Η δασκάλα που επιλέχθηκε στη διαστημική αποστολή του Τσάλεντζερ τον Ιανουάριο του 1986. Το διαστημόπλοιο συνετρίβη 70 δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του σε ζωντανή μετάδοση. Σκοτώθηκε όλο το πλήρωμα

Τον Ιανουάριο του 1986 θα συμμετείχε για πρώτη φορά στην εξερεύνηση του διαστήματος ένας απλός πολίτης των ΗΠΑ, χωρίς προηγούμενη εμπειρία σε παρόμοιες πτήσεις ή σχετικές επιστήμες.

Μετά από απόφαση του τότε προέδρου Ρήγκαν, δικαίωμα αίτησης είχαν δάσκαλοι ή δασκάλες. Τελικά, ανάμεσα σε 11.000 χιλιάδες υποψήφιους επελέγη η Κρίστα Μακόλιφ η οποία δίδασκε σε σχολείο του Νιου Χάμσαϊρ. 

Το διαστημικό λεωφορείο εξερράγη 70 δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του, ενώ ανάμεσα στους θεατές που παρακολουθούσαν το μεγάλο γεγονός βρίσκονταν και οι γονείς της Μακόλιφ.

Οι αναβολές και η έκρηξη σε απευθείας μετάδοση

Η εκτόξευση ήταν προγραμματισμένη για τις 22 Ιανουαρίου, ωστόσο αναβλήθηκε λόγω εργασιών στο κέντρο Κένεντι. Ακολούθησε και άλλη αναβολή για τις 27 του ίδιου μήνα, λόγω κακών καιρικών συνθηκών. Την 27^η Ιανουαρίου και ενώ ήταν όλα έτοιμα, παρουσιάστηκε πρόβλημα στη θυρίδα εισόδου και δόθηκε η τελική ημερομηνία για την επόμενη το πρωί.

Στις 28 Ιανουαρίου 1986 θα γινόταν η πρώτη ολοκληρωμένη αποστολή της ΝΑΣΑ μετά την προσγείωση του ανθρώπου στο φεγγάρι.

Εκατομμύρια τηλεθεατές περίμεναν το διαστημικό λεωφορείο «Τσάλεντζερ» να απογειωθεί από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντας, γεγονός το οποίο είχε μια ιδιαιτερότητα καθώς για πρώτη φορά κάποιος πολίτης θα βρισκόταν στο πλήρωμα.

Στις 11:39 το πρωί της 28^ης Ιανουαρίου το Τσάλεντζερ εκτοξεύθηκε και η διαδικασία μεταδίδονταν ζωντανά από την τηλεόραση. Στο κέντρο Κένεντι βρίσκονται συγγενείς και φίλοι του πληρώματος οι οποίοι παρακολουθούν από κοντά το μεγάλο γεγονός.

Το κέντρο ελέγχου ανέφερε ότι όλα κυλούσαν ομαλά, δίνοντας εντολή για αύξηση της ισχύος. «Challenger, δώσε την μέγιστη ισχύ στους κινητήρες σου».

Ο κυβερνήτης του λεωφορείου Σκόμπι επιβεβαίωσε: «Ελήφθη, βάζω μέγιστη ισχύ»

Αυτή ήταν και η τελευταία επικοινωνία του κέντρου ελέγχου με το πλήρωμα του Τσάλεντζερ.

Ακριβώς 70 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση μία τεράστια σφαίρα φωτιάς φάνηκε στον ουρανό, ενώ οι δύο πύραυλοι του στερεού προωθητικού απομακρύνθηκαν πετώντας ακανόνιστα.

Εκατομμύρια τηλεθεατές παρακολουθούσαν τη μεγάλη καταστροφή σε απευθείας μετάδοση, ενώ οι συγγενείς που βρίσκονταν στο κέντρο Κέννεντι κοιτούσαν τον ουρανό τρομαγμένοι.

Σε βίντεο που απεικονίζει τη καταστροφή, φάνηκε ότι ο θάλαμος του πληρώματος αποσπάστηκε ακέραιος και εκσφενδονίστηκε στον αέρα.

Κρίστα Μακόλιφ, η δασκάλα «έμβλημα» της τραγωδίας

Ανάμεσα στους αστροναύτες ήταν και Κρίστα Μακόλιφ, μία δασκάλα από το Κονκόρντ του Νιου Χάμσαϊρ και για αυτό το λόγο πολλοί μαθητές παρακολούθησαν την εκτόξευση.

Η Μακόλιφ αποφάσισε να δηλώσει συμμετοχή στην αποστολή επειδή ήθελε να διηγηθεί την εμπειρία της στους μαθητές της, αλλά και στα τρία της παιδιά.

Χάθηκε μαζί με τα υπόλοιπα 6 μέλη του πληρώματος, τους Μάικλ Σμιθ, Φράνσις Σκόμπι (διοικητής), Ρόναλντ ΜακΝάιαρ, Έλισον Ονιζούκα, Γκρεγκ Τζάρβις και Τζούντιθ Ρέζνικ.

Το στοιχείο των χαμηλών θερμοκρασιών και οι προειδοποιήσεις

Μετά την καταστροφή του Τσάλεντζερ ακολούθησαν πολλές εκδοχές για τα αίτια του δυστυχήματος.

Ωστόσο, η εκδοχή που επικράτησε ήταν ότι οι πύραυλοι προώθησης είχαν υποστεί βλάβη λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας της εποχής.

Το σενάριο αυτό ενισχύεται, καθώς η εκτόξευση αναβλήθηκε δύο φορές και τελικά έγινε έξι μέρες μετά την προγραμματισμένη ημερομηνία.

Αργότερα έγινε γνωστό ότι μηχανικοί του διαστημόπλοιου είχαν προειδοποιήσει το ίδιο πρωινό τη ΝΑΣΑ, ότι οι δακτύλιοι που σφραγίζουν τους πυραύλους προώθησης ήταν πάρα πολύ ευάλωτοι σε χαμηλές θερμοκρασίες. Οι ίδιοι είχαν πει ότι η ανησυχία τους δεν έτυχε της απαραίτητης σοβαρότητας.

Η επιτροπή «Ρότζερς»

Η κυβέρνηση Ρήγκαν είχε σχηματίσει την Προεδρική Επιτροπή Ρότζερς για να εξετάσει τα αίτια του δυστυχήματος. Επικεφαλής ήταν ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Γουίλιαμ Ρότζερς και άλλα διάσημα μέλη, όπως ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στο φεγγάρι, ο Νιλ Άρμστρονγκ.

Μετά από εξέταση 160 ατόμων, 35 συνεδριάσεων και 12.000 σελίδων απομαγνητοφωνήσεων, η επιτροπή Ρότζερς είχε καταλήξει. Η καταστροφή έγινε μετά από αποκόλληση σε έναν από τους δακτυλίους σφραγίσματος (γνωστό κι ως O-ring) στους αγωγούς στερεών καυσίμων. Η αποκόλληση προκάλεσε ρήγμα στον δεξιό πύραυλο καυσίμων με αποτέλεσμα να διαρρεύσει προς τα έξω θερμό αέριο από τον κινητήρα του πυραύλου.

Η ανησυχία που εξέφρασαν οι μηχανικοί για τους δαχτυλίους πριν την καταστροφή του Τσάλεντζερ, δεν είχε τη θέση που θα έπρεπε στην εξέταση από την επιτροπή.

Μετά την τραγωδία ο πρόεδρος Ρήγκαν ζήτησε από τη ΝΑΣΑ να βελτιώσει το πρόγραμμά της, ενώ εκφώνησε και τηλεοπτική ομιλία το πρώτο βράδυ μετά το δυστύχημα.

Η ΝΑΣΑ μετά την καταστροφή ανακοίνωσε ότι στα διαστημικά λεωφορεία θα δημιουργηθεί σύστημα διαφυγής σε περίπτωση ανάγκης.

Επίσης, το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ διακόπηκε για 2,5 χρόνια, όσο διήρκεσε και η έρευνα που ακολούθησε. Η πρώτη διαστημική πτήση μετά την καταστροφή ξεκίνησε στις 29 Σεπτεμβρίου 1988 με το διαστημικό λεωφορείο Ντισκάβερι.

Πηγή αρχικής εικόνας: Wikipedia

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η ιστορία του αγοριού που έζησε μέσα σε μία αποστειρωμένη φούσκα, λόγω μιας σπάνιας ασθένειας. Η ΝΑΣΑ του έφτιαξε ειδική στολή και τελικά πέθανε από ιατρική αβλεψία