Γκέλυ Μαυρoπούλου, «Η κυρία του κυρίου». Η σημαντική πορεία της από τον κινηματογράφο, μέχρι τον “Άγνωστο Πόλεμο” και την υποψηφιότητα με το ΠΑΣΟΚ

«Θέλεις να σου κάνω παιδάκι Μηνά μου; Τι προμήθεια δίνεις;». Μια από τις ατάκες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που έμεινε στην ιστορία, ειπώθηκε από τα χείλη της Γκέλυ Μαυροπούλου στην τελευταία σκηνή της ταινίας «Η κυρία του κυρίου».

Η πονηρή σύζυγος ενός χαμηλόμισθου τίμιου υπαλλήλου αποδέχεται την πρόταση του προϊσταμένου του: να πείσει – με το αζημίωτο- τον άντρα της, Ντίνο Ηλιόπουλο, ώστε να επιλέξει έναν συγκεκριμένο προμηθευτή για την εταιρία. Και ξαφνικά από εκεί που το ζευγάρι ζούσε με τρεις κι εξήντα, έγινε πάμπλουτο χωρίς φυσικά να το γνωρίζει ο τίμιος υπάλληλος…

Η ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη ήταν μία από τις δεκάδες ταινίες που πρωταγωνίστησε η Γκέλυ Μαυροπούλου.

«Αυθεντικό θεατρόπαιδο όσο λίγα», όπως τη χαρακτηρίζει ο Ιάσων Τριανταφυλλίδης στο βιβλίο του «Οι ηθοποιοί που έγραψαν ιστορία», η Μαυροπούλου, με ό,τι κι αν ασχολήθηκε σημείωσε μεγάλη επιτυχία.

Γεννήθηκε το 1932 και όπως έδειχναν όλα, δύσκολα θα ξέφευγε από το θέατρο.

Οι γονείς της ήταν οι επίσης ηθοποιοί: Άγγελος Μαυρόπουλος και Μαρίκα Κρεβατά.

Ηθοποιοί ήταν και οι παππούδες της, αλλά και η προγιαγιά της. Η Γκέλυ ακολούθησε, όπως ήταν αναμενόμενο, τα χνάρια της οικογένειας και μετά τη Γαλλική Ακαδημία, σπούδασε στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης με καθηγητές τους Κάρολο Κουν, Βασίλη Διαμαντόπουλο και Μίνωα Βολανάκη.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Στέφανος Στρατηγός, γέννημα θρέμμα ηθοποιός. Ο γάμος και ο χωρισμός με τη σύζυγό του Γκέλυ Μαυροπούλου 

Πήρε το «βάπτισμα του πυρός» στον κινηματογράφο το 1953 όταν έπαιξε στην «Ωραία των Αθηνών», στο πλευρό των Σταυρίδη, Φωτόπουλο, Βασιλειάδου και Βρανά.

Δύο χρόνια αργότερα έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο στο θέατρο «Κοτοπούλη», με τον θίασο Δημήτρη Μυράτ – Μελίνας Μερκούρη και το έργο «Επτά χρόνια φαγούρα».

Η συνέχεια ήταν λαμπρή. Η Γκέλυ Μαυροπούλου έπαιξε σε μια σειρά έργων δίπλα σε σημαντικούς καλλιτέχνες όπως η Κατίνα Παξινού και ο Δημήτρης Χορν.

Στο θέατρο και τον κινηματογράφο έπαιξε από Αισχύλο έως Γκόργκι και από Μολιέρο έως Γκόγκολ, Ιψεν, Σαίξπηρ αλλά και Σακελλάριο και Τσιφόρο.

Το 1963 έφτιαξε τον δικό της θίασο με τον τότε σύζυγό της, Στέφανο Στρατηγό και μαζί ανέβασαν πολλά γνωστά θεατρικά έργα.

Στον κινηματογράφο έπαιξε σε κωμωδίες και δράματα. Από τις πιο γνωστές ταινίες είναι η «Θεία από το Σικάγο», «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», τα «Κόκκινα φανάρια» και «Έγκλημα στο Κολωνάκι»

Τη δεκαετία του ΄60 πρωταγωνίστησε κυρίως σε μελό ταινίες οι οποίες ήταν της μόδας εκείνη την εποχή. Όταν στις αρχές τις δεκαετίες του ΄70 άρχισε η πτώση του εμπορικού κινηματογράφου και έγινε το άνοιγμα στην τηλεόραση, η Μαυροπούλου ήρθε σε επαφή με τη μικρή οθόνη.

Αποδέχθηκε την πρόσκληση του Νίκου Φώσκολου και υποδύθηκε την Χριστίνα Ψάχου στον «Άγνωστο Πόλεμο».

Η επιτυχία που γνώρισε η σειρά έκανε τον Φίνο να γυρίσει την ταινία «Οι γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές», με πρωταγωνιστές την ίδια και τον Άγγελο Αντωνόπουλο.

Το 1977 της απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο στο Θεατρικό Φεστιβάλ Ιθάκης για την ερμηνεία της στο έργο της Μεργκερίτ Ντιράς «Χιροσίμα Αγάπη μου». Επίσης, τιμήθηκε με το Βραβείο «Κυβέλη» το 2008 για το σύνολο της θεατρικής της πορείας.

Εκτός από το θέατρο και τον κινηματογράφο, η Γκέλυ Μαυροπούλου ασχολήθηκε με την πολιτική. Το 1989 ήταν υποψήφια βουλευτής στην Α’ Αθήνας με το ΠΑΣΟΚ. Διετέλεσε επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών.

*Με πληροφορίες από το βιβλίο του Ιάσωνα Τριανταφυλλίδη,  «Οι ηθοποιοί που έγραψαν ιστορία»

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Μαρίκα Κρεβατά. Η ηθοποιός που έμεινε ορφανή από μικρή και έκρυψε για πολλά χρόνια τη σχέση της με τον ηθοποιό, Γιώργο Γαβριηλίδη