Γλαύκος Κληρίδης. Ο πρώην Πρόεδρος της Κύπρου υπηρέτησε στη RAF και αιχμαλωτίστηκε από τους Ναζί. Στις πρώτες εκλογές το 1960 στήριξε τον Μακάριο έναντι του πατέρα του

Ήταν ο 4^ος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (1993-2003), υπήρξε από τους πρωτεργάτες της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε τη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία. Αιχμαλωτίστηκε για τρία χρόνια από τους Ναζί και αποπειράθηκε τρεις φορές να δραπετεύσει.

Η RAF και η αιχμαλωσία από τους Ναζί

Γεννήθηκε στις 24 Απριλίου 1919 στη Λευκωσία και ήταν γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωάννη Κληρίδη, μετέπειτα ανθυποψήφιου του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Όταν τελείωσε το σχολείο το 1937 γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, ωστόσο διέκοψε τις σπουδές του δύο χρόνια αργότερα λόγω του Β΄ Π.Π.

Το 1939 κατατάχθηκε εθελοντικά στη RAF (Βασιλική Πολεμική Αεροπορία) και μετά την εκπαίδευσή του το 1940 τοποθετήθηκε ως σμηνίας στην 115 Μοίρα Βομβαρδιστικών.

Μετείχε σε άκρως επικίνδυνες αποστολές πάνω από τη ναζιστική Γερμανία, γεγονός το οποίο του προσέδωσε φήμη, καθώς δεν είχε την εμπειρία των συναδέλφων του.

Στις 24 Ιουλίου 1942 σε μία αποστολή πάνω από τη Γερμανία το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε από τους χιτλερικούς, ωστόσο ο Κληρίδης μαζί με άλλους δύο επέζησαν πέφτοντας με τα αλεξίπτωτά τους. Λίγη ώρα αργότερα συνελήφθη και κρατήθηκε αιχμάλωτος για τρία χρόνια έως και τη λήξη του πολέμου το 1945.

Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του προσπάθησε  να αποδράσει τρεις φορές, χωρίς να τα καταφέρει.

Θεωρήθηκε νεκρός και ένα τηλεγράφημα που έφτασε στην Κύπρο τον Σεπτέμβριο του 1945, ανέφερε ότι ο “νεαρός ασυρματιστής έχασε τη ζωή του”. Στις 3 Οκτωβρίου η μητέρα του Γλαύκου έλαβε ένα νέο τηλεγράφημα. Η είδηση ήταν ευχάριστη, καθώς ενημερώθηκε ότι ο γιος της ήταν ζωντανός και «ελαφρώς τραυματίας» σε στρατόπεδο αιχμαλώτων.

Ο «Υπερείδης» της ΕΟΚΑ και ο Ραούφ Ντενκτάς

Μετά το πέρας των σπουδών του επέστρεψε στην Κύπρο και το 1948 ξεκίνησε να ασκεί τη δικηγορία.

Κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959), ο Γλαύκος Κληρίδης ήταν ενεργό μέλος της οργάνωσης με το ψευδώνυμο «Υπερείδης».

Παράλληλα με τη δράση του υπερασπιζόταν αγωνιστές στα δικαστήρια, ενώ μία από τις δραματικότερες υποθέσεις που ανέλαβε ήταν η υπεράσπιση του αγωνιστή Μιχαήλ Καραολή, ο οποίος στη συνέχεια εκτελέστηκε από τους Άγγλους δι΄απαγχονισμού. Δημόσιος κατήγορος στη δίκη ήταν ο Ραούφ Ντενκτάς, μετέπειτα ηγέτης των Τουρκοκυπρίων και συνομιλητής για πολλά χρόνια του Κληρίδη για τη λύση του Κυπριακού.

Στις πρώτες προεδρικές εκλογές το 1960, ο Γλαύκος Κληρίδης υποστήριξε τον Μακάριο, ενώ ανθυποψήφιος του Αρχιεπισκόπου ήταν ο πατέρας του, Ιωάννης Κληρίδης. Όταν κατηγορήθηκε ότι παραβίαζε τη χριστιανική εντολή «τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου…», αυτός απάντησε με το αρχαιοελληνικό ρητό «πατρός τε και μητρός τε και των άλλων προγόνων απάντων τιμιότερον και αγιότερον εστίν η πατρίς».

Από το 1960 έως το 1974 διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής, ενώ το 1968 πρωτοστάτησε για την επανεκλογή του Μακαρίου στην Προεδρία της Δημοκρατίας.

Μετά τα τραγικά γεγονότα των διακοινοτικών ταραχών, ο Κληρίδης τέθηκε το 1968 επικεφαλής της ελληνοκυπριακής πλευράς στις συνομιλίες για τη λύση του Κυπριακού ζητήματος.

Η εισβολή, η προεδρία της Δημοκρατίας και η Ευρωπαϊκή Ένωση

Μετά το πραξικόπημα της 15^ης Ιούλη 1974 και την τουρκική εισβολή πέντε μέρες αργότερα, ο Κληρίδης ανέλαβε καθήκοντα προέδρου της Δημοκρατίας  έως τον Δεκέμβριο, όταν ο Μακάριος επέστρεψε στην Κύπρο μετά την αποτυχημένη απόπειρα εναντίον του.

Με την επάνοδο του Μακαρίου ο Κληρίδης ανέλαβε εκ νέου τα καθήκοντά του ως εκπρόσωπος στις συνομιλίες, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1978 επειδή κατηγορήθηκε ότι υπερέβη τις οδηγίες που είχε πάρει.

Δύο χρόνια νωρίτερα, ο δεξιός πολιτικός είχε ιδρύσει τον Δημοκρατικό Συναγερμό (1976), του οποίου ηγήθηκε της κοινοβουλευτικής ομάδας έως το 1993

Το 1988 διεκδίκησε για πρώτη φορά την Προεδρία της Δημοκρατίας, ωστόσο ηττήθηκε από τον Γιώργο Βασιλείου ο οποίος έλαβε τη στήριξη του ΑΚΕΛ. Τον Φεβρουάριο του 1993, ο Κληρίδης επαναδιεκδίκησε το ανώτατο αξίωμα της χώρας και εξελέγη επικρατώντας δύσκολα του Γιώργου Βασιλείου. Το 2003 μπήκε στη μάχη για τρίτη φορά και ηττήθηκε από τον Τάσσο Παπαδόπουλο, μένοντας έξω από τον δεύτερο γύρο των εκλογών.

Μεγάλο επίτευγμα του Γλαύκου Κληρίδη την περίοδο της θητείας του θεωρείται η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς προηγούμενη λύση του Κυπριακού. Η πλήρης ένταξη έγινε επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου.

Ο Γλαύκος Κληρίδης τιμήθηκε από τον Ερυθρό Σταυρό και ανακηρύχθηκε ισόβιο μέλος του.

Ο Πάπας Ιωάννης 23^ος  του απένειμε το Χρυσό Μετάλλιο της Τάξης του Αγίου Τάφου ως αναγνώριση των υπηρεσιών που είχε προσφέρει και της κατανόησης που είχε δείξει ως Αρχηγός της Ελληνοκυπριακής αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, σχετικά με τη θρησκευτική μειονότητα των Ρωμαιοκαθολικών (Λατίνων) της Κύπρου.

Η Ελληνική Δημοκρατία τον τίμησε με τα Διάσημα του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος του Σωτήρος.

Ο Γλαύκος Κληρίδης πέθανε στη Λευκωσία στις 15 Νοεμβρίου 2013 σε ηλικία 94 ετών.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Τάσσος Παπαδόπουλος. Ο πολιτικός που δεν υπέκυψε σε Αμερικανούς και Βρετανούς και ενέταξε την Κυπριακή Δημοκρατία σε ΕΕ και ΟΝΕ