Γιομ Κιπούρ. Η ιερότερη μέρα των Εβραίων από την εποχή του Μωυσή. Η 25ωρη νηστεία

Το Γιομ Κιπούρ αποτελεί την ιερότερη μέρα του ιουδαϊσμού και σημαίνει «Ημέρα Εξιλέωσης». Σηματοδοτεί το τέλος των Άγιων Ημερών κατά τις οποίες ο πιστός ζητά εξιλέωση από το θεό. 

Οι Άγιες Ημέρες ή αλλιώς Γιάμιν Νοραΐμ ξεκινούν με το Ρος Ασανά και ολοκληρώνονται 10 μέρες αργότερα με το Γιομ Κιπούρ. Οι ρίζες του κρατούν από την εποχή του Μωυσή.

Αφού ο Θεός του έδωσε τις Δέκα Εντολές στο όρος Σινά, επέστρεψε στους Ισραηλίτες. Κατά τη διάρκεια της απουσίας του, άρχισαν να λατρεύουν ένα χρυσό μοσχάρι, διαπράττοντας το αμάρτημα της ειδωλολατρίας. Θυμωμένος, έσπασε τις εντολές και μετά ανέβηκε στο βουνό, για να προσευχηθεί για συγχώρεση για τον εαυτό του και τον λαό του. Επέστρεψε από το Σινά, με μια δεύτερη σειρά από Δέκα Εντολές και τη συγχώρεση του Θεού για τον Ισραήλ.

Έτσι, το Γιομ Κιπούρ συμβολίζει τις τελευταίες 10 μέρες που ο Μωυσής ήταν στο όρος. Η αργία ξεκινάει με τη δύση του ηλίου έως τη δύση του ηλίου της επόμενης μέρας.

Η εβραϊκή παράδοση λέει ότι ο Θεός γράφει τη μοίρα του ανθρώπου για την επόμενη χρονιά στο Βιβλίο της Ζωής. Αυτό διαρκεί από το Ρος Ασανά έως το Γιομ Κιπούρ. Στις Άγιες Ημέρες, οι Εβραίοι προσπαθούν να πείσουν το Θεό ότι έχουν μετανοήσει για τα παραπτώματα του προηγούμενου έτους και του ζητούν συγχώρεση. Με πράξεις προσευχής, μετάνοιας και φιλανθρωπίας θεωρούν ότι μπορούν να επηρεάσουν το Θεό.

Η Βίβλος αναφέρεται στο Γιομ Κιπούρ ως «Σάββατο των Σαββάτων».

Πώς γιορτάζεται το Γιομ Κιπούρ

Οι πιστοί κάνουν νηστεία για 25 ώρες. Δεν επιτρέπεται να εργαστούν, να φάνε, να πιούν αλκοόλ, να φοράνε αρώματα και λοσιόν, δερμάτινα παπούτσια και να κάνουν σεξ. Η πρώτη λειτουργία γίνεται κατά τη δύση του ηλίου στη Συναγωγή.

Μερικοί από τους παρευρισκόμενους φορούν λευκά ρούχα, που συμβολίζoυν το ταφικό σάβανο, τα ρούχα των αγγέλων και την αγνότητα της συγχώρεσης.

Στην τελευταία λειτουργία, που συμβολίζει το «κλείσιμο» των πυλών του Ουρανού και το «σφράγισμα» του βιβλίου του Θεού, η εκκλησία αφιερώνεται στις πνευματικές αρχές του ιουδαϊσμού μέσω της προσευχής ενώ όσοι αντέχουν παραμένουν όρθιοι καθ’ όλη τη διάρκεια.

Στο τέλος της λειτουργίας, ακούγεται ο ήχος από το σοφάρ, το κέρατο κριαριού, ως ένδειξη συγχώρεσης του Θεού. Στη συνέχεια, οι πιστοί πηγαίνουν στο σπίτι τους, όπου σταματάνε τη νηστεία, γευματίζοντας με οικογένεια και φίλους.

Το 1973 οι Ισραηλινοί δέχθηκαν επίθεση ανήμερα της εορτής.

Πηγή αρχικής εικόνας: Flickr