Γιατί οι Αμερικανοί ακόμα και οι πιο πλούσιοι ζουν λιγότερο σε σχέση με τους Ευρωπαίους

Οι Αμερικανοί έχουν μικρότερα ποσοστά επιβίωσης σε σχέση με τους Ευρωπαίους, ανεξάρτητα από το πόσο πλούσιοι είναι, όπως διαπίστωσε μελέτη ερευνητών της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Brown στις ΗΠΑ, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «New England Journal of Medicine».

Οι ερευνητές συνέκριναν δεδομένα από περισσότερους από 73.000 ενήλικες στις ΗΠΑ και σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης, που το 2010 ήταν ηλικίας 50 έως 85 ετών, για να προσδιορίσουν πώς ο πλούτος επηρεάζει τις πιθανότητες θανάτου ενός ατόμου.

Όπως διαπίστωσαν, οι άνθρωποι με περισσότερο πλούτο είχαν ποσοστό θανάτου 40% χαμηλότερο από εκείνους στο φτωχότερο τεταρτημόριο.

Τα συγκριτικά δεδομένα έδειξαν, όμως, και κάτι άλλο: ότι σε κάθε επίπεδο πλούτου στις ΗΠΑ, τα ποσοστά θνησιμότητας ήταν υψηλότερα από εκείνα στα μέρη της Ευρώπης που μελέτησαν οι ερευνητές. Οι πλουσιότεροι Αμερικανοί έχουν κατά μέσο όρο μικρότερη διάρκεια ζωής σε σχέση με τους πλουσιότερους Ευρωπαίους. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι πλουσιότεροι Αμερικανοί έχουν ποσοστά επιβίωσης παρόμοια με τους φτωχότερους Ευρωπαίους σε χώρες της δυτικής Ευρώπης, όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ολλανδία.

Συγκεκριμένα, τα άτομα στην ηπειρωτική Ευρώπη πέθαναν σε ποσοστό περίπου 40% χαμηλότερο από τους συμμετέχοντες στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης. Οι συμμετέχοντες από τη νότια Ευρώπη είχαν εκτιμώμενα ποσοστά θανάτου περίπου 30% χαμηλότερα από τους συμμετέχοντες στις ΗΠΑ. Τέλος, οι συμμετέχοντες από την ανατολική Ευρώπη είχαν εκτιμώμενα ποσοστά θανάτου 13-20% χαμηλότερα.

Η μελέτη τονίζει το πώς τα ασθενέστερα δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας και οι διαρθρωτικές ανισότητες στις ΗΠΑ μπορεί να συμβάλλουν σε μικρότερα ποσοστά επιβίωσης σε όλες τις ομάδες πλούτου.

«Τα ευρήματα είναι μια έντονη υπενθύμιση ότι ακόμη και οι πλουσιότεροι Αμερικανοί δεν προστατεύονται από τα συστημικά προβλήματα στις ΗΠΑ που συμβάλλουν στο χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής, όπως η οικονομική ανισότητα, ή παράγοντες κινδύνου όπως το άγχος, η διατροφή ή οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι», σημειώνει η Ειρήνη Παπανικόλα, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και διευθύντρια του Κέντρου Βιωσιμότητας Συστημάτων Υγείας της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Brown.