Φλαμίνγκο, γεράκια και ερωδιοί σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα. Η υπέροχη λιμνοθάλασσα που βρίσκουν καταφύγιο πάνω από 140 είδη πουλιών, μερικά εκ των οποίων είναι σπάνια

Μόλις 50 χιλιόμετρα έξω από την Αθήνα μπορεί κανείς να συναντήσει φλαμίνγκο, γεράκια, ερωδιούς και άλλα σπάνια είδη πουλιών.

Αρκεί να φτάσει μέχρι το λιμάνι του Ωρωπού και από εκεί να περπατήσει λίγο ακόμα.

Αφού περάσει μερικά νεόκτιστα σπίτια, θα βρεθεί μπροστά σε έναν από τους πιο σημαντικούς υγρότοπους της Αττικής. Τη λιμνοθάλασσα του Ωρωπού.

Πολύ κοντά στο λιμάνι που συνδέει την Αττική με την Εύβοια βρίσκεται μια έκταση 650 στρεμμάτων, ένας παράδεισος που φιλοξενεί περισσότερα από 140 είδη πουλιών, μόνιμα ή μεταναστευτικά.

Καστανοκέφαλοι γλάροι, σταχτοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες, χαλκόκοτες, αβοκέτες και χουλιαρομύτες βρίσκουν καταφύγιο στην περιοχή.

Λέξεις ίσως άγνωστες για πολλούς, αλλά τα σπάνια αυτά πουλιά βρίσκονται εκεί και οι επισκέπτες μπορούν να τα δουν χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.

Μέσα σε μία ή το πολύ δύο ώρες ένας παρατηρητής είναι δυνατό να δει 50 έως 60 διαφορετικά είδη πουλιών σε κοντινή απόσταση, μια οποιαδήποτε ημέρα του χρόνου.

Αν είναι τυχερός μπορεί να δει και τον εξαιρετικά σπάνιο γερανό, αφού περνάει και σταματάει μόνο για λίγες μέρες.

Ειδικά την άνοιξη η περιοχή υποδέχεται σμήνη από διαφορετικά είδη πουλιών όπως καλαμοκανάδες -με ύψος 40cm- και γλαρόνια.

Στην περιοχή ο επισκέπτης μπορεί να δει κι ένα ιδιαίτερα σπάνιο λουλούδι, το κολχικό Colchicum soboliferum.

Η λιμνοθάλασσα είναι ρηχή και χωρίζεται από τον Νότιο Ευβοϊκό με μια στενή λωρίδα άμμου.

Στο παρελθόν η λιμνοθάλασσα του Ωρωπού ήταν ένα με τις εκβολές του Ασωπού που βρίσκονται 2 χιλιόμετρα πιο βόρεια.

Όμως χτίστηκαν σπίτια και οι δύο οικότοποι χωρίστηκαν.

Η λιμνοθάλασσα περιβάλλεται από αλμυρόβαλτο που τα παλιά χρόνια οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν ως φυσική αλυκή.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Το «στοιχειωμένο» νησί με τις κούκλες που έγινε τουριστικό αξιοθέατο. Την ιστορία διέδωσε ο επιστάτης του, όταν βρήκε ένα πνιγμένο κορίτσι και δίπλα του επέπλεε μια κούκλα. Αργότερα είχε το ίδιο τέλος και αυτός