Η Αγγλίδα που “προτιμούσε τα σκυλιά από τους ανθρώπους”. Διέσωσε και φρόντισε περισσότερα από 600 αδέσποτα

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1940 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970, μια Αγγλίδα με άσπρα μαλλιά, μπερέ και σακάκι ξεχώριζε στους δρόμους της πόλης Κάμπερλι.

Συνήθιζε να κάνει βόλτα στο Camberley High Street, σπρώχνοντας ένα ξύλινο δίτροχο καρότσι κι ενώ περιτριγυριζόταν από σκυλιά κάθε μεγέθους και ράτσας. Πολλές φορές δημιουργούσε κίνηση, αλλά τα κορναρίσματα των ανυπόμονων οδηγών δεν την πτοούσαν.

Ο λόγος για την Κάθριν Γουόρντ, γνωστή επίσης με το προσωνύμιο “η Κέιτ του Κάμπερλι” (Camberley Kate). Δεν γύρισε την πλάτη σε κανέναν αδέσποτο σκύλο και μέχρι το τέλος της ζωής της είχε φροντίσει περισσότερα από 600 σκυλιά – μαζί με μερικές γάτες.

Η Γουόρντ ήταν γνωστή σε όλους τους κατοίκους του Κάμπερλι, μιας πόλης στη νότια Αγγλία που απέχει περίπου 50 χιλιόμετρα από το Λονδίνο. Η φήμη της ως “θετή μητέρα” σκύλων έφτασε και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και στην Αυστραλία.

Όπως είχε πει, η αφοσίωσή της στα εγκαταλελειμμένα σκυλιά πήγαζε από το γεγονός ότι “ήταν μοναχική” και “τα προτιμούσε από τους ανθρώπους“.

Σε οποιονδήποτε προσπαθούσε να περιορίσει τα δικαιώματα των σκύλων στη φροντίδα και την ελευθερία, η Γουόρντ απαντούσε με οργή και παρρησία. Ακόμη και επιστολές στη βασιλική οικογένεια έστελνε, για να εκφράσει τις ανησυχίες της ή τα παράπονά της.

Η οικιακή υπηρέτρια που δίδαξε την αγάπη για τα σκυλιά

Η Κάθριν Γουόρντ γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1895, στο Μίντλεσμπρο της βορειοανατολικής Αγγλίας. Έμεινε ορφανή πριν από την ηλικία των 10 ετών και την ανατροφή της ανέλαβε ένας αυστηρός και θρησκευόμενος θείος. Όταν ενηλικιώθηκε, μετακόμισε στο Μπράντφορντ για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός.

Σύμφωνα με το BBC, δεν είναι απόλυτα σαφές γιατί η Κάθριν Γουόρντ μετακόμισε στο Κάμπερλι. Κατά πάσα πιθανότητα, σκόπευε, όπως και πολλά άλλα κορίτσια της ηλικίας της, να εργαστεί ως υπηρέτρια για τη Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία, στην όμορη πόλη Σάντχερστ.

Το 1943, η Γουόρντ αγόρασε ένα σπίτι στο Κάμπερλι έναντι 600 λιρών. Εκεί βρήκε ένα κουτσό Γκρεϊχάουντ, το οποίο επρόκειτο να υποβληθεί σε ευθανασία. Τελικά, το μεν αδέσποτο έζησε άλλα 8,5 χρόνια στο πλευρό της, το δε οίκημα μετατράπηκε σε καταφύγιο για όλα τα αδέσποτα σκυλιά που βρίσκονταν στο δρόμο της.

Άλλοτε τα εντόπιζε στο τοπικό αστυνομικό τμήμα και άλλοτε τα έβρισκε στο κατώφλι της, τοποθετημένα μέσα σε τσάντες για ψώνια. Ζούσε σε ένα μικρό εξοχικό σπίτι στην περιοχή Γιορκτάουν και καθημερινά έκανε το δρομολόγιο των 4 χιλιομέτρων για το κέντρο του Κάμπερλι.

Η μικροσυνταξιούχος Γουόρντ κυκλοφορούσε στο Κάμπερλι, με στόχο να συγκεντρώσει δωρεές και να πουλήσει καρτ ποστάλ με την εικόνα της. Σε όσους ήθελαν να τη φωτογραφίσουν με τα αγαπημένα της σκυλάκια, ζητούσε να την πληρώσουν, διαβεβαιώνοντας ότι τα λεφτά δεν θα σπαταλούνταν για αλλότριους σκοπούς.

“Ήμουν αρκετά μοναχική. Στον κεντρικό δρόμο έβλεπα τόσα πολλά σκυλιά δεμένα και χτυπημένα. Οπότε απλώς αφιέρωσα τη ζωή μου σε αυτά“, είχε δηλώσει η “Κέιτ του Κάμπερλι” στην τηλεοπτική εκπομπή “Tonight“, το 1960.

“Όλα τα σκυλιά ήταν απίστευτα υγιή και έζησαν πολύ. Είχε υπέροχο χιούμορ, εξαιρετικό χαρακτήρα και μεγάλη αποφασιστικότητα. Θα λείψει πολύ σε όσους από εμάς είχαμε το σπάνιο προνόμιο να τη γνωρίσουμε“, είχε αναφέρει από την πλευρά του ο κτηνίατρος Τζέφρι Κράντοκ, ο οποίος συνεπικουρούσε το έργο της Γουόρντ.

Οι αστυνομικές αρχές διευκόλυναν το έργο της Γουόρντ, αλλά δεν έλειψαν και οι επικριτές της, οι οποίοι σχολίαζαν τον μεγάλο αριθμό σκυλιών που είχε υπό την εποπτεία της και την κατά καιρούς εκκεντρική της συμπεριφορά. Ωστόσο, η πλειοψηφία των μαρτυριών αποδεικνύουν πως η Γουόρντ αφενός μεταχειριζόταν καλά τους σκύλους της και αφετέρου ήταν γενναιόδωρη με τους συμπολίτες της.

Εκτός από φιλόζωη, ήταν και φιλάνθρωπη, καθώς είχε δωρίσει 100 λίρες σε ένα ταμείο για ορφανά από τον πόλεμο του Βιετνάμ. Επίσης, διέθεσε χρήματα στην Εκκλησία Βαπτιστών του Κάμπερλι για την προμήθεια υμνολογίων και αγόρασε παιχνίδια για παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Στο πέρασμα των χρόνων, η υγεία της Κάθριν Γουόρντ χειροτέρεψε και αναγκάστηκε να μετακομίσει πιο κοντά στο Κάμπερλι. Τα περισσότερα από τα σκυλιά της πέθαναν, ωστόσο εκείνη μερίμνησε για τα εναπομείναντα, δημιουργώντας έναν αποταμιευτικό λογαριασμό που θα διασφάλιζε τη φροντίδα τους.

Η καρδιά της “Κέιτ του Κάμπερλι” σταμάτησε να χτυπάει στις 4 Αυγούστου 1979, όταν είχε συμπληρώσει 79 χρόνια ζωής. Η ανιδιοτελής αγάπη της, όμως, για τα σκυλιά δεν έπαψε να μνημονεύεται.

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Remembering Camberley Kate (Facebook)