Γιατί τα μαυρισμένα δόντια στην Ιαπωνία ήταν σύμβολο ομορφιάς και αριστοκρατικής καταγωγής. Με ποιο τρόπο πετύχαιναν μόνιμο χρωματισμό και γιατί έκαναν έντονο λευκό μακιγιάζ στο πρόσωπο

Κάθε εποχή, όπως και κάθε πολιτισμός, ακολουθεί ένα συγκεκριμένο πρότυπο ομορφιάς. Τα φωτεινά λευκά δόντια ήταν και εξακολουθούν να είναι ένα σύμβολο καλής υγιεινής στον δυτικό πολιτισμό.

Αντίθετα, στην ανατολική κουλτούρα, ιδιαίτερα κατά τον 19ο αιώνα κυρίως στην Ιαπωνία, τα κατάμαυρα δόντια σηματοδοτούσαν την υγεία, την ομορφιά και την αριστοκρατική καταγωγή.

Αυτό το έθιμο εφαρμόζεται σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπως η νοτιοανατολική Ασία, τα νησιά του Ειρηνικού, ακόμα και στη νότιο Αμερική. Οι ρίζες του όμως ξεκινούν από την Ιαπωνία.

Τα μαυρισμένα δόντια ήταν κάτι παραπάνω από σύμβολο ομορφιάς στην ιαπωνική κοινωνία.

Η παραδοσιακή μέθοδος για την αλλαγή του χρώματος ήταν η κατάποση μιας χρωστικής ουσίας μέσα στο τσάι που οξειδώνεται με αποτέλεσμα να μαυρίζουν τα δόντια. Η γεύση της ουσίας ήταν έντονη και πικάντικη. Θυμίζει κανέλα και γαρύφαλλο, ενώ μέσα σε γλυκάνισο διαλύεται ευκολότερα. Γι’αυτό πολλές φορές όσοι δεν ήθελαν να το καταπιούν νηφάλιοι, το ανακάτευαν με αλκοόλ.

Για να μονιμοποιηθεί το χρώμα, η ίδια διαδικασία έπρεπε να επαναληφθεί μια φορά την ημέρα ή μια φορά κάθε λίγες μέρες. Τα αποτελέσματα ήταν μόνιμα, καθώς σκελετοί που ανακαλύφθηκαν από εκείνη την περίοδο ήταν με μαυρισμένα δόντια λόγω της τεχνικής Ohaguro.

Είναι άγνωστο το πότε και κάτω από ποιες συνθήκες ξεκίνησε να εφαρμόζεται. Διαδόθηκε κατά τη διάρκεια της περιόδου Heian (8^ος – 12^ος αιώνας μ.Χ.) και  κυρίως στις αριστοκρατικές οικογένειες. Ειδικά οι γυναίκες ήταν υποχρεωμένες να αλλάζουν το χρώμα στα δόντια τους.

Μαύρα δόντια … λευκά πρόσωπα!

Εκτός από τα δόντια, τα έντονα λευκά πρόσωπα ήταν ένα ακόμα χαρακτηριστικό κατά τη διάρκεια της περιόδου Heian. Το λευκό μακιγιάζ που ήταν φτιαγμένο από σκόνη ρυζιού, έκανε τα δόντια να φαίνονται κίτρινα, αυτός ήταν ακόμα ένας λόγος για την χρήση της Ohaguro.

Όταν η γυναίκα χαμογελούσε δημιουργούταν η ψευδαίσθηση ότι είχε έναν πλατύ χαμόγελο χωρίς δόντια. Εκτός από δείγμα ομορφιάς, η Ohaguro, προστάτευε από οδοντικά προβλήματα. Την ίδια πρακτική ακολουθούσαν και οι σαμουράι ως ένδειξη σεβασμού στους ανωτέρους τους .

Μέχρι την περίοδο Edo (17^ος – 19^ος αιώνας μ.Χ.), είχε εξαπλωθεί σχεδόν σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ενώ είχε γίνει μια τεχνική που αφορούσε κυρίως τις παντρεμένες γυναίκες ή τις ανύπαντρες άνω των 18 ετών. Αργότερα τη χρησιμοποιούσαν, πόρνες και γκέισες.

Έτσι, τα μαυρισμένα δόντια έδειχναν την σεξουαλική ωριμότητα μιας γυναίκας.

Από το 1870, η τεχνική της Ohaguro άρχισε να είναι εκτός μόδας. Τα λευκά δόντια άρχισαν να επικρατούν και να αναδεικνύουν την ομορφιά και την καθαριότητα. Η πρώτη που τόλμησε να εμφανιστεί δημόσια με λευκά δόντια, ήταν η αυτοκράτειρα της Ιαπωνίας το 1873. Είναι σπάνιο, αλλά όχι και αδύνατο να βρει κάποιος γυναίκα με μαυρισμένα δόντια στη σημερινή εποχή.

Το “άτακτο” πνεύμα

Ο θρύλος μιλάει για το Yokai, ένα πνεύμα με τη μορφή τέρατος που υπάρχει στην ιαπωνική λαογραφία και ονομάζεται Ohaguro Bettari  και μεταφράζεται ως “μόνο μαυρισμένα δόντια”. Αυτό το πλάσμα λέγεται ότι έμοιαζε στο πίσω μέρος της με μια εντυπωσιακή γυναίκα, που φορούσε την παραδοσιακή γαμήλια ενδυμασία, προκαλώντας μόνο νέους άνδρες.

Όταν πλησίαζαν προς το μέρος της, τους αποκάλυπτε το κατάλευκο πρόσωπό με ένα τεράστιο στόμα με τα μαυρισμένα δόντια της. Εκτός από έντονο φόβο το συγκεκριμένο πνεύμα, δεν προκαλούσε κανένα άλλο κακό. Τουλάχιστον μέσα από από το πέρασμα των αιώνων δεν του έχουν “χρεώσει” καμία συμφορά και κανέναν θάνατο.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Οι θρυλικές γυναίκες Σαμουράι εμφανίστηκαν από «ανάγκη», ηγήθηκαν δικού τους στρατό και ήταν άριστες στην τοξοβολία. Κατέληξαν περιφρονημένες νοικοκυρές