Γιατροί στο νοσοκομείο παίδων της Ζαπορίζια: Δεν νομίζω ότι θα ήθελε κανείς να δει όσα βλέπουμε εμείς

Η 13χρονη Μιλένα σφαδάζει από τους πόνους. Το πρόσωπο της, γεμάτο ουλές από το μάγουλο μέχρι τον λαιμό.

Το έφηβο κορίτσι με τα καστανά μαλλιά δεμένα σε κοτσιδάκια, στο Νοσοκομείο Παίδων στη Ζαπορίζια, στη νότια Ουκρανία, προσπαθεί να αναρρώσει από τα τραύματα στο στόμα, τη γλώσσα και σε πολλούς σπονδύλους που της προκάλεσε μια σφαίρα που σφηνώθηκε στον λαιμό της.

Το κορίτσι τραυματίστηκε όταν η οικογένειά της προσπαθούσε να φύγει από τη Μαριούπολη, το στρατηγικό λιμάνι στην Αζοφική Θάλασσα που οι ρωσικές δυνάμεις βομβαρδίζουν και το έχουν θέσει σε πολιορκία από τα τέλη Φεβρουαρίου, λέει η μητέρα της.

Το αυτοκίνητό τους, όπως και τα περισσότερα οχήματα που φεύγουν από την πόλη, έφερε ένα πανό με την ένδειξη «παιδιά».

Ευτυχώς, κανείς άλλος στην οικογένεια δεν τραυματίστηκε. Και οι ίδιοι Ρώσοι στρατιώτες που τραυμάτισαν τη Μιλένα τη μετέφεραν στη συνέχεια στο νοσοκομείο, σύμφωνα με τη μητέρα της, η οποία δεν έδωσε το όνομά της ή περισσότερες λεπτομέρειες.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Μαριούπολη, χωμένοι σε υπόγεια, στερούμενοι τα πάντα.

Χιλιάδες οχήματα γεμάτα αμάχους μπόρεσαν τελικά να φύγουν για τη Ζαπορίζια την περασμένη εβδομάδα, αλλά ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε χθες το βράδυ ότι 100.000 κάτοικοι παραμένουν ακόμη στην πόλη ;όπου οι δρόμοι είναι γεμάτοι πτώματα.

Η Μιλένα αναμένεται να αναρρώσει πλήρως. Όχι όμως πολλά άλλα παιδιά που νοσηλεύονται στο Νοσοκομείο Παίδων της Ζαπορίζια.

Το νοσοκομείο βρίσκεται περίπου 250 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Μαριούπολης και φιλοξενεί παιδιά από την ανατολική και νότια Ουκρανία – τις περιοχές όπου οι μάχες είναι πιο έντονες και όπου οι ρωσικές δυνάμεις έχουν προωθηθεί περισσότερο από την έναρξη της εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου.

Στο κρεβάτι δίπλα στη Μιλένα, η ζωή του πεντάχρονου Βλάντισλαβ κρέμεται από μια κλωστή.

Το παιδάκι πυροβολήθηκε στην κοιλιά καθώς η οικογένειά του έφευγε για να γλιτώσει από την προέλαση των ρωσικών δυνάμεων προς το χωριό τους Πολόχι, μεταξύ Μαριούπολης και Ζαπορίζια.

Το μικρό στήθος του Βλάντισλαβ φουσκώνει και ξεφουσκώνει με δυσκολία, με τη βοήθεια τεχνητού αναπνευστήρα. Οι γιατροί φοβούνται ότι δεν θα βγάλει τη νύχτα. Αν διαφύγει τον κίνδυνο και επιβιώσει θα πρέπει να φοράει μια σακούλα αποστράγγισης για όλη του τη ζωή.

Δεν υπάρχουν συγγενείς να προσέχουν τον Βλάντισλαβ: τραυματίστηκαν και αυτοί σοβαρά από σφαίρες. Νοσηλεύονται σε άλλο νοσοκομείο της πόλης.

Παιδιά που γεννήθηκαν υπό τους ήχους πυρών

«Έχουμε παιδιά με διαπεραστικά τραύματα στο κεφάλι, ακρωτηριασμένα, παιδιά με σφαίρες στην κοιλιά, με κατάγματα οστών», είπε ο Γιούρι Μπορζένκο, αρχίατρος του Νοσοκομείου. «Δεν νομίζω ότι κανείς θα ήθελε να δει όσα εμείς βλέπουμε».

Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, 121 παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους και ακόμη 167 έχουν τραυματιστεί, σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό που έδωσε σήμερα η Λιουντμίλα Ντενίσοβα, επίτροπος για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο ουκρανικό Κοινοβούλιο. Ανέφερε ότι δύο παιδιά σκοτώθηκαν χθες βράδυ από ρωσικό πλήγμα σε κτίριο στο Ρουμπίχνε, στην περιοχή Λουχάνσκ (ανατολικά).

Η πόλη Ζαπορίζια παραμένει σχετικά ασφαλής συγκριτικά με άλλες πόλεις στην χώρα, αν και μάχες μαίνονται σε κοντινή απόσταση και κατά καιρούς ακούγονται εκρήξεις από μακριά. Κίτρινες κολλητικές ταινίες έχουν τοποθετηθεί στα παράθυρα του νοσοκομείου παίδων, για να μην γίνουν θρύψαλα σε περίπτωση έκρηξης σε κοντινή απόσταση.

Σακιά με άμμο είναι στοιβαγμένα στις γωνίες του κτιρίου και έχει δημιουργηθεί ένα καταφύγιο στο υπόγειο, με μεταλλικά κρεβάτια όπου οι μητέρες μπορούν να ταΐσουν τα μωρά τους. Τα πιο σοβαρά περιστατικά έχουν απομακρυνθεί από τη μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών και έχουν μεταφερθεί στο υπόγειο γιατί ο εξοπλισμός που χρειάζεται δεν μπορεί να μετακινηθεί γρήγορα.

Αυτή είναι η περίπτωση του Μίσα, ενός μωρού μόλις δύο εβδομάδων, με το πρόσωπο και τις γροθιές του σφιγμένες σαν να πρόκειται να κλάψει. Το μωράκι γεννήθηκε υπό τους ήχους πυροβόλων όπλων, στο Τοκμάκ, νότια της Ζαπορίζια, που τώρα ελέγχεται από τις ρωσικές δυνάμεις.

Λόγω έλλειψης ιατρικής περίθαλψης, ο Μίσα έμεινε χωρίς οξυγόνο έπειτα από επιπλοκές κατά τον τοκετό. Υποφέρει από αναπνευστικά προβλήματα και εγκεφαλικές βλάβες που μπορεί να τον καταστήσουν ανάπηρο για όλη του τη ζωή.

Ανάπηρα για το υπόλοιπο της ζωής τους

Ο Ιβάν Ανικίν, επικεφαλής της μονάδας νεογνών, εξηγεί ότι το νοσοκομείο δέχεται τραυματισμένα παιδιά ήδη από το 2014, όταν ξέσπασε η ένοπλη σύρραξη στο Ντονμπάς.

Ο αριθμός τους όμως έχει αυξηθεί δραστικά μετά τη ρωσική εισβολή και το προσωπικό εργάζεται ακατάπαυστα. Για ασφάλεια, ο ίδιος φέρνει τώρα τη 14χρονη κόρη του μαζί του στο νοσοκομείο, οι διάδρομοι του οποίου μερικές φορές αντηχούν από κραυγές πόνου νεαρών ασθενών.

Τα περισσότερα παιδιά που φτάνουν εδώ θα μείνουν για όλη τους τη ζωή ανάπηρα, λένε οι γιατροί.

Αυτή είναι η περίπτωση της Μάσα, 15 ετών, που όπως και ο Βλάντισλαβ κατάγεται από ένα χωριό της περιοχής της Ζαπορίζια.

Η κοπέλα γύριζε σπίτι, με τη μητέρα και την αδερφή της, στις 13 Μαρτίου, μια όμορφη ηλιόλουστη μέρα, όταν μια ρουκέτα Grad έπεσε εκεί κοντά.

Η μητέρα της προστάτεψε με το σώμα της τις δύο κόρες της. Όλες επέζησαν.

Όμως η Μάσα έχασε από τον βομβαρδισμό το δεξί της πόδι και το δεξί της χέρι τραυματίστηκε σοβαρά. Η μητέρα της έχασε επίσης το πόδι της.

«Έπειτα από τέσσερις επεμβάσεις, η Μάσα είναι πολύ καλύτερα», λέει η γιαγιά της, Βαλεντίνα Φεχτσένκο. «Αλλά πανικοβάλλεται μόλις ακούσει έναν δυνατό θόρυβο».