Η Αγγλίδα που “γέννησε” 17 κουνέλια. Ο Βασιλιάς και οι γιατροί του που την εξέτασαν πείστηκαν! Πώς αποκαλύφθηκε

Στην Αγγλία του 1726, ένα πολύ παράξενο ιατρικό γεγονός λάμβανε χώρα. Πρωταγωνίστρια η Μαίρη Τοφτ, μια 25χρονη υπηρέτρια.

Η Τοφτ γεννήθηκε στο Γκοντάλμινγκ, μια φτωχή περιοχή της νότιας Αγγλίας. Στα 17 της παντρεύτηκε τον Τζόσουα Τοφτ, έναν κατασκευαστή μάλλινων ρούχων, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά.

Κάθε μέρα, πήγαινε στο χωράφι και δούλευε. Τον Αύγουστο του 1726, η Τοφτ ήταν έγκυος στο τρίτο της παιδί. Όμως, απέβαλε εξαιτίας της σκληρής χειρωνακτικής εργασίας που εκτελούσε. Δεν επιτρεπόταν τότε στις γυναίκες αγρότισσες να λείψουν από τη δουλειά τους.

Τον επόμενο μήνα, η νεαρή γυναίκα φαινόταν ακόμη να είναι έγκυος. Τότε, μια γειτόνισσα και η πεθερά της έγιναν μάρτυρες μιας γέννας που δεν έμοιαζε με καμία άλλη. Η Τοφτ γέννησε ένα “τέρας”, κάτι που έμοιαζε με κουνέλι και με γάτα.

“Τρία πόδια γάτας με τιγρέ χρώμα και ένα πόδι κουνελιού”

Η οικογένεια της Τοφτ κάλεσε τον τοπικό μαιευτήρα Τζον Χάουαρντ. Εκείνος περιέγραψε το πλάσμα που “γεννήθηκε” ως κάτι που είχε “τρία πόδια γάτας με τιγρέ χρώμα και ένα πόδι κουνελιού”. Τον επόμενο μήνα, η Τοφτ γέννησε εννέα νεκρά μωρά κουνελάκια σε μία μέρα, σύμφωνα με τις αναφορές του Χάουαρντ.

Το αλλόκοτο συμβάν κέντρισε αμέσως την προσοχή και το ενδιαφέρον του βασιλιά Γεωργίου Α΄. Ο μονάρχης έστειλε τον Ελβετό χειρουργό-ανατόμο, Ναθάνιελ Σεντ Αντρέ και τον Σάμουελ Μολινέ, γραμματέα του πρίγκιπα της Ουαλίας να ερευνήσουν την υπόθεση.

Ο Σεντ Αντρέ δεν φημιζόταν για τις ιατρικές του ικανότητες. Επειδή, όμως, μιλούσε γερμανικά, τη μητρική γλώσσα του βασιλιά, αναγορεύτηκε προσωπικός γιατρός του Γεώργιου Α’.

Οι γέννες κουνελιών συνεχίζονταν

Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα και η Τοφτ έγινε τοπική διασημότητα. Μεταφέρθηκε από το Γκοντάλμινγκ στο κοντινό Γκίλφορντ, ώστε ο Χάουαρντ να μπορεί να την παρακολουθεί πιο στενά.

Το Νοέμβριο, ο Σεντ Αντρέ και ο Μολινέ έφτασαν στο σπίτι του Χάουαρντ. Έμαθαν τότε ότι η Τοφτ βρισκόταν σε έναν ακόμη τοκετό και στο 15ο κουνέλι συνολικά. Ακολούθησαν άλλα δύο.

Οι γιατροί πραγματοποίησαν εξετάσεις στους πνεύμονες και σε άλλα εσωτερικά όργανα αυτών των κουνελιών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν θα μπορούσαν να προέρχονται από τη μήτρα της Τοφτ.

Μερικά φαινόταν να είναι έμβρυα, ενώ άλλα ήταν ίσως τριών μηνών. Πολλά γεννήθηκαν κομματιασμένα. Ωστόσο, ο Σεντ Αντρέ ήταν πεπεισμένος ότι η υπόθεσή της ήταν γνήσια.

Πίστευε ότι οι γεννήσεις ήταν υπερφυσικές και τα κουνέλια γεννήθηκαν νεκρά λόγω των συσπάσεων του τοκετού. Πήρε μερικά από τα δείγματα κουνελιών πίσω στο Λονδίνο για να τα δείξει στο Βασιλιά και τον Πρίγκιπα της Ουαλίας.

Το “μητρικό αποτύπωμα”

Η ίδια η Τοφτ έδινε ως εξήγηση ότι μια φορά κυνηγούσε ένα κουνέλι στο χωράφι και, επειδή δεν κατάφερε να το πιάσει, της έμεινε απωθημένο. Έτσι προέκυψαν οι γεννήσεις των κουνελιών.

Η ερμηνεία της Τοφτ συμβάδιζε με μια ευρέως διαδεδομένη θεωρία που ονομαζόταν “μητρικό αποτύπωμα”. Σύμφωνα με αυτήν, τα συναισθήματα και η φαντασία της μητέρας μπορούσαν να προκαλέσουν γενετικές ανωμαλίες και διαταραχές στο παιδί που θα γεννούσε.

Επειδή αρκετοί γιατροί ασπάζονταν τη συγκεκριμένη προσέγγιση, πίστεψαν την Τοφτ. Έναν αιώνα μετά, η θεωρία παρέμενε δημοφιλής, αν κρίνουμε από την περίπτωση του Τζόζεφ Μέρικ, γνωστού ως “Άνθρωπος ελέφαντας“.

Η αλήθεια βγαίνει στο “φως”

Το Νοέμβριο του 1726, ο Γεώργιος Α’ αποφάσισε να στείλει τον Γερμανό χειρουργό Κυριάκους Άλερς. Έγινε μάρτυρας της γέννησης άλλων δύο κουνελιών, όμως δεν πείστηκε.

Όταν εξέτασε τα δείγματα κουνελιών, διαπίστωσε ότι τα περιττώματά τους περιείχαν σανό και άχυρο. Ήταν ακόμη μια απόδειξη ότι δεν θα μπορούσαν να έχουν δημιουργηθεί στο σώμα της Τοφτ.

Ούτε ο διαπρεπής γιατρός και μαιευτήρας, Σερ Ρίτσαρντ Μάνιγχαμ πείστηκε. Ο Χάουαρντ και ο Σεντ Αντρέ τον παρότρυναν να κρατήσει τις αμφιβολίες για τον εαυτό του.

Προσπαθούσαν να σώσουν τη φήμη τους υπό το φως των συμπερασμάτων που είχε καταλήξει ο Άλερς. Κυκλοφόρησαν μια δημοσίευση με τίτλο “Μια σύντομη αφήγηση για μια ασυνήθιστη γέννα κουνελιών“.

Το Δεκέμβριο, η Τοφτ μεταφέρθηκε σε ένα λουτρό στο Λονδίνο. Εκεί την παρακολούθησαν πολλοί γιατροί, ανάμεσα στους οποίους και ο Μάνιγχαμ. Δεν γεννούσε άλλα κουνέλια και ήταν άρρωστη και καταβεβλημένη.

Τότε πιάστηκε ένας αχθοφόρος να προσπαθεί να μπει κρυφά στο δωμάτιο της Τοφτ με ένα κουνέλι. Η Τοφτ αρχικά δεν ομολόγησε.

Το έκανε αφού ο Μάνιγχαμ την απείλησε ότι θα της κάνει μία επώδυνη χειρουργική επέμβαση για να διαπιστώσει εάν είχε περίεργα αναπαραγωγικά όργανα.

Η απάτη βασιζόταν στο ότι ένας συνεργός έβαζε μέρη νεκρών ζώων στον κόλπο της Τοφτ. Αυτά τα υπολείμματα ζώων ήταν πιθανότατα κρυμμένα στο σώμα της Τοφτ για αρκετές εβδομάδες και μετά αποβάλλονταν.

“Αν και οι γεννήσεις κουνελιών δεν ήταν πραγματικές, ο πόνος ήταν. Είναι εκπληκτικό που δεν πέθανε από βακτηριακή λοίμωξη”, λέει η καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, Κάρεν Χάρβεϊ.

Μετά την αποκάλυψη της φάρσας, το ιατρικό επάγγελμα αμαυρώθηκε από τον Τύπο. Η καριέρα του Σεντ Αντρέ δεν ήταν ποτέ ξανά η ίδια.

Γελοιογράφοι όπως ο Γουίλιαμ Χόγκαρθ σατίρισαν επανειλημμένα την ευπιστία των γιατρών, πολλοί από τους οποίους προσπάθησαν να αποκτήσουν φήμη μέσα από τέτοιες περίεργες ιστορίες.

Η Τοφτ χαρακτηρίστηκε ψεύτρα και φυλακίστηκε. Αφέθηκε ελεύθερη χωρίς κατηγορίες μετά από τέσσερις μήνες και ύστερα έπεσε στην αφάνεια. Όταν πέθανε το 1763, η ενορία την κατέγραψε ως “Μαίρη Τοφτ, χήρα, η απατεώνισσα κουνελοτρόφα”.

Ήταν όλη αυτή η απάτη έμπνευση της Τοφτ;

Οι ιστορικοί σήμερα πιστεύουν ότι η τεράστια απάτη δεν ήταν ιδέα της Τοφτ. “Ήταν μια νεαρή, εξαιρετικά φτωχή γυναίκα από μια μικρή πόλη. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μια γυναίκα θα το έκανε αυτό πρόθυμα μόνη της.

Νομίζω ότι έπαιζε απλώς τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια παράσταση που ενορχηστρώθηκε από άλλους ανθρώπους. Πρέπει να πάρουμε την Τόφτ πιο σοβαρά, ως μια γυναίκα που έχασε την εξουσία πάνω στο σώμα της”, αναφέρει η Χάρβεϊ.

Στις εξομολογήσεις της, η Τοφτ φαινόταν φοβισμένη και πιεσμένη. Ενέπλεξε την πεθερά, τον σύζυγό της, έναν μυστηριώδη άγνωστο και τη σύζυγο ενός λατερνατζή.

Μια βάσιμη εικασία είναι ότι όλο αυτό έγινε για τα χρήματα. Όμως “κανένα χρήμα δεν φαίνεται να εισπράχθηκε. Αν η φιλοδοξία της Τοφτ και των γύρω της ήταν να πλουτίσουν, τότε το σχέδιο ήταν μια πλήρης αποτυχία”, διαπιστώνει η Χάρβεϊ.

Ενδέχεται, επίσης, η απάτη να θεωρήθηκε ως μια διέξοδος από την απελπιστική φτώχεια ή μια επιθυμία να γίνει η οικογένειά της αντιληπτή και σημαντική, έστω και για λίγο.

Η Χάρβεϊ προτείνει ως ερμηνεία ότι η Τοφτ χειραγωγήθηκε από μεγαλύτερες γυναίκες, κυρίως την πεθερά της, ως “τιμωρία” για την αποβολή της.

Οριστική απάντηση, πάντως, δεν θα βρεθεί ποτέ. Είναι βέβαιο μόνο ότι συνέβη μία από τις μεγαλύτερες ιατρικές απάτες.

Με πληροφορίες από: Atlas Obscura, HistoryExtra και University of Glasgow

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: The Metropolitan Museum of Art