Ο Γερμανός συνταγματάρχης που συνέλαβαν οι Έλληνες στη μάχη των Οχυρών. Στην κατοχή προήχθη σε στρατηγό και έσφαξε την Κρήτη

Μία από τις πιο κρίσιμες μάχες των Οχυρών διεξήχθη στο Ύψωμα Κρέστη κοντά στο Νευροκόπι, τον Απρίλιο του 1941.

Εκεί οι Έλληνες όχι μόνο σφυροκόπησαν και κατατρόπωσαν τους άνδρες της Βέρμαχτ, αλλά και αιχμαλώτισαν εκατοντάδες από αυτούς. Ανάμεσα στους αιχμάλωτους ήταν και ο συνταγματάρχης Φρίντριχ Βίλχελμ Μίλερ.

Με την έναρξη της Γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα, ο Μίλερ έγινε διοικητής ολόκληρης της Κρήτης. Το όνομά του έγινε συνώνυμο της αδίστακτης βίας και των σφαγών στο νησί.

Εκείνος ήταν που διέταξε τα Ολοκαυτώματα τόσο στη Βιάννο όσο και στα Ανώγεια, δύο από τα πολλά και ατιμώρητα εγκλήματα πολέμου των Ναζί στην Ελλάδα.

Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μίλερ ήταν από τους λίγους υψηλόβαθμους Ναζί που συνελήφθησαν από τις ελληνικές αρχές και δικάστηκαν ως εγκληματίες πολέμου.

Στην απολογία του, ο αποκαλούμενος “χασάπης της Κρήτης“, όπως έμεινε στην ιστορία, αρνήθηκε τις ευθύνες του, αλλά παραδέχτηκε την οργή που ένιωθε για την ταπείνωση που υπέστη όταν αιχμαλωτίστηκε μετά τη μάχη των Οχυρών. Προφανώς θεωρούσε ότι οι Έλληνες είχαν “λερώσει” το βιογραφικό του που μέχρι εκείνη την στιγμή είχε μόνο επαίνους.

Είχε γίνει ταγματάρχης του γερμανικού στρατού το 1936 και ήδη το 1940 είχε φτάσει στο βαθμό του αντισυνταγματάρχη ως διοικητής του 105ου Συντάγματος Πεζικού.

Τιμήθηκε με τον Σταυρό του Ιππότη το 1941 για την δράση του στο μέτωπο της Ρωσίας. Είναι αξιοπερίεργο ότι ο επόμενος σταθμός του βιογραφικού του παραλείπεται και μετά εμφανίζεται Διοικητής Κρήτης.

Η αιχμαλωσία του συνταγματάρχη Μίλερ

Τα ξημερώματα της 9ης Απριλίου 1941, οι Έλληνες αντεπιτέθηκαν στο ύψωμα του Αγίου Κωνσταντίνου. Οι μάχες ήταν σφοδρές και οι Έλληνες αναδείχθηκαν νικητές και αιχμαλώτισαν ένα μεγάλο αριθμό Γερμανών στρατιωτών.

“Οι Έλληνες κατάφεραν να διώξουν τους Γερμανούς, οι οποίοι προέρχονταν από τριήμερο αγώνα, διέθεταν λίγα πυρομαχικά, ήταν άυπνοι και χωρίς τροφή“, ανέφερε στη “Μηχανή του Χρόνου” ο στρατιωτικός και ερευνητής της περιόδου, Νίκος Γκιρμπάτσης.

Ο Φρίντριχ Μίλερ ήταν ο πιο υψηλόβαθμος αξιωματικός μεταξύ των αιχμαλώτων. Για ευνόητους λόγους, οι Γερμανοί προσπάθησαν να αποσιωπήσουν την αιχμαλωσία ενός ηγετικού τους στελέχους, σύμφωνα με τον κ. Γκιρμπάτση:

“Οι Γερμανοί προσπάθησαν να συγκαλύψουν την κατάσταση και ως προς τις απώλειές τους αλλά και ως προς την αδυναμία διάσπασης της ελληνικής τοποθεσίας. Δεν έχουν παραδεχθεί ποτέ ότι ανάμεσα στους αιχμαλώτους ήταν και ο Μίλερ, όμως δεν υπήρχε και άλλος συνταγματάρχης. Αυτός ήταν που οδηγούσε τα γερμανικά τάγματα στην επίθεση“.

“Τα πλήγματα που δέχθηκε ο Μίλερ ήταν ισχυρότατα. Είχε πάρα πολλά θύματα και αποδεκατίστηκε το Σύνταγμα του. Το ότι πιάστηκε αιχμάλωτος θεωρήθηκε υποτιμητικό από τους Γερμανούς“, προσθέτει ο ιστορικός ερευνητής, Χρήστος Λιθηρόπουλος.

Οι εντολές του που αιματοκύλισαν την Κρήτη

Ο Φρίντριχ Βίλχεμ Μίλερ δεν συγχώρησε ποτέ στους Έλληνες ότι τον αιχμαλώτισαν. Όπως είπε στη “ΜτΧ” ο κ. Λιθηρόπουλος, ο Μίλερ πήγε με το σύνταγμά του στη Ρουμανία, το ανασυγκρότησε και επέστρεψε δριμύτερος στην Κρήτη.

Το μίσος του για τους Έλληνες έγινε ολοένα και μεγαλύτερο και αυτό φάνηκε στη σφαγή των αμάχων στην επαρχία Βιάννου και τα Ανώγεια της Κρήτης.

Όταν πληροφορήθηκε για την πανωλεθρία που υπέστη ο λόχος του από αντάρτες του αντιστασιακού Εμμανουήλ Μπαντουβά, έδωσε την εξής σαφή και άτεγκτη εντολή:

“Καταστρέψτε την επαρχία Βιάννου. Εκτελέστε πάραυτα, χωρίς διαδικασία, τους άρρενες που είναι πάνω από 16 ετών καθώς και όλους όσοι συλλαμβάνονται στην ύπαιθρο, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας“.

Αλλά και στα Ανώγεια, ο Μίλερ εξάντλησε το μίσος του και εξέδωσε μια ακόμα φονική διαταγή:

“Επειδή η πόλις των Ανωγείων είναι κέντρον της αγγλικής κατασκοπίας εν Κρήτη και επειδή οι Ανωγειανοί εξετέλεσαν το φόνο του λοχία φρουράρχου Γενί-Γκαβέ και της υπ’ αυτόν φρουράς και επειδή οι Ανωγειανοί εξετέλεσαν το σαμποτάζ της Δαμάστας, επειδή εις Ανώγεια ευρίσκουν άσυλον και προστασίαν οι αντάρται των διαφόρων ομάδων αντιστάσεως και επειδή εκ των Ανωγείων διήλθον και οι απαγωγείς με τον στρατηγόν Φον Κράιπε χρησιμοποιήσαντες ως σταθμόν διακομιδής τα Ανώγεια, διατάσσομεν την ΙΣΟΠΕΔΩΣΙΝ τούτων και την εκτέλεσιν παντός άρρενος Ανωγειανού όστις ήθελεν ευρεθεί εντός του χωρίου και πέριξ αυτού εις απόστασιν ενός χιλιομέτρου“.

Η δίκη, η καταδίκη και η εκτέλεση

Ο Φρίντριχ Μίλερ συνέχισε να πολεμά μέχρι το τέλος του Β’ Π.Π. και εν τέλει παραδόθηκε στον Κόκκινο Στρατό. Στάλθηκε στην Ελλάδα και το 1946 δικάστηκε στην Αθήνα για τις σφαγές που διέπραξε στην Κρήτη.

Στην απολογία του, ο Γερμανός συνταγματάρχης της Βέρμαχτ εμφανίστηκε αμετανόητος. “Απέδωσε το μίσος του και την απάνθρωπη συμπεριφορά του εναντίον των Ελλήνων στο γεγονός ότι τον αιχμαλώτισαν κατά τη διάρκεια της μάχης των οχυρών και επειδή ζήτησε να κρατήσει το όπλο του, πράγμα που οι Έλληνες τού αρνήθηκαν“, επιβεβαιώνει ο ιστορικός Κωνσταντίνος Λαγός.

Ο Μίλερ καταδικάστηκε για τη σφαγή 1.156 αμάχων. Στις 20 Μαΐου 1947, εκτελέστηκε δια τουφεκισμού στο Χαϊδάρι. Το στρατόπεδο που εκατοντάδες Έλληνες πατριώτες μαρτύρησαν στα χέρια των Ναζί.

Στήθηκε στο απόσπασμα μαζί με τον άλλο Γερμανό στρατηγό, Μπρούνο Μπρόιερ. Ήταν ένας από τους ελάχιστους Γερμανούς εγκληματίες πολέμου που εκτελέστηκαν στην Ελλάδα.