Οι 17 από τους 29 εικονιζόμενους κέρδισαν το βραβείο Νόμπελ. Ανάμεσά τους ο Αϊνστάιν και ο Μπορ που κοντραρίστηκαν με δηλητηριώδεις ατάκες

Η Διάσκεψη του Σολβέ που θεμελιώθηκε το 1912 από τον βιομήχανο Έρνεστ Σολβέι θεωρείται σημείο καμπής στην ιστορία της Φυσικής.

Με έδρα τις Βρυξέλλες, οι συνεδριάσεις αφιερώνονταν στα δύσκολα άλυτα προβλήματα της φυσικής και της χημείας. Το συνέδριο έλαβε χώρα τον Οκτώβριο του 1927 με θέμα τα ηλεκτρόνια και τα φωτόνια, όπου οι πιο αξιόλογοι φυσικοί του κόσμου συναντήθηκαν για να συζητήσουν την υπό διαμόρφωση τότε κβαντική θεωρία.

Οι 17 από τους 29 επιστήμονες που συμμετείχαν στη διάσκεψη είχαν κερδίσει ή κέρδισαν αργότερα το βραβείο Νόμπελ. Μόνο η Μαρία Κιουρί πήρε το βραβείο σε δύο ξεχωριστούς επιστημονικούς κλάδους.

Ηγετικές φυσιογνωμίες μεταξύ των επιστημόνων ήταν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν και ο Νιλς Μπορ που εκπροσωπούσαν δύο επιστημονικές τάσεις στην κβαντική μηχανική.

Από τη μια πλευρά, ο Αϊνστάιν και οι ρεαλιστές αναζητούσαν αυστηρούς κανόνες στην  επιστημονική μέθοδο, όπως ορίζονται από τον Τσατλς Πιρς και τον Καρλ Πόπερ και από την άλλη, ο Μποχρ και οι ινστρουμενταλιστές επεδίωκαν πιο χαλαρούς κανόνες βασισμένους στα αποτελέσματα.

Η ιστορία δικαίωσε τους ινστρουμενταλιστές, καθώς η εργαλειοθήκη τους καθιερώθηκε ως το  πρότυπο που ακολουθείται από τότε στην επιστήμη.

Ο Μπορ ήταν ο επιστήμονας που ξεκίνησε την κβαντική επανάσταση με ένα μοντέλο που περιέγραφε την τροχιά του ηλεκτρονίου και υποστήριζε ότι έχει μόνο διακριτές τιμές. Το 1922 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ για τη θεωρία με τις φασματικές γραμμές που εκπέμπει το υδρογόνο.

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ανέπτυξε τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, έναν από τους δύο πυλώνες της σύγχρονης φυσικής μαζί με την κβαντομηχανική. Είναι διάσημος ο τύπος του για τη σχέση της μάζας και της ενέργειας (Ε = mc², όπου η ενέργεια (Ε) ενός σώματος είναι ίση με το γινόμενο της μάζας (m) επί ένα συντελεστή μετατροπής (c) από μονάδες μάζας σε μονάδες ενέργειας), που έχει ονομαστεί ως η «πιο διάσημη εξίσωση του κόσμου». Τιμήθηκε το 1921 με το Νόμπελ Φυσικής για τις υπηρεσίες του σε θεωρητική φυσική και συγκεκριμένα για την ανακάλυψη του νόμου του φωτοηλεκτρικού φαινομένου.

Εκτός από πρωτοποριακές θεωρίες, οι δύο επιστήμονες είχαν και μνημειώδεις κόντρες από τις οποίες δεν έλειπαν και οι «δηλητηριώδεις» ατάκες. Άλλωστε δεν ήταν παρά άνθρωποι με αδυναμίες και φαρμακερή γλώσσα.

Χαρακτηριστική περίπτωση, όταν ο Αϊνστάιν, απογοητευμένος από την αρχή της αβεβαιότητας του Χάισενμπεργκ δήλωσε ότι «ο Θεός δεν παίζει ζάρια» και ο Μποχρ του  απάντησε: “Αϊνστάιν, σταμάτα να λες στον Θεό τι να κάνει”.

Η φωτογραφία από αριστερά προς δεξιά:

Πίσω: Αύγουστος Πικάρντ, Εμιλ Ενριοτ, Πάουλ Έρενφεστ, Έντουαρντ Χέρζεν, Θεοφίλ ντε Ντοντέ, Έργουιν Σκρόλινγκερ, Ζε Βερσχάφελτ, Βόλφανγκ Πάουλι, Βέρνερ Χάισενμπεργκ, Ραλφ Φάουλερ και Λεόν Μπριλουάν.

Μέση: Πιτερ Ντεμπουε, Μάρτιν Νάντσεν, Γουίλιαμ Λοέρενς Μπράγκ, Χέντρικ Άντονι Κράμερς, Πολ Ντιράκ, Άρθουρ Κόμπτον, Λουί ντε Μπρογκλί, Μαξ Μπορν και Νιλς Μπορ.

Μπροστά: Ίρβιν Λανγκμουαρ, Μαξ Πλανκ, Μαρία Κιουρί, Χέντρικ Λόρεντζ, Άλμπερτ Αινστάιν, Πολ Λάνγκεβεν, Κάρολος – Ευγένιος Γκουέ, Γουίλσον και Όουεν Ρίτσαρντσον.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikimediamtx Commons

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο Αϊνστάιν δεν έκοβε τα μαλλιά του επειδή έκανε οικονομία, κυκλοφορούσε γυμνός στο σπίτι, αγαπούσε τα αβγά και απεχθανόταν τα πάρτι. Οι παραξενιές του μεγάλου επιστήμονα, σύμφωνα με την οικονόμο του…