“Γιατί ρε φίλε γράφεις στον τοίχο;” Άλλοι με τις Καρυάτιδες και άλλοι με τις μουτζούρες

“Respect”. Mια λέξη που συνήθως λένε οι ξένοι, όταν αντικρίζουν τις ελληνικές  αρχαιότητες. Ακόμα και αυτές που ξενιτεύτηκαν  με τη βια και παρά τη θέληση των Ελλήνων, εκτίθενται στα μουσεία του εξωτερικού.

Εμείς ζητάμε να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Στο φυσικό τους περιβάλλον.

Εκεί που δημιουργήθηκαν και εκεί που ανήκουν.

Γι΄ αυτό στη φράση “respect” των ξένων, σχολιάζουμε χρησιμοποιώντας λίγη από τη λαϊκή σοφία, που μας περισσεύει.

“Ο σεβασμός δεν χαρίζεται, κερδίζεται”  και πολλοί αγανακτούν με αυτούς που τεμάχισαν και έκλεψαν τις ελληνικές αρχαιότητες.

Το αποκαρδιωτικό θέαμα όμως δεν βρίσκεται μακρυά μας.

Δεν χρειάζεται να πάμε στο Λονδίνο.

Έχουμε την Αθήνα.

Η φωτογραφία προέρχεται από την Ακαδημία, το κτίριο κόσμημα της Αθήνας, που πρόσφατα αποκαταστάθηκε, από τους βανδαλισμούς.

Η φωτογραφική λήψη έρχεται σε μια κρίσιμη συγκυρία.

Τώρα που όλοι συζητούν για την Αμφίπολη, για την ιστορία μας και έχουμε μια αφορμή να σηκώσουμε λίγο το κεφάλι από τη νεοελληνική μιζέρια… Τώρα που συζητάμε ακόμη και για να διαφωνήσουμε όσον αφορά τους χειρισμούς στο θέμα των ευρημάτων…

Τώρα διαπιστώνουμε, ότι η συγκίνηση για τον πολιτισμό μας και όλα όσα νιώθουμε ότι μας αφορούν, τελικά, δεν είναι αμοιβαίο συναίσθημα, δεν είναι κοινή ευαισθησία όλων των πολιτών.

Εισπράττουμε, ότι δεν έχουν όλοι την ίδια αντίληψη για τον πολιτισμό, την ιστορία και την αισθητική.

Γιατί απλούστατα κάποιοι διαφέρουν.

Είναι καιρός να το παραδεχτούμε.

Όσο κάποιοι αρχαιολόγοι ανταλλάσσουν επιχειρήματα ή ακόμη και  κοντράρονται για την χρονολόγηση του τύμβου, όσο τα κόμματα αλληλοκαταγγέλονται για την πολιτική σκοπιμότητα και κάποιοι  “ξερόλες” συμπολίτες στοιχηματίζουν για τον “ένοικο” του τάφου, κάποιοι άλλοι απλά βγάζουν με νόημα την γλώσσα και “γράφουν” τους πάντες κανονικά.

Συκοφαντώντας μάλιστα τα κοινωνικά κινήματα που αγωνίζονται να μην σηκώσει κεφάλι ο φασισμός και να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα στα χέρια των νεοναζιστών.

Θέλουν και αυτοί να περάσουν στην ιστορία. Όχι με Καρυάτιδες και Σφίγγες.

Αλλά με τις στημένες μουτζούρες τους.

Θα προβληματιστούμε όμως;

Ή απλά θα καταραστούμε τους “ταραξίες” της λεγόμενης κοινωνικής ειρήνης;

Εγώ απλά τους λέω προβοκάτορες. Είναι και φαίνονται από το βρώμικο “χτύπημα” στην καρδιά της πόλης.

Χρίστος Βασιλόπουλος

Σημείωση για το κτίριο

Η επονομαζόμενη και “Σιναία” Ακαδημία θεμελιώθηκε το 1859 και ολοκληρώθηκε μόλις το 1885. Η σύνθεση του κτιρίου ακολουθεί τον ιωνικό ρυθμό και είναι κατασκευασμένο με πεντελικό μάρμαρο εδραζόμενο σε πειραϊκή πέτρα (όπως και η κατοπινή Βιβλιοθήκη), ενώ σε δύο υψηλές ιωνικές κολώνες εκατέρωθεν τοποθετήθηκαν τα αγάλματα της Αθηνάς και του Απόλλωνα, έργα του Ελληνοβαυαρού γλύπτη Λεωνίδα Δρόση, ο οποίος σχεδίασε και τα καθήμενα αγάλματα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη υπεράνω της εξωτερικής κλίμακας.

Η Ακαδημία Αθηνών αποτελεί μέρος της Νεοκλασικής Τριλογίας: Ακαδημία – Πανεπιστήμιο – Βιβλιοθήκη. Αποτελείται από αυτοτελή -αισθητικά- τμήματα που σχηματίζουν ένα αρμονικό σύνολο όγκων. Το πρόπυλο έχει στοιχεία που προέρχονται από την ανατολική πλευρά του Ερεχθείου, στην Ακρόπολη.  Θεωρείται το αρτιότερο έργο του του Δανού αρχιτέκτονα Θεόφιλου Χάνσεν στην Ελλάδα.

(Πηγή υπ. Πολιτισμού)