Γιατί οι Άγγλοι λένε “βρέχει γάτες και σκύλους” όταν πέφτουν καταιγίδες; Οι θεωρίες πίσω από τη φράση

Οι Έλληνες συνηθίζουν να λένε “ρίχνει καρεκλοπόδαρα” κάθε φορά που ο καιρός χαλάει και επικρατούν καταρρακτώδεις βροχές και καταιγίδες.

Σύμφωνα με μία άποψη, η φράση προέρχεται από το γεγονός ότι οι σταγόνες της βροχής μοιάζουν με υδάτινα ραβδιά, μακριά και σχετικά παχιά σαν τα πόδια μίας καρέκλας.

Οι Άγγλοι από τη μεριά τους, που είναι συνηθισμένοι στις βροχές, έχουν τη δική τους στερεότυπη φράση: “βρέχει γάτες και σκύλους” (“it’s raining cats and dogs“).

Στο άκουσμά της οι περισσότεροι απορούν ή γελούν και έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για γραφιστικές απεικονίσεις και γελοιογραφίες, όπως η αρχική εικόνα του άρθρου.

Ανήκει στον Άγγλο καρικατουρίστα του 19ου αιώνα, Τζορτζ Κρούικσανκ και αναπαριστά ανθρώπους σε κεντρικό δρόμο του Λονδίνου να κρατούν ομπρέλες και να “βομβαρδίζονται” από σκύλους, γάτες και πιρούνες που πέφτουν από τον ουρανό.

Στο βάθος διακρίνεται μία γυναίκα που κουβαλάει ένα καρότσι και φωνάζει “Κρέας γατών, κρέας σκύλων!”

Η λεζάντα που συνοδεύει τη γελοιογραφία λέει: “Πολύ δυσάρεστος καιρός ή το παλιό ρητό επαληθεύτηκε “Βρέχει γάτες, σκύλους και πιρούνες”!!!” (“Very unpleasant Weather, or The old saying verified “Raining Cats, Dogs & Pitchforks”!!!“).

Πού απαντάται η διαδεδομένη φράση

Το “βρέχει γάτες και σκύλους” εμφανίζεται κάπως παραλλαγμένο σε μία ποιητική συλλογή του Ουαλού Χένρι Βάγκαν (1651), στην οποία γίνεται λόγος για μια σκεπή αρκετά ανθεκτική, ώστε να επιβιώσουν “σκύλοι και γάτες που βρέχονται από το ψιλόβροχο“.

Τον επόμενο χρόνο, ο Άγγλος θεατρικός συγγραφέας, Ρίτσαρντ Μπρομ έγραψε στο έργο του “The City Wit” ότι “θα βρέξει σκύλους και πόλεκατ“, ένα είδος κουναβιού που ήταν συνηθισμένο στη Βρετανία εκείνη την εποχή.

Το 1710, ο Ιρλανδός ποιητής και δοκιμιογράφος, Τζόναθαν Σουίφτ έγραψε το ποίημα “City Shower“, στο οποίο περιλαμβάνεται μια εικόνα νεκρών σκύλων και γατών που αφέθηκαν στους δρόμους μετά από έντονες πλημμύρες:

Πνιγμένα κουτάβια, βρομερές παπαλίνες, όλα βουτηγμένα στη λάσπη,

νεκρές γάτες και γογγύλια πέφτουν κάτω από την πλημμύρα

Πώς προέκυψε

Διάφορες θεωρίες έχουν διατυπωθεί σε μια προσπάθεια να εξηγηθεί η διαδεδομένη φράση. Καμία όμως δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένη και το μόνο βέβαιο είναι πως η σημασία της δεν είναι κυριολεκτική αλλά μεταφορική.

Σύμφωνα, λοιπόν, με μία θεωρία, στην Αγγλία του 17ου αιώνα, τα συστήματα αποχέτευσης ήταν πρωτόγονα έως ανύπαρκτα, με αποτέλεσμα όλα τα απορρίμματα, συμπεριλαμβανομένων και τα πτώματα ζώων, να καταλήγουν στους δρόμους.

Όταν έβρεχε πολύ δυνατά, οι πόλεις πλημμύριζαν και τα άψυχα κορμιά σκύλων και γατών επέπλεαν.

Άλλη εκδοχή, που δεν θεωρείται ιδιαίτερα πειστική, αναφέρει πως τα σκυλιά και οι γάτες συνήθιζαν να ανεβαίνουν πάνω σε αχυροσκεπές και όταν ξεσπούσε βροχή, γλιστρούσαν και έπεφταν στο έδαφος.

Υπάρχει και μία εντελώς διαφορετική θεωρία, η οποία βασίζεται στη σκανδιναβική μυθολογία και τις λαϊκές δοξασίες. Ο Όντιν, ο θεός που ήταν υπεύθυνος για τις καταιγίδες, απεικονιζόταν συχνά με σκύλους και λύκους, που θεωρούνταν σύμβολα του ανέμου.

Οι μάγισσες, που υποτίθεται ότι πετούσαν με τις σκούπες τους κατά τη διάρκεια των καταιγίδων, απεικονίζονταν συχνά με μαύρες γάτες, εικόνα που θεωρείτο σημάδι έντονης βροχής για τους ναυτικούς. Επομένως, ο συνδυασμός των παραπάνω μύθων οδήγησε σε μία φράση που συνδυάζει τους δυνατούς ανέμους με την ισχυρή βροχόπτωση.

Μία ακόμη ερμηνεία αναφέρει πως το “cats and dogs” αποτελεί παράφραση της απαρχαιωμένης αγγλικής λέξης “catadupe“, η οποία σήμαινε καταρράκτης, συνεπώς το “βρέχει γάτες και σκύλους” παραπέμπει σε καταρρακτώδη βροχή

Τέλος, αρκετοί υποστηρίζουν ότι η φράση ενδεχομένως να μην έχει καμία λογική εξήγηση και απλώς να χρησιμοποιείται χιουμοριστικά, για να δώσει έμφαση στο θόρυβο που προκαλούν οι έντονες βροχοπτώσεις και οι καταιγίδες – ή ακόμη και οι καβγάδες ανάμεσα σε σκύλους και γάτες!

Με πληροφορίες από: History Extra και Library of Congress

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Wikipedia