Οι Αιθίοπες αγαπούσαν την ελευθερία και διακρίνονταν για το αγωνιστικό τους πνεύμα. Στο πλαίσιο αυτό ο Ηρόδοτος καταγράφει τον τρόπο που ο βασιλιάς τους αντέδρασε όταν ο Καμβύσης, βασιλιάς της Περσίας, μετά την κατάκτηση της Αιγύπτου το 525 π. Χ., του έστειλε πρέσβεις για να ζητήσει τη φιλία του.

Στην πραγματικότητα ο Καμβύσης απαιτούσε την υποταγή της Αιθιοπίας στην Περσική αυτοκρατορία.

Αντί απάντησης, ο Αιθίοπας βασιλιάς έδωσε στους πρέσβεις το τεράστιο τόξο του για να το δώσουν στον Καμβύση με το μήνυμα ότι αν κάποτε οι Πέρσες κατάφερναν να περάσουν τη χόρδη στο τόξο με την ίδια ευκολία που το έκανε και εκείνος, τότε ας του επιτίθονταν! Στο μεταξύ, θα έπρεπε να ευχαριστούν τους θεούς που δεν έβαλαν στο μυαλό των Αιθιόπων την ιδέα να κάνουν και εκείνοι κατακτητικούς πολέμους όπως οι Πέρσες!

Όμηρος και Αιθίοπες

Φαίνεται ότι και πριν από τον Ηρόδοτο οι Έλληνες είχαν σεβασμό και θαυμασμό για τους Αιθίοπες και τη χώρα τους. Ο Όμηρος στα Έπη του καταγράφει ότι οι θεοί συχνά επισκέπτονταν την Αιθιοπία και τους κατοίκους της.

Στην Ιλιάδα αναφέρεται ότι οι θεοί ήταν για δώδεκα μέρες στην Αιθιοπία όπου γλεντοκοπούσαν με τους κατοίκους της που τους προσέφεραν πλούσιες θυσίες.

Σύμφωνα με τον Όμηρο, οι Αιθίοπες ήταν «αμύμονας», που σημαίνει «εξαιρετικοί», «λαμπροί» «άμωμοι» κ.ά.

Οι Έλληνες και Ρωμαίοι δεν ήταν ρατσιστές

Στους αιώνες μετά τον Ηρόδοτο συνεχίζουμε να έχουμε θετικές αναφορές από Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς για τους Αιθίοπες.

Ο πιο υπερβολικός είναι ο Διόδωρος, ο οποίος ισχυρίζεται ότι οι Αιθίοπες ήταν σαν θεοί και δίχως κανένα ελάττωμα! Προφανώς στην άποψή του αυτή έχει παρασυρθεί από τα Ομηρικά Έπη. Το ίδιο ίσως ισχύει και για τον γεωγράφο Πτολεμαίο, ο οποίος καταγράφει ότι υπήρχε και δεύτερος «Όλυμπος», και αυτός ήταν στην Αιθιοπία.

Εκεί διαβιούσαν οι θεοί όταν ήταν εκτός Ελλάδας και ο Ρωμαίος συγγραφέας Αιλιανός προσθέτει ότι ήταν εκεί όπου λούζονταν.

Πιο ρεαλιστική είναι η αναφορά του Στοβαίου τον 5^ο αιώνα μ.Χ. ότι οι Αιθίοπες ήταν οι τιμιότεροι άνθρωποι στον κόσμο και ότι δεν υπήρχε εγκληματικότητα στον τόπο τους. Απόδειξη γι’ αυτό ήταν το γεγονός ότι τα σπίτια τους δεν διέθεταν πόρτες.

Τον 3^ο αιώνα μ.Χ. ο Έλληνας συγγραφέας Ηλιόδωρος από την Έμεσα επαινεί τη φιλανθρωπία και δικαιοσύνη του βασιλιά της Αιθιοπίας. Αυτός δεν είχε καταδικάσει ποτέ κάποιον σε θάνατο. Επιπλέον, όταν νικούσε ένα αντίπαλο στράτευμα φρόντιζε οι άνδρες του να μη σκοτώσουν κανένα αιχμάλωτο γιατί γι’ αυτόν σημασία δεν είχε μόνο να νικήσει στο πεδίο της μάχης αλλά και να δείξει γενναιοδωρία στον αντίπαλο όταν τον είχε νικήσει και βρισκόταν στο έλεός του.

Είναι σημαντικό ότι οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι δεν ξεχώριζαν τους ανθρώπους με βάση το χρώμα του δέρματός τους. Έτσι δεν είχαν ρατσιστικά πρότυπα για τους Αφρικανούς, κάτι που συνέβαινε στη νεότερη εποχή.

Αρχική φωτογραφία:  pixabay