Η αλλαγή του καιρού και η καταιγίδα που “έστειλε” τον Ροβεσπιέρο στη λαιμητόμο. Αποκεφαλίστηκε βάσει του δικού του νόμου που έλεγε: «Κάθε άτομο που σφετερίζεται την εξουσία πρέπει να θανατώνεται αμέσως, χωρίς δίκη»

27 Ιουλίου 1794. Λαοπλημμύρα συνωστίζεται στις γέφυρες του Σηκουάνα. Πολλοί λιποθυμούν, αλλά το πλήθος αυξάνεται διαρκώς και μετατρέπεται σε ποτάμι που κατευθύνεται στην πλατεία Γκρεβ, σημερινή πλατεία Δημαρχείου.

Επικρατεί άπνοια, ζέστη και υγρασία. Ξαφνικά, ανοίγουν ο ουρανοί και ξεσπά μια δυνατή καταιγίδα που θα αλλάξει την ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης.

Ο Μαξιμιλιέν Μαρί Ισαντόρ Ρομπεσπιέρ, γνωστός ως Ροβεσπιέρος ήταν ένας ανερχόμενος δικηγόρος που είχε ξεχωρίσει για τις ικανότητές του και είχε φθάσει στην κορυφή της εξουσίας.

Το καλοκαίρι του 1793 είχε αντικαταστήσει τον Γκασπαρέν ως μόνιμο μέλος της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας και η ανέλιξή του ήταν ταχύτατη. Ο Ροβεσπιέρος κατόρθωσε να επιβληθεί στον αντίζηλό του, Ζορζ Δαντόν, αλλά η σύγκρουση ανάμεσα στους δύο πρώην συντρόφους της επανάστασης ήταν άσβεστη.

Με τον Νόμο της 22 Πρεριάλ, που έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους απεχθέστερους, ο Ροβεσπιέρος κήρυξε παράνομο το δικαίωμα υπεράσπισης του κατηγορούμενου και έτσι η απαγγελία της κατηγορίας ισοδυναμούσε σχεδόν με καταδίκη. Ο νόμος δεν εξαιρούσε τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης και όποιος προσπάθησε να εμποδίσει την ψήφισή του, όπως ο Ριάμ, οδηγήθηκε στη λαιμητόμο από τους Ιακωβίνους.

Στις 5 Απριλίου 1794 εκτελέστηκαν ο αντίπαλος του Ροβεσπιέρου, Δαντόν και οι υποστηρικτές του και άρχισε η περίοδος της Μεγάλης Τρομοκρατίας. Μέσα σε τρεις μήνες 2.085 άνθρωποι οδηγήθηκαν στη λαιμητόμο από το Επαναστατικό Δικαστήριο και υπήρξαν καταγγελίες για απίστευτες υπερβολές όπως η εκτέλεση μιας γυναίκας που θήλαζε και τη χώρισαν από το μωρό της στο ικρίωμα! Έσκαψαν ακόμη και αγωγό κάτω από τον τόπο των εκτελέσεων για να τρέχει απευθείας το αίμα στον υπόνομο.

Ο λαός αγανάκτησε με αυτή την καθημερινή φρίκη και τον φόβο ότι ο καθένας μπορούσε να χάσει τη ζωή του και η συνωμοσία εναντίον του Ροβεσπιέρου ήταν θέμα χρόνου. Ο “Αδιάφθορος”, όπως τον αποκαλούσαν, κατήγγειλε στην Εθνοσυνέλευση ότι γνώριζε πως κάποιοι συνωμοτούσαν σε βάρος του. Η αντιπολίτευση του ζήτησε να κατονομάσει τους προδότες, αλλά ο Ροβεσπιέρος δεν το έκανε. Το κλίμα είχε γυρίσει εναντίον του. Στην επόμενη συνεδρίαση, ο συνωμότης Φουσέ είχε φροντίσει να διορίσει πρόεδρο της συνεδρίασης έναν δικό του άνθρωπο, τον Κολό ντ΄ Ερμπουά, ο οποίος χτυπούσε αδιάκοπα το κουδούνι κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Ροβεσπιέρου. Κάποια στιγμή κάποιος ζήτησε τη σύλληψη του “Αδιάφθορου” και μέσα σε δευτερόλεπτα η συνέλευση διά βοής αξίωνε τη σύλληψή του .

Η νεροποντή που έγειρε την πλάστιγγα σε βάρος του Ροβεσπιέρου  

Οι υποστηρικτές του Ιακωβίνοι έστειλαν αμέσως μήνυμα στα διαμερίσματα του Παρισιού να συγκεντρωθούν υποστηρικτές του Ροβεσπιέρου στην πλατεία του Δημαρχιακού Μεγάρου και να καταπνίξουν την ανταρσία στην Εθνοσυνέλευση με τη συνδρομή της Εθνοφυλακής.

Οι φρουροί του Ροβεσπιέρου φοβήθηκαν από τη συγκέντρωση του πλήθους και τον άφησαν ελεύθερο. Όμως, οι αντιπρόσωποι εξέδωσαν αμέσως διάταγμα το οποίο τον έθετε εκτός νόμου και όποιος βοηθούσε τον “Αδιάφθορο” αντιμετώπιζε άμεσο κίνδυνο σύλληψης ή εκτέλεσης. Πολλοί φοβήθηκαν να κατέβουν στον δρόμο.

Παρόλα αυτά, η Κομμούνα είχε ακόμη τη στήριξη της Εθνοφυλακής με τα κανόνια του αρχηγού της, Ανριό και διέθετε σημαντική υπεροπλία έναντι της Εθνοσυνέλευσης. Μαύρα σύννεφα άρχιζαν να σκεπάζουν την πόλη. Ο Ροβεσπιέρος είχε αποτραβηχτεί σε ένα διαμέρισμα του Δημαρχιακού Μεγάρου. Μπορούσε να βγει στο παράθυρο και να παρακινήσει το πλήθος εναντίον της Εθνοσυνέλευσης. Δεν το έπραξε.

Αντίθετα επέδειξε μια ασυνήθιστη για εκείνον αναποφασιστικότητα και άφησε πολλές ώρες να περάσουν. Βράδιασε και η πληροφορία ότι πολλά διαμερίσματα των Παρισίων έχουν αποσύρει την εμπιστοσύνη τους στον “Αδιάφθορο” κλόνισε το φρόνημα του όχλου. Ο Ροβεσπιέρος παρακολουθούσε τις αντεγκλήσεις του κόσμου χωρίς να αντιδρά και ξαφνικά ξέσπασε μια ισχυρή καταιγίδα.

Ο κόσμος έτρεχε να καλυφθεί, οι πυροβολητές μάζεψαν τα κανόνια και οι αρουραίοι βγήκαν από τους υπονόμους! Λίγη ώρα αργότερα, η πλατεία είχε αδειάσει από ανθρώπους και είχε γεμίσει νερό. Ο λαός είχε εγκαταλείψει τον Ροβεσπιέρο.

Ο “Αδιάφθορος” άρχισε να γράφει μια προκήρυξη με κάποιους στενούς του συνεργάτες, όταν μια ομάδα χωροφυλάκων εισέβαλε στο διαμέρισμα. Κάποιος πυροβόλησε και η σφαίρα διαπέρασε το μάγουλο του Ροβεσπιέρου. Μέχρι σήμερα δεν είναι απολύτως εξακριβωμένο ποιος πάτησε τη σκανδάλη.

Μετέφεραν αιμόφυρτο τον Ροβεσπιέρο στην Εθνοσυνέλευση και ο πρόεδρος ανακοίνωσε πως το κατάλληλο μέρος για τον προδότη ήταν η πλατεία της Επανάστασης. Εννοούσε τη λαιμητόμο.

Το απόγευμα της 28ης Ιουλίου, το πλήθος συνόδευε με κραυγές και συνθήματα, όπως “κάτω ο τύραννος”, το κάρο που μετέφερε τον Ροβεσπιέρο στο ικρίωμα. Αιμόφυρτος, κουρελιασμένος και δεμένος όρθιος με σχοινιά για να μην πέσει. Τον ανέβασαν στην εξέδρα μαζί με άλλα 21 άτομα.

Τον άφησαν να περπατήσει στο σανίδι και να σωριαστεί στο έδαφος για να τον δουν οι 6.000 Παριζιάνοι να καταρρέει. Ο βοηθός του δήμιου αφαίρεσε τον επίδεσμο από το θρυμματισμένο σαγόνι του και ο Ροβεσπιέρος ούρλιαξε από τον πόνο. Το ξύλινο κολάρο κλείδωσε στους δύο δρύινους πασσάλους και η λεπίδα έπεσε.

Ο Ροβεσπιέρος εκτελέσθηκε με βάση το δικό του Σύνταγμα (άρθρο 17) που υπαγόρευε: «Κάθε άτομο που σφετερίζεται την εξουσία πρέπει να θανατώνεται αμέσως από τους ελεύθερους ανθρώπους».

Απόσπασμα από το βιβλίο: “Ο Παράγων Καιρός: Όταν τα στοιχεία της Φύσης αλλάζουν τον ρου της Ιστορίας”. Erik Durschmied, Εκδόσεις Ενάλιος 

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ροβεσπιέρος. Ο ηγέτης της γαλλικής επανάστασης που αποκεφάλιζε με συνοπτικές διαδικασίες εχθρούς και φίλους. Τελικά, έχασε και αυτός το κεφάλι του