9 Μαρτίου 1994. Ο Αμερικανός ποιητής και συγγραφέας Τσαρλς Μπουκόβσκι έφυγε από τη ζωή. Έπασχε από λευχαιμία.
Πίσω του άφησε χιλιάδες ποιήματα και διηγήματα που μεταθανάτια αγαπήθηκαν στην Ευρώπη και από ένα μεγάλο μέρος του αμερικανικού κοινού. Τα περισσότερα ήταν αυτοβιογραφικά.
Ο πόνος, η φτώχεια και η εγκατάλειψη ανθρώπων που δεν είχαν μια ευκαιρία στη ζωή τους, αλκοολικών, αστέγων και ιερόδουλων είναι μερικά από τα βασικά θέματα που τον απασχολούσαν. Ήταν ο συγγραφέας των απόκληρων και των περιθωριακών. Ένας ταλαντούχος χρονικογράφος μιας πραγματικότητας που λίγοι θα μπορούσαν να προσεγγίσουν όπως αυτός.
Ο μποξέρ
Ο τάφος του Μπουκόβσκι βρίσκεται στο Λος Άντζελες. Στην επιτύμβια πλάκα του ανάμεσα στη χρονολογία γέννησης και θανάτου είχε το σχέδιο ενός μποξέρ.
Με τον μποξέρ ήθελε να δείξει ότι η ζωή του ήταν πράγματι ένας μεγάλος αγώνας που έπρεπε να παλέψει για να επιβιώσει.
Όλα ξεκίνησαν από πολύ νεαρή ηλικία. Ο πατέρας του ήταν αυστηρός και βίαιος. Ο Μπουκόβσκι περιέγραφε τα παιδικά του χρόνια ως την “απόλυτη κόλαση”. Μέχρι τα έντεκα του χρόνια ο πατέρας του τον έδερνε. Για πέντε χρόνια τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα, τον χτυπούσε με τον ιμάντα που τροχίζουν οι κουρείς τα ξυράφια.
Ο πατέρας του και οι άσχημες εμπειρίες που είχε σε τρυφερή ηλικία αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για το συγγραφικό του έργο. «Τόσο ξύλο διώχνει όλη την υποκρισία από μέσα σου. Έτσι έμαθα να γράφω. Απ’ τον αναίτιο πόνο» είχε πει.
Η μητέρα του βρήκε κείμενά του μέσα στο σπίτι και τα κατέστρεψε. Ο Μπουκόβσκι έφυγε από το σπίτι του και για ένα διάστημα ζούσε σε μια παράγκα, όπου έτρωγε μόνο σοκολάτες. Μέχρι τα 26 του χρόνια έγραψε τα δυο πρώτα του διηγήματα. Συντροφιά είχε το αλκοόλ τότε, και πάντα.
Κατά τη δεκαετία του 50 εργάστηκε προσωρινά σε ταχυδρομείο και ζούσε σε φτηνά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Το 1955 μετά από μια περιπέτεια με την υγεία του που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή, άρχισε να γράφει ποίηση. Όμως, τα ποιήματά του δεν εκτιμήθηκαν από τον κόσμο της Αμερικής.
Για να επιβιώσει επέστρεψε στο ταχυδρομείο ως ταμίας.
Στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του βίωσε την απόρριψη από την ακαδημαϊκή κοινότητα στις ΗΠΑ και έμεινε στο περιθώριο.
Κατά τη δεκαετία του 70 άρχισε να αποκτά φήμη στην Ευρώπη, όμως στην Αμερική το κοινό εξακολουθούσε να μην τον αποδέχεται.
Έτσι, ο μποξέρ συμβολίζει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στη ζωή του, από τη στιγμή της γέννησής του μέχρι τον θάνατό του.
“Μην προσπαθείς”
Στον τάφο έγραφε επίσης, τη φράση “Μην προσπαθείς”. Με αυτόν τον τρόπο ο Μπουκόβσκι έστελνε ένα μήνυμα προς όλους τους άλλους συγγραφείς και ποιητές. Τους συμβουλεύει να μην προσπαθούν πολύ για να γράψουν, τι στιγμές που δεν υπάρχει έμπνευση, γιατί στο τέλος καταλήγουν σε ένα μέτριο αποτέλεσμα.
Σε γράμμα στον σεναριογράφο Τζον Γουίλιαμ Κόρινγκτον τον Οκτώβριο του 1963 είχε γράψει πως κάποιος τον ρώτησε “Τι ακριβώς κάνει; Πώς γράφει; Πώς δημιουργεί;”. Εκείνος του απάντησε: “Μην προσπαθείς. Είναι πολύ σημαντικό να μην προσπαθείς είτε για να αποκτήσεις μια κάντιλακ, είτε για να δημιουργήσεις είτε για να γίνει αθάνατος. Περιμένεις και αν δεν συμβεί τίποτα, περιμένεις λίγο ακόμα. Είναι σαν να υπάρχει ένα ζουζούνι ψηλά στον τοίχο. Περιμένεις να κατέβει. Όταν σε πλησιάσει αρκετά, το χτυπάς και το σκοτώνεις. Εκτός αν σου αρέσει και το κρατήσεις για κατοικίδιο”.
Το ίδιο θέμα συζήτησε και με τον ποιητή Ουίλιαμ Πάκαρντ. Του είχε στείλει ένα γράμμα στο οποίο του ανέφερε: “Δουλεύουμε πολύ σκληρά. Μην προσπαθείς. Μην δουλεύεις. Υπάρχει εκεί. Μας κοιτάει και είναι έτοιμο να πεταχτεί από μια κλειστή μήτρα. Υπάρχει μεγάλη καθοδήγηση. Είναι δωρεάν, δεν χρειάζεται να μας το πει κάποιος. Τα μαθήματα; Τα μαθήματα είναι για τους βλάκες. Το να γράφεις ένα ποίημα είναι τόσο εύκολο όσο το να χτυπάς ένα κρέας ή να πίνεις ένα μπουκάλι μπύρα”.
Το 2005 ο μπασίστας Μάικ Βατ πήρε συνέντευξη από τη σύζυγο του ποιητή, Λίντα Μπουκόφσκι. Κάποια στιγμή την ρώτησε τι σημαίνει η φράση στον τάφο του ποιητή. Η Λίντα απάντησε: “Ακούω πολλές διαφορετικές ιδέες από εκείνους που δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει. Μου λένε “Τι; Να μην προσπαθήσουμε; Να είμαστε τεμπέληδες;”. Και τους λέω “Όχι”! Μην προσπαθείς. Γιατί αν ξοδεύεις τον χρόνο προσπαθώντας να κάνεις κάτι, δεν κάνεις τίποτα. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ”.
Όπως φαίνεται η ανάλυση είναι ακόμη πιο βαθιά. Ο Μπουκόβσκι πίστευε ότι το κλειδί της δημιουργίας για κάποιον είναι να χαλαρώσει και να μην προσπαθεί τόσο πολύ να γίνει κάτι, που σε τελική ανάλυση, μπορεί και να είναι πέρα από τις δυνάμεις του. Σωστό ή λάθος; Αν δεχθούμε την προσέγγιση του Μπουκόφσκι, δε χρειάζεται κανείς να προσπαθεί ιδιαίτερα να το ερμηνεύσει.
πηγή αρχικής εικόνας: Wikimediamtx Commons
Διαβάστε στην “ΜτΧ”: Τσαρλς Μπουκόφσκι. Ο πατέρας του τον έδερνε με τον ιμάντα που τροχίζουν ξυράφια, τρεις φορές την εβδομάδα για πέντε χρόνια
Ειδήσεις σήμερα:
- «Κίνημα Δημοκρατίας», το όνομα του νέου κόμματος Κασσελάκη. Live η ιδρυτική διακήρυξη
- Λίβανος. Η στιγμή που ισοπεδώνεται με πέντε πυραύλους μια οκταώροφη πολυκατοικία. Τέσσερις νεκροί (βίντεο)
- Απαγορευτικό απόπλου λόγω ισχυρών ανέμων.Τα δρομολόγια που δεν εκτελούνται. Πτώσεις δέντρων και στα Τρίκαλα
- Ο Πούτιν ξεκινάει η μαζική παραγωγή του νέου υπερηχητικού πυραύλου Oreshnik. «Δεν μπορεί να αναχαιτιστεί»
Ακολουθήστε τη mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ