Η ατιμώρητη σφαγή της Χαντίθα στο Ιράκ. Πως ένας λόχος Αμερικανών πεζοναυτών αιματοκύλισε μια γειτονιά επειδή έπεσε σε παγίδα ανταρτών. Τι έγινε στη δίκη

 19 Νοεμβρίου 2005. Αμερικανοί πεζοναύτες ξεκίνησαν μια επιχείρηση στην επαρχία Χαντίθα του Ιράκ. Κατά τη διάρκειά της Ιρακινοί αντάρτες, που κρατούσαν την πόλη, έκαναν αντεπίθεση αυτοκτονίας.

Η ενέργεια αυτή είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο αμερικανών στρατιωτών. Στη συνέχεια οι πεζοναύτες για αντίποινα σκότωσαν δεκάδες γυναικόπαιδα. Τα γεγονότα συγκλόνισαν  την Ουάσινγκτον και συγκαταλέγεται ως μια από τις χειρότερες θηριωδίες Αμερικανών στρατιωτών στο Ιράκ. Τα γεγονότα της Χαντίθα έγιναν ταινία το 2007.

Ο πρωταγωνιστής

Οι βασικοί πρωταγωνιστές  στα δρώμενα της Χαντίθα ήταν Αμερικανοί πεζοναύτες. Επικεφαλής ήταν ο λοχίας Φρανκ Βούτεριτς. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο που συντάχθηκε αργότερα, ο λοχίας και η ομάδα του κατηγορήθηκαν για την εκτέλεση 24 αμάχων, στην πλειονότητα τους γυναικόπαιδα. Συνολικά οι δικαστές του καταλόγισαν 9 αδικήματα μεταξύ αυτών και του φόνου εκ προμελέτης. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο οι αμερικανοί στρατιώτες θέλησαν να εκδικηθούν το θάνατο ενός συναδέλφου τους, που είχε σκοτωθεί από βόμβα στην Χαντίθα, και επιτέθηκαν εναντίον ενόπλων που κρύβονταν σε σπίτια αμάχων. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε στα σπίτια δεν υπήρχαν ένοπλοι και οι πεζοναύτες επί τρεις ώρες επιδόθηκαν σε δολοφονίες, σκοτώνοντας μάλιστα τους πέντε επιβάτες ενός ταξί, το οποίο πλησίαζε στη γειτονιά.

Ο Βούτεριτς καταγγέλθηκε ότι εισέβαλε σε ένα από τα σπίτια, κοντά στο σημείο της έκρηξης και πέταξε μια χειροβομβίδα. Από την έκρηξη σκοτώθηκαν 8 άμαχοι. Οι συνάδελφοι του κατέθεσαν ότι ο λοχίας είχε τον απόλυτο έλεγχο της ομάδας του, αλλά είχε χάσει τον αυτοέλεγχο του.

Το δικαστήριο αντιμετώπισε με επιείκεια τον βασικό κατηγορούμενο και δεν τον καταδίκασε για εκτελέσεις αμάχων, αλλά για παράλειψη καθήκοντος. Οι άλλοι συγκατηγορούμενοι πεζοναύτες αθωώθηκαν από όλες τις κατηγορίες. Ο Βούτεριτς καταδικάστηκε σε 90 ημέρες φυλάκιση από στρατοδικείο, όμως δεν χρειάστηκε να εκτίσει την ποινή του. Η επιεικής ποινική μεταχείριση προκάλεσε την οργή των οικογενειών των θυμάτων. Εκπρόσωπος τους χαρακτήρισε τη ποινή ντροπή.

Οι καταθέσεις των Αμερικανών

Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας έγιναν γνωστές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Ένας από τους κατηγορούμενους ο πεζοναύτης Μάνουελ Μεντόζα περιέγραψε την εισβολή: “Μπήκαμε σ’ ένα σπίτι, όπου είδα έναν άνδρα και τον πυροβόλησα. Στη συνέχεια μπήκαμε σ’ ένα ακόμα σπίτι και πυροβολήσαμε εναντίον ενός άνδρα που επιχείρησε να αποτρέψει την είσοδό μας. Εγώ κινήθηκα προς την κουζίνα, ενώ οι συνάδελφοί μου έριξαν μια χειροβομβίδα σ’ ένα από τα δωμάτια».

Ένας από τους κατηγορουμένους παραδέχτηκε την δολοφονία τουλάχιστον έξι αμάχων, οι πέντε από αυτούς παιδιά. Ωστόσο, υποστήριξε ότι αυτές οι δολοφονίες δεν έγιναν εκ προθέσεως. Οι Ιρακινοί μάρτυρες υποστήριξαν ότι ο υπολοχαγός ήταν υποκινητής της συγκεκριμένης δολοφονίας στην πόλη. Στην υπόθεση εμπλέκονταν συνολικά 8 πεζοναύτες, οι οποίοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες. Στην απολογία του ο αρχηγός της ομάδας των Αμερικανών κομάντος υποστήριξε ότι όλοι οι θάνατοι προήλθαν κατά τη διάρκεια ανταλλαγής πυρών των Αμερικανών με Ιρακινούς αντάρτες. Συνεπώς δεν υπήρχε καμία πρόθεση, να δολοφονηθούν άμαχοι.

 Το περιστατικό που οδήγησε στη σφαγή

Σύμφωνα με την αρχική ανακοίνωση του Πενταγώνου στις 19 Νοεμβρίου 2005, περιπολία Αμερικανών πεζοναυτών έπεσε σε εκρηκτικό μηχανισμό με αποτέλεσμα από την έκρηξη να σκοτωθούν 7 Αμερικανοί. Ωστόσο, αργότερα, τα στοιχεία που έδωσαν οι Ιρακινοί έκαναν λόγο για έναν νεκρό Αμερικανό. Σύμφωνα με ανθρωπιστικές οργανώσεις του Ιράκ αμέσως μετά το θάνατο του συντρόφου τους, οι στρατιώτες εισέβαλαν στα κοντινότερα σπίτια και σκότωσαν 24 αμάχους εκ των οποίων 2 παιδιά 14 ετών.

Η αντίδραση του Πενταγώνου  

Το Πεντάγωνο ξεκίνησε αμέσως τη διεξαγωγή έρευνας για το περιστατικό. Η υπόθεση είχε προκαλέσει ιδιαίτερη ενόχληση στους πεζοναύτες και είχε οδηγήσει στη παραίτηση αρκετών αξιωματικών από το σώμα. Βέβαια όλες οι αναφορές, τόσο Αμερικανών όσο και Ιρακινών συμφωνούν ότι οι πεζοναύτες σκότωσαν αδιακρίτως αμάχους, μόλις είδαν ότι είχαν απώλειες. Το γεγονός προέκυψε και από τις συνομιλίες των πεζοναυτών. Σύμφωνα με όσα προέκυψαν κατά διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας οι πεζοναύτες θεωρούσαν ότι κάθε σπίτι που περιγραφόταν ως εχθρικό, έπρεπε να γίνουν εκτελέσεις. Και όχι μόνο εκτέλεση των εχθρικών στόχων, αλλά και αμάχων που ενδεχομένως να βρίσκονταν μέσα στη κατοικία.

«Αυτά τα γεγονότα ήταν μία τραγωδία τόσο για τις ΗΠΑ, όσο και για το Ιράκ», δήλωσε η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ,  Βικτόρια Νάλαντ, χωρίς όμως να σχολιάσει την απόφαση αμερικανικού στρατοδικείου. «Έπειτα από αυτό το συμβάν, το υπουργείο Άμυνας αναθεώρησε εκ βαθέων και συνολικά τους κανόνες εμπλοκής των στρατιωτών μας στο Ιράκ, την εκπαίδευσή τους και τις διαδικασίες που έχουν στόχο την προστασία των αμάχων στη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων και έμαθε πολλά», πρόσθεσε η Νάλαντ.

Ήταν μια από τις χειρότερες σφαγές στο Ιράκ στη διάρκεια του πολέμου, ο οποίος ξεκίνησε το 2003. Το περιστατικό έγινε ταινία “Η μάχη της Χαντίθα” στην οποία συμμετέχουν πρώην πεζοναύτες, αλλά και Ιρακινοί ηθοποιοί.

Η ταινία είναι Ιρακινής παραγωγής και περιγράφει το δράμα του λαού του Ιράκ, των ανταρτών που υπερασπίστηκαν τη πατρίδα τους και φυσικά των Αμερικανών στρατιωτών που ενεπλάκησαν σε ένα πόλεμο που αδυνατούσαν να καταλάβουν.

Πηγή αρχικής εικόνας: Wikimediamtx Commons

Διαβάστε επίσης στην ΜτΧ: Έπος 1940. Ο πρώτος αξιωματικός που μπήκε στην Κορυτσά και παρέδωσε την πόλη σε ελληνική διοίκηση. Γιατί εκτελέστηκαν επί τόπου δύο Έλληνες στρατιώτες που πανικοβλήθηκαν και υποχώρησαν