Γιατί οι βασίλισσες γεννούσαν μπροστά σε εκατοντάδες άνδρες και θεωρούνταν υπεύθυνες, αν πέθαινε το νεογέννητο;

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Μέχρι και το τέλος του 18^ου αιώνα οι βασίλισσες στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ήταν υποχρεωμένες βάσει νόμου να γεννούν μπροστά σε πολλούς άνδρες.

Αυτοί ήταν οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι και αριστοκράτες του βασιλείου. Με τον τρόπο αυτό υποτίθεται ότι πιστοποιούνταν ότι το παιδί βγήκε από τη μήτρα της βασίλισσας και έτσι είχε πραγματικό «βασιλικό αίμα»!

Μάρτυρες σε βασιλικά γεννητούρια!

Η γέννηση ενός παιδιού του βασιλιά ήταν ένα σπουδαίο γεγονός σε χώρες με μοναρχία, όπως ήταν οι περισσότερες ευρωπαϊκές μέχρι και την Γαλλική Επανάσταση. Στην περίπτωση μιας μεγάλης χώρας, όπως η Γαλλία, αυτοί που καλούνταν ως μάρτυρες μπορεί να έφθαναν και κάποιες εκατοντάδες άτομα, όλοι άνδρες!

Αυτοί κάθονταν σε καρέκλες μέσα στην κρεβατοκάμαρα της βασίλισσας και παρακολουθούσαν όλη τη διαδικασία του τοκετού.

Στις πρώτες σειρές καθισμάτων ήταν οι σημαντικότεροι αριστοκράτες, στρατιωτικοί και κληρικοί, καθώς και οι συγγενείς, υπουργοί και σύμβουλοι του βασιλιά. Ο βασικός λόγος ήταν να επιβεβαιώσουν ότι το παιδί πραγματικά γεννήθηκε από τη βασίλισσα.

Με τον τρόπο αυτό αποκλειόταν η περίπτωση να μην ήταν του βασιλικού ζεύγους και ότι πράγματι ήταν «γαλαζοαίματο». Έτσι αποφευγόταν κάθε περίπτωση η βασίλισσα να παρίστανε την έγκυο και να παρουσίαζε ως δικό της παιδί ένα ξένο μωρό. Προφανώς υπήρξε κάποια στιγμή κακό προηγούμενο.

Αντιλήψεις για γέλια και κλάματα….

Στη διάρκεια του τοκετού, πολλοί μάρτυρες κρατούσαν σημειώσεις σαν να παρακολουθούσαν κάποιο αθλητικό αγώνα.

Αν και υπήρχαν ακόμη και τα παλαιότερα χρόνια φάρμακα που μπορούσαν να απαλύνουν κάπως τον πόνο της γέννας, απαγορευόταν να της δοθούν. Ο λόγος ήταν ότι υπήρχε τότε η πίστη ότι ο πόνος που νιώθει μια γυναίκα κατά τη διάρκεια του τοκετού ήταν μια τιμωρία από τον Θεό γιατί η Εύα είχε παρασύρει τον Αδάμ!

Αντί για παυσίπονα, η βασίλισσα καθώς γεννούσε κρατούσε θρησκευτικά αντικείμενα και γούρια.

Μετά από μία πετυχημένη βασιλική γέννα, οι μαίες και οι γιατροί ψάχνονταν μην τυχόν είχαν πάρει κάποιο κομμάτι από τον ομφάλιο λώρο. Υπήρχε μία διαδεδομένη αντιλήψεις μέχρι τον 18^ο αιώνα ότι αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη μαύρη μαγεία εναντίον του νεογέννητου βασιλικού μωρού.

«Γρουσούζα» και «κακότυχη»

Καθώς υπήρχε μεγάλη θνησιμότητα στους τοκετούς τόσο για τις λεχώνες όσο και για τα μωρά, οι βασίλισσες κοινωνούσαν και έκαναν τη διαθήκη τους πριν γεννήσουν, σαν να ήταν μελλοθάνατες.

Αν τυχόν πέθαινε το μωρό, αλλά επιβίωνε η μητέρα, θεωρούνταν ότι η ευθύνη ήταν της βασίλισσας. Μπορεί νομικά να μην της καταλογιζόταν ο θάνατος, όμως, γινόταν αντικείμενο κουτσομπολιού και χλεύης στην αυλή ως «γρουσούζα» και «κακότυχη».

Μαρία Αντουανέτα

Η Γαλλία ήταν μία από τις πρώτες χώρες όπου σταμάτησε η βασίλισσα να γεννά μπροστά σε δεκάδες μάρτυρες. Σε μία από τις γέννες της Μαρίας Αντουανέτας, γυναίκας του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, οι αξιωματούχοι ήταν τόσο πολλοί, μέσα στην κρεβατοκάμαρα, με αποτέλεσμα κάποιοι ανέβηκαν στα έπιπλα για να δουν καλύτερα τον τοκετό.

Μόλις η βασίλισσα άρχισε να γεννά, πολλοί πλησίασαν το κρεβάτι της προκειμένου να δουν το φύλο του μωρού. Νομίζοντας ότι ήταν αγόρι, άρχισαν να χειροκροτούν και να φωνάζουν με χαρά,

Όλη αυτή η φασαρία, καθώς και το γεγονός ότι ήταν μία πολύ ζεστή μέρα, είχε σαν αποτέλεσμα η Μαρία Αντουανέτα να λιποθυμήσει. Οι γιατροί δυσκολεύτηκαν να σώσουν τη μητέρα και το μωρό. Το αποτέλεσμα ήταν ο Λουδοβίκος να κανονίσει στην επόμενη γέννα να παραστούν ελάχιστοι μάρτυρες.