Η έφηβη που τη βίασε serial killer. Κατάφερε να δραπετεύσει και να οδηγήσει την αστυνομία στα ίχνη του

Στις 24 Ιουνίου του 2002, η Κάρα Ρόμπινσον βρισκόταν στο σπίτι μιας φίλης της. Καθώς πότιζε τα λουλούδια στην αυλή, την πλησίασε ένας άγνωστος άνδρας. Της προσέφερε μερικά περιοδικά. Μέχρι να έρθει και η φίλη της, η Κάρα είχε εξαφανιστεί. 

«Άπλωσε το χέρι του για να μου τα δώσει. Καθώς έγειρε προς το μέρος μου, αισθάνθηκα ένα σήμα κινδύνου κάπου  μέσα στο κεφάλι μου και την ίδια στιγμή ένιωσα ένα όπλο στο πλάι του λαιμού μου. Μου είπε: “Αν ουρλιάξεις θα σε πυροβολήσω”.

Ο άγνωστος άνδρας ήταν ο κατά συρροή δολοφόνος, Ρίτσαρντ Έβοντινς, ο οποίος την ανάγκασε να μπει στο αυτοκίνητό του.

Η Κάρα, παρά τον κίνδυνο, “μπήκε σε λειτουργία επιβίωσης”. Με απόλυτη ψυχραιμία, άρχισε να καταγράφει κάθε πιθανή λεπτομέρεια, που θα μπορούσε να της φανεί χρήσιμη, για να καταγγείλει αργότερα τον απαγωγέα της. Ο Έβοντιτς την οδήγησε στο διαμέρισμά του. Αφού την έδεσε με χειροπέδες, ξεκίνησε να ασελγεί πάνω της.

Για τις επόμενες 18 ώρες, την κακοποιούσε σεξουαλικά.

“Μόλις με πήγε στο διαμέρισμα, ήξερα ποιες ήταν οι προθέσεις του για μένα. Ενώ με κακοποιούσε, προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου πως αυτό που βίωνα συνέβαινε σε κάποιον άλλο. “Έκλεισα” κάπως τον εγκέφαλό μου και έφυγα από το σώμα μου”.

Ταυτόχρονα, η Ρόμπινσον προσπαθούσε να καταγράψει στη μνήμη της ό,τι έβλεπε. 

Από τα μαγνητάκια στο ψυγείο μέχρι τις κόκκινες τρίχες στη βούρτσα των μαλλιών του.

“Δεν μπορώ να εξηγήσω από πού προήλθε αυτή η δύναμη, ήταν σαν να άκουγα μια φωνή στο μυαλό μου, να μου υπαγορεύει πως αυτές είναι οι επιλογές μου αν θέλω να ζήσω. Ότι αν πανικοβληθώ και προσπαθήσω να του ξεφύγω, μπορεί να πεθάνω.”

Σταδιακά, ξεκίνησε να οργανώνει την απόδρασή της

Αρχικά, σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το όπλο που είχε στην τσέπη του ο απαγωγέας. Σκεφτόταν να το αρπάξει και να του επιτεθεί. “Για μια στιγμή, σκέφτηκα ότι ίσως και να κερδίσω αυτή την άνιση μάχη”. Ήταν μία παρορμητική σκέψη, την οποία η Ρόμπινσον γρήγορα απέρριψε. Άλλωστε, καθ’ όλη τη διάρκεια του εγκλωβισμού της προσπαθούσε να παραμείνει ψύχραιμη και να σκέφτεται ορθολογικά.

Το επόμενο πρωί και ενώ ο Έβοντιτς κοιμόταν ακόμη, η Κάρα βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία. Πατώντας στις μύτες των ποδιών της, κατάφερε να φύγει από το σπίτι του. Σταμάτησε το πρώτο διερχόμενο όχημα που είδε και ζήτησε από τον οδηγό να την μεταφέρει στο αστυνομικό τμήμα του Ρίτσλαντ Κάουντι.

Μόλις έφτασε, έδωσε στις αρχές, ό,τι πληροφορίες είχε καταφέρει να συγκεντρώσει. Η ομάδα που ανέλαβε την υπόθεση, γρήγορα ταυτοποίησε τον δράστη ως τον υπεύθυνο για ακόμα τρεις απαγωγές και άλλες ανεξιχνίαστες ανθρωποκτονίες. Μέσα σε λίγα λεπτά, άνδρες της αστυνομίας έφτασαν έξω από το διαμέρισμά του.

Ο δράστης είχε προλάβει να ξεφύγει. Βρήκε καταφύγιο στη Σαρασότα της Φλόριντα. Όταν τον εντόπισαν οι αρχές, αυτοκτόνησε. 

Σύμφωνα με την Washington Post, ο Εβόντιτς ομολόγησε μια σειρά εγκλημάτων στην αδελφή του, πριν αυτοκτονήσει.

Μετά την ταυτοποίηση και τον θάνατο του απαγωγέα της, η Κάρα έκανε σκοπό της να μεταδώσει ελπίδα και δύναμη στις άλλες κοπέλες που είχαν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση με ή χωρίς απαγωγή

Λίγους μήνες μετά την απαγωγή της, η Κάρα άρχισε να εργάζεται στο αστυνομικό τμήμα του Ρίτσλαντ Κάουντι ενώ ανέλαβε διοικητικά καθήκοντα σε υπηρεσίες θυμάτων και στο εργαστήριο ανάλυσης DNA. Αργότερα φοίτησε στην Αστυνομική Ακαδημία και ειδικεύθηκε στον τομέα των σεξουαλικών επιθέσεων και της κακοποίησης παιδιών.

Μια διαφορετική influencer

Σήμερα, η Κάρα προσπαθεί να εμπνεύσει και να μιλήσει σε χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο μέσα από το TikTok. Στόχος της είναι να “σπάσει ο φόβος” ενώ ταυτόχρονα δίνει συμβουλές σε νεαρά κορίτσια και αγόρια, που την παρακολουθούν μέσω της πλατφόρμας, για το πως μπορούν να “διαχειριστούν” μια ενδεχόμενη απαγωγή.

Όπως είπε σε ένα βίντεο της:

“Πρώτον: οι απαγωγές από ξένους δεν είναι συνηθισμένες.

Δεύτερον: όταν συμβαίνουν, αρκετά συχνά, εάν κλωτσήσετε, ουρλιάξετε, φωνάξετε, κάνετε μεγάλη φασαρία, προσπαθήσετε να τρέξετε, δεν θα σας κυνηγήσουν. Ειδικά, εάν βρίσκεστε σε πυκνοκατοικημένη περιοχή. Ωστόσο, μερικές φορές δε συμβαίνει αυτό.

Μερικές φορές, μπορεί και να σας πυροβολήσουν. Ή να σας κυνηγήσουν.

Μπορώ να σας δώσω την δική μου συμβουλή: Εάν εγώ φώναζα, κλωτσούσα και ούρλιαζα, τότε πιθανότατα δεν θα με απήγαγε. Και το ήξερα αυτό. Αλλά όταν έχεις ένα όπλο στο κεφάλι σου, είναι πραγματικά δύσκολο να κάνεις αυτά τα πράγματα”.

Η Κάρα γνωρίζει ότι σε μια δύσκολη στιγμή δεν υπάρχει εγχειρίδιο, αλλά κάθε συμβουλή, βοήθεια και γνώμη είναι καλύτερη από τη σιωπή και την αδιαφορία.