Η δύσβατη κορυφή Σουφλιστάρα και ο θρύλος της “Κοιμωμένης των Αγράφων” που της πήραν τα παιδιά για γενίτσαρους (drone)

Λίγα χιλιόμετρα πάνω από τη λίμνη Πλαστήρα,  κάτω από τα “μάτια” της Κοιμωμένης των Αγράφων, βρίσκεται μία από τις πιο όμορφες πεζοπορικές διαδρομές των Αγράφων προς την κορυφή Σουφλιστάρα. 

Μια διαδρομή μέσα στο μαγευτικό δάσος ελάτης, και στα πανέμορφα αλπικά λιβάδια που δίνουν ένα ξεχωριστό τόνο ομορφιάς και απόλαυσης.

Η “Ωραία κοιμωμένη των Αγράφων”

Η “Ωραία κοιμωμένη των Αγράφων” όπως την αποκαλούν  οι κάτοικοι της περιοχής, είναι μοναδικό φυσικό μνημείο που η μορφή της είναι ορατή από ολόκληρο σχεδόν τον Θεσσαλικό κάμπο. Σχηματίζεται από τις κορυφές Πέντε Πύργοι, Φλυντζάνι, Πλάκα και Μπορλέρο, αποτελεί τον πιο χαρακτηριστικό ορεινό σχηματισμό.

Σύμφωνα με τοπικό θρύλο, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ζούσε σε ένα χωριό των Αγράφων μια μάνα που είχε πέντε παιδιά. Μια μέρα οι Τούρκοι μπήκαν στο χωριό άρπαξαν δυο από τα αγόρια της, τα πήραν και τα έκαναν γενίτσαρους.

Όταν τα παιδιά τούρκεψαν τους έδωσαν και τούρκικα ονόματα. Το ένα που είχε και ένα σημάδι στο λαιμό πήρε το όνομα Μπορλέρ και το άλλο το όνομα Ασμάν.

Πέρασαν πολλά χρόνια, τα παιδιά μεγάλωσαν, απόκτησαν αξιώματα και έγιναν πασάδες. Η τύχη το έφερε να έρθουν στα Άγραφα για να πολεμήσουν τους Έλληνες που είχαν επαναστατήσει. Σε μια μάχη, πάνω σε μια κορυφή σκοτώθηκε ο Μπορλέρ που από τότε πήρε το όνομά του. Λίγο αργότερα σε κάποια άλλη κορυφή σκοτώθηκε και ο Ασμάν που και εκείνη η κορυφή πήρε το όνομά του.

Όταν η μάνα έμαθε πως τα παιδιά της σκοτώθηκαν, πήρε τα βουνά για να βρει τα πτώματά τους και να τα θάψει. Από την ημέρα εκείνη τη χαροκαμένη μάνα δεν την ξαναείδε κανείς στο χωριό, ούτε έμαθε τι απέγινε.

Αν κοιτάξει κάποιος από μακριά το βουνό η κορυφογραμμή του μοιάζει να  έχει το σχήμα μιας ξαπλωμένης γυναίκας. Οι ντόπιοι πιστεύουν πως εκεί ξάπλωσε η έρημη μάνα για να ξαποστάσει και την βρήκε ο θάνατος.

Η ανάβαση προς την κορυφή της Σουφλιστάρας

Για να φτάσει κάποιος στην κορυφή της Σουφλιστάρας περνάει από το ορειβατικό καταφύγιο Ελατάκος, που βρίσκεται στα 1450 μέτρα.

Η προσέγγιση του καταφυγίου γίνεται με αυτοκίνητο πηγαίνοντας προς το παρατηρητήριο της λίμνης Πλαστήρα και στρίβοντας δεξιά προς τον οικισμό Ζυγογιαννέικα (Κέδρος). Ακολουθώντας τον χωμάτινο δρόμο, που σε πολλά σημεία είναι σε κακή κατάσταση, φτάνετε μέχρι την αυλή του καταφυγίου.

Ένας άλλος τρόπος είναι πεζοπορώντας από δύο μονοπάτια, το ένα από τη θέση Μελίσσι, όπου περνάει το κεντρικό μονοπάτι Κ1 που οδηγεί στο καταφύγιο και μετά στις κορυφές της Σουφλιστάρας, της Πετσαλούδας και του Μπορλέρου. Το δεύτερο μονοπάτι βρίσκεται στη θέση  θέση Αλωνάκι, όπου περνάει το μονοπάτι Κ11, το οποίο ανεβαίνει στο Παρατηρητήριο της λίμνης και λίγο πιο πάνω συναντάει το Κ1 που οδηγεί στο καταφύγιο.

Πρόκειται για ένα πανέμορφο μονοπάτι που ξεκινάει από τα Ζυγογιαννέικα και καταλήγει στο καταφύγιο Ελατάκος. Η πεζοπορική διαδρομή περίπου μιάμιση ώρας ανάβασης, μέσα από το πυκνό δάσος ελάτης, είναι μικρής δυσκολίας.

Το τοπίο κατά τη διάρκεια της διαδρομής, είναι απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς με τόσο πυκνή βλάστηση που σε πολλά σημεία οι ηλιαχτίδες του ήλιου δεν προσεγγίζουν το έδαφος. Τα μικρά ανοίγματα του δάσους, είναι γεμάτα με φτέρες, χαμηλή βλάστηση και πανέμορφα μανιτάρια. Με συνοδεία τα τιτιβίσματα των πουλιών, που χαίρονται το πρωινό ξημέρωμα στο δάσος, η ανάβαση γίνεται ακόμη πιο απολαυστική.

Φτάνοντας στο καταφύγιο, μια στάση  για ξεκούραση είναι επιβεβλημένη. Επίσης θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το γύρω τοπίο, καθώς το καταφύγιο βρίσκεται πάνω στην κορυφή του βουνού, σε ένα μικρό καταπράσινο οροπέδιο.

Η διαδρομή στο μονοπάτι

Από εκεί συνεχίζει το μονοπάτι προς την κορυφή της Σουφλιστάρας, που περνάει μέσα από ένα πυκνό δάσος με φτέρες. Λίγο πριν ο επισκέπτης βγει στο ξέφωτο, η βλάστηση αραιώνει, καθώς ξεκινούν πια στα αλπικά λιβάδια, στα 1600 μέτρα. Η διαδρομή είναι εκπληκτική, με τη θέα της λίμνης Πλαστήρα που απλώνεται στα αριστερά.

Το μονοπάτι  σιγά σιγά να γίνεται πιο άγριο και ανηφορικό, έχοντας αρκετές πέτρες που πρέπει να διασχίσει ο πεζοπόρος με προσοχή. Το αλπικό τοπίο όμως αποζημιώνει με την απίστευτη θέα της Σουφλιστάρας στα αριστερά και της Πετσαλούδας στα δεξιά. Δύο κορυφών με ίδιο ύψος και παρόμοια χαρακτηριστικά. Η ανάβαση  αρχίζει να αποκτά μια άγρια ομορφιά αφήνοντας πίσω την πυκνή βλάστηση.

Το μονοπάτι περνάει ανάμεσα από τις δύο κορυφές και φτάνοντας στον αυχένα θα πρέπει να ο επισκέπτης να στρίψει αριστερά, όπου ακολουθεί  μια απαιτητική ανάβαση περίπου 100 μέτρων υψομετρικής απόστασης. Πλέον η ανάβαση απαιτεί πολύ προσοχή, γιατί το μονοπάτι γίνεται πολύ απότομο, κυρίως φτάνοντας στον αυχένα της κορυφογραμμής. Σ΄αυτό το σημείο είναι απότομη με τεράστιους γκρεμούς και από τις δύο πλευρές. Το ευχάριστο είναι ότι το μονοπάτι είναι σηματοδοτούμενο καθ’ όλη τη διαδρομή και διευκολύνει την πορεία προς την κορυφή.

Στην κορυφή

Φτάνοντας στην κορυφογραμμή της Σουφλιστάρας, η οποία έχει μήκος πάνω από 700 μέτρα, ο χώρος που μπορεί να κινηθεί κανείς είναι  πολύ περιορισμένος, πάνω σε τεράστιους βράχους και γύρω τους το απόλυτο χάος. Όμως η θέα είναι φανταστική και αποζημιώνει για την κακοτράχαλη και επικίνδυνη κορυφή.

Ανατολικά απλώνεται η πανέμορφη λίμνη Πλαστήρα και ο κάμπος της Καρδίτσας. Δυτικά δεσπόζουν οι επιβλητικές κορυφές της Νιάλας με την Κοιμωμένη των Αγράφων, τις κορυφές των Πέντε Πύργων, το Φλιτζάνι, την Πλάκα, το Μπορλέρο και πιο πίσω την επιβλητική κορυφή της Σβόνης.

Η θέα είναι εκπληκτική, προς όλες τις κατευθύνσεις.  Κοιτάζοντας πίσω μπορεί κανείς να αναρωτηθεί πώς κατάφερε να φτάσει στη δύσβατη  Σουφλιστάρα. Την απάντηση δίνει η ομορφιά της κορυφής που υψώνεται στα 1765 μέτρα και προσφέρει ένα θέαμα μοναδικό.

Δείτε στο βίντεο του συνεργάτη μας Nature Drone Makis Theodorou τη μοναδική κορυφή Σουφλιστάρα στα Άγραφα:

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: Nature Drone Makis Theodorou