Γερολιμένας. Το ορμητήριο των στεριανών πειρατών. Πως έκαναν τις επιθέσεις στα καράβια μέσα από τα βράχια (drone)

Ο Γερολιμένας είναι ένας παραθαλάσσιος παραδοσιακός οικισμός στη Μάνη, που απέχει 25 χιλιόμετρα από την Αρεόπολη.

Η άγρια και επιβλητική ομορφιά του τοπίου, σε συνδυασμό με τα πέτρινα σπίτια που «αγγίζουν» τα κρυστάλλινα νερά της θάλασσας, ταξιδεύουν τους επισκέπτες πίσω στο χρόνο.

Η πειρατεία στη Μάνη

Στην Τουρκοκρατία, ο Γερολιμένας υπήρξε ορμητήριο για τους Μανιάτες πειρατές.

Η πειρατεία αναπτύχθηκε στην περιοχή της Μάνης λόγω των δύσκολων συνθηκών επιβίωσης. Το έδαφος ήταν άγονο με αποτέλεσμα, να μην μπορούν οι ντόπιοι να ασχοληθούν με γεωργικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες, που θα τους εξασφάλιζαν τα προς στο ζην.

Οι πειρατές της θάλασσας ήταν στεριανοί και κρύβονταν στα βράχια και τις σπηλιές εφαρμόζοντας την μέθοδο του αιφνιδιασμού και του ρεσάλτου στα πλοία που ήθελαν να ληστέψουν.

Οι πειρατές της στεριάς που ονομάζονταν κακαβούληδες.

Χαρακτηριστικό κόλπο τους ήταν να τοποθετούν φανάρια στα κέρατα κατσικιών, τα οποία αμολούσαν πάνω στα βράχια. Αυτά όπως κινούνταν, έδιναν την εντύπωση στους καπετάνιους που έπλεαν στην περιοχή ότι πλησίαζαν σε κατοικημένη περιοχή, όπου θα μπορούσαν να κάνουν ανεφοδιασμό.

Έτσι, οδηγούσαν τα πλοία στις βραχώδεις ακτές, όπου παραμόνευαν οι πειρατές. Οι ληστές έκαναν ρεσάλτο στο πλοίο και άρπαζαν το φορτίο.

Οι επιθέσεις δεν ήταν αναίμακτες. Είχαν θύματα τα μέλη του πληρώματος, τα οποία είτε σκότωναν είτε πουλούσαν ως σκλάβους. Τα οθωμανικά πληρώματα τα πουλούσαν στους Δυτικούς και τους Δυτικούς στους Τούρκους.

Το Οίτυλο της Μάνης λεγόταν Μικρό Αλγέρι. Πήρε το όνομά του από το Αλγέρι της Αφρικής, όπου τότε ήταν το μεγαλύτερο κέντρο της σωματεμπορίας.

Τα λάφυρά τους, εκτός από δούλους, ήταν τρόφιμα και υφάσματα. Τα μοίραζαν ισάξια και έπαιρναν όλοι ίδιο μερίδιο.

Από τους πιο ξακουστούς πειρατές της Μάνης ήταν ο Νικολός Σάσσαρης, ο οποίος έδρασε στη Μεσόγειο στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα. Έχει μείνει γνωστός στην ιστορία ως ο «μονόφθαλμος» ή «μονομάτης», επειδή Τούρκος πειρατής του είχε καρφώσει το ξίφος του στο μάτι, κατά τη διάρκεια μάχης.

Ο Γερολιμένας ως εμπορικό κέντρο

Η οικογένεια των Μαντούβαλων επεδίωξε να κάνει τον Γερολιμένα εμπορικό κέντρο, χωρίς επιτυχία. Στη συνέχεια από την ίδρυση του ελληνικού κράτους έως τη δεκαετία του 1870, η περιοχή δεν κατοικούνταν.

Αυτό άλλαξε, όταν έφτασε ο Μιχάλης Κατσιμαντής, έμπορος από το Κατωπάγκι. Εκεί έφτιαξε έναν μώλο, οποίος συνδεόταν με έναν πύργο. Σταδιακά, στο Γερολιμένα ήρθαν και άλλοι από την ευρύτερη περιοχή της Μάνης και κατασκεύασαν κατοικίες, αποθήκες, καταστήματα και πανδοχείο.

Αργότερα, ο οικισμός αξιοποιήθηκε εμπορικά, και χτίστηκαν παραδοσιακά κτίρια που υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Επιπλέον, διασώζονται δύο μικροί πύργοι.

Ο Γερολιμένας ήταν καταφύγιο και για τους αλιείς. Υπήρξε λιμάνι, το οποίο προσέγγιζαν ελληνικά αλιευτικά σκάφη με προορισμό τις ακτές της Βόρειας Αφρικής.

Δείτε από ψηλά τον Γερολιμένα στη Μάνη. Λήψη Point of View GR: