Φίλοι και παλαιοί συναθλητές του από τον Εθνικό Πειραιώς τον έπεισαν να τους ακολουθήσει σε μια εκδρομή στις Σπέτσες. Βεβαίως αυτό ανησύχησε έντονα τους Ρουμάνους οι οποίοι ωστόσο είχαν τον τρόπο να λάβουν πληροφορίες για το τι συνέβαινε. Και οι πληροφορίες αυτές προέρχονταν από έναν Ελληνορουμάνο παράγοντα της “Βένους”, τον Νικόλαο Χρόνη, που είχε ως αποστολή να πληροφορείται για τις κινήσεις τους Χούμη στον Πειραιά. Μέσω αυτού οι Ρουμάνοι έμαθαν ότι ο Χούμης βρισκόταν στις Σπέτσες με συναθλητές της προγενέστερης ομάδας του, του Εθνικού.
Στέλνουν στις Σπέτσες ξανά αντιπροσώπους τους, οι οποίοι έρχονται σε επαφή με τον Χούμη για να του ανακοινώσουν την προσφορά 300 χιλιάδων δραχμών ως πριμ επιστροφής στη Ρουμανία και νέο μηνιαίο μισθό ύψους δέκα χιλιάδων Λέι.
Η επιστροφή του Χούμη στη Ρουμανία, θα ήταν υπόθεση εύκολη και γρήγορη, καθώς τότε ρουμανικά ατμόπλοια αφενός αναχωρούσαν από το λιμάνι του Πειραιά, αφετέρου ο ίδιος ο Χούμης διέθετε ρουμανικό διαβατήριο το οποίο η “Βένους” είχε φροντίσει να προμηθεύσει.
Οι οπαδοί του Εθνικού Πειραιώς μαθαίνοντας την τελική απόφαση του Χούμη να επιστρέψει, αποφάσισαν να δράσουν. Μέλη του συλλόγου αποφάσισαν να φρουρούν διαρκώς την πατρική εστία στην οποία διέμενε ο Χούμης ώστε εξερχόμενος αυτός να δεχθεί και τις προτάσεις του Εθνικού και να πεισθεί να παραμείνει.
Ο Χούμης όχι μόνο πείσθηκε από τους παράγοντες του Εθνικού να μείνει στον Πειραιά, αλλά λέγεται ότι υπέγραψε και δήλωση παραμονής προς την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ώστε να αποσταλεί προς την αντίστοιχη Ρουμανική Ομοσπονδία για να υπάρξει αποδέσμευση του ποδοσφαιριστή, γεγονός όμως η ίδια η εξέλιξη της ιστορίας δεν φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι συνέβη.
Οι Ρουμάνοι στο μεταξύ λάμβαναν όλες τις πληροφορίες για τις προθέσεις του Χούμη κι έστειλαν στην Ελλάδα τον Αντιπρόεδρο του Συλλόγου, Εντερλέσκο ο οποίος κατέφθασε επειγόντως στην Αθήνα με αεροπλάνο και διέμεινε στο ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετανία”.
Ο Εντερλέσκο επισκέφθηκε το σπίτι του Χούμη στον Πειραιά, όπου παρουσία του ίδιου και των γονέων του προσέφερε το αστρονομικό για την εποχή ποσό του ενός εκατομμυρίου δραχμών, ως πριμ επιστροφής, δηλαδή ποσό μόνο για να επιστρέψει ο Χούμης πίσω στη Ρουμανία.
Σκηνές που δεν είναι εύκολο να περιγραφούν, διαδραματίστηκαν στην οικία των γονέων του Χούμη, στην οποία εκτός από τους γονείς του Έλληνα ποδοσφαιριστή και τον ίδιο ήταν μαζί οι αντιπρόσωποι της “Βένους” όπως και αντιπρόσωποι του Εθνικού Πειραιώς. Λέγεται ότι ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής ήταν αδιάφορος για τα χρήματα που του προσέφεραν, αλλά για προσωπικούς και μόνο λόγους (μιλούσε για κάποιο αισθηματικό δεσμό που στο μεταξύ είχε συνάψει), επιθυμούσε να επιστρέψει στη Ρουμανία.
Η ουσία των γεγονότων είναι ότι ο Χούμης επέστρεψε πίσω στη “Βένους” στην οποία λατρεύτηκε όσο κανείς άλλος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της. Το ποσό του ενός εκατομμυρίου που διέθεσε το 1937 η “Βένους” για να τον πείσει να επιστρέψει είναι επί της ουσίας προστιθέμενο στα ποσά που ήδη είχαν καταβληθεί το 1936 για την απόκτησή του και στο πριμ των 300 χιλιάδων δραχμών στον ίδιο τον ποδοσφαιριστή, ξέχωρα οι μηνιαίοι μισθοί του. Ο Χούμης υπήρξε όχι μόνο η πρώτη διεθνής μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή στο εξωτερικό αλλά και για πολλά χρόνια παρέμεινε και η ακριβότερη.
Η ομάδα του Εθνικού Πειραιώς το 1933
Οι παράγοντες του Εθνικού ερωτώμενοι τότε για την υπόθεση του Χούμη, απλώς απαντούσαν ότι ο Χούμης αποφάσισε να παραμείνει στον Εθνικό και ότι η ομάδα τον κρατούσε κρυμμένο κάπου στη Σύρο, ώστε να εμφανιστεί στο πρώτο παιχνίδι της ομάδας!
Φυσικά, ο Χούμης ουδέποτε εμφανίστηκε να παίξει με τον Εθνικό, παρότι μια Κυριακή πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος, οι εφημερίδες της εποχής διαφήμιζαν το επερχόμενο παιχνίδι του Εθνικού ότι θα γίνει στο ποδηλατοδρόμιο έχοντας τον Χούμη στην ομάδα του!