Ο πρόεδρος της Μίλαν, που χρεοκόπησε 31 εργοστάσια σε 5 χρόνια. Αυτοκτόνησε ένας διευθυντής του και έμειναν άνεργοι χιλιάδες εργαζόμενοι. Πέρασε και από την Ελλάδα…

Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, το μεγαλύτερο μέρος της βιομηχανίας βαμβακιού στην Ιταλία, κατέρρευσε. Ένας Ιταλός επιχειρηματίας που είχε 31 εργοστάια βάμβακος, ο Φελίτσε Ρίβα, χρεοκόπησε.

Μέσα σε πέντε χρόνια έχασε όσα είχε δημιουργήσει η οικογένειά του.

Η οικονομική συγκυρία τον οδήγησε  μέχρι τον “γκρεμό”, αλλά τελική πτώση, ήταν αποτέλεσμα των δικών του επιλογών.

Από το 1963 είχε αγοράσει την ποδοσφαιρική ομάδα Μίλαν, επιβαρύνοντας τα έξοδά του. Ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων ενάντια στον “δόλιο χρεοκόπο”, όπως χαρακτηρίστηκε, τόσο από τους εργάτες που έμειναν χωρίς δουλειά όσο και από τους παίχτες της Μίλαν. Αν και συνελήφθη, κατάφερε να διαφύγει στη Βυρηττό, όπου και πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του.

Η αυτοκρατορία βαμβακιού με 31 εργοστάσια πέρασε στα χέρια του 25χρονου Φελίτσε Ρίβα

Μέχρι και το 1960 ο αυτοκράτορας της βαμβακοβιομηχανίας ήταν ο Τζούλιο Ρίβα. Μετά τον θάνατό του, η περιουσία πέρασε στα χέρια των παιδιών του, και συγκεκριμένα στον μεγαλύτερο γιο του, Φελίτσε Ρίβα. Ο Φελίτσε ήταν 25 χρονών και από τη μία μέρα στην άλλη κλήθηκε να διαχειριστεί μια τεράστια κληρονομιά. Ήταν ένα ξαφνικό γεγονός που αιφνιδίασε τον Φελίτσε, καθώς ο πατέρας του πέθανε εντελώς απρόοπτα, πριν το γάμο του με την δεύτερη γυναίκα του, κατά τη διάρκεια μιας ιατρικής εξέτασης.

Η περιουσία της οικογένειας Ρίβα κυμαινόταν, αναλόγως την οικονομική συγκυρία, μεταξύ 60-200 δισεκατομμυρίων λιρέτων, δηλαδή από 3 έως 10 δισεκατομμύρια δραχμές. Μία από τις πρώτες κινήσεις του νέου επιχειρηματία ήταν να εκσυγχρονίσει τις εγκαταστάσεις των εργοστασίων.

Εγκατέστησε σύγχρονα μηχανήματα, προσέλαβε νέους διευθυντές και δώδεκα χιλιάδες εργάτες και υπαλλήλους.

Εκτός, όμως, από τα εργοστάσια, ο Φελίτσε Ρίβα αποφάσισε να προχωρήσει και στην αναβάθμιση της προσωπικής του ζωής. Ιδιωτικά αεροπλάνα και κότερα, πολυτελείς κρουαζιέρες και πολυδάπανα ταξίδια ήταν από τις πρώτες κινήσεις του. To 1963 αγόρασε την ποδοσφαιρική ομάδα Μίλαν και ανέλαβε καθήκοντα προέδρου.

Η αρχή της χρεοκοπίας. Οι διαμαρτυρίες των εργατών έφτασαν μέχρι τη Σκάλα του Μιλάνου

Οι επιπτώσεις των χρηματοοικονομικών του δραστηριοτήτων ξεκίνησαν ήδη από την επόμενη χρονιά. Το 1964 σημειώθηκαν οι πρώτες μειώσεις των ωρών εργασίας και η μη καταβολή μισθών των εργαζομένων στη βαμβακοβιομηχανία. Το 1965 σημαδεύτηκε από την πτώχευση ενός από τους τρεις ομίλους εταιρειών που είχε στη διάθεσή του, λόγω “τρύπας” 46 δισεκατομμυριών λιρών. Τα εργοστάσια ξεκίνησαν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Περισσότεροι από 9.000 εργαζόμενοι έμεινα άνεργοι. Σύντομα ξέσπασαν απεργίες και διαμαρτυρίες, που έφτασαν μέχρι και στη Σκάλα του Μιλάνο.

Στις 7 Δεκεμβρίου 1965, ο Φελίτσε Ρίβα βρισκόταν στην πρεμιέρα της “Σκάλας του Μιλάνο”. Ξαφνικά, κάποιοι από τον εξώστη πέταξαν μέσα στο θέατρο φυλλάδια που έγραφαν “Ρίβα, η θέση σου δεν είναι εδώ, αλλά στο Σαν Βιττόρες”, αναφερόμενοι στις ομώνυμες φυλακές.

Ο Φελίτσε Ρίβα καθόταν στο θεωρείο, δίπλα σε εκείνο του Προέδρου της Δημοκρατίας, και παρακολουθούσε ατάραχος τα φυλλάδια να πέφτουν στο πάτωμα. Χρειάστηκε η παραίνεση των συγγενών του που τον συνόδευαν, για να αποχωρήσει από το θέατρο, πριν οι διαμαρτυρίες φτάσουν να διακόψουν την πρεμιέρα. Η έντονη αντίδραση των υπαλλήλων του Ρίβα είχε την συμπαράσταση των οπαδών και των παικτών της AC Milan, οι οποίοι σε αρκετές περιπτώσεις αρνήθηκαν να προπονηθούν λόγω επειδή ήταν απλήρωτοι.

                                                     Η αυτοκτονία

Η χρεοκοπία σημαδεύτηκε, από την αυτοκτονία του διευθυντή ενός από τα εργοστάσια της βαμβακοβιομηχανίας. Ο Ρίβα είχε διατάξει την απόλυση 1.580 επιπλέον εργαζομένων στο συγκεκριμένο εργοστάσιο. Ο διευθυντής, που ήδη είχε υποβληθεί σε θεραπεία για την κατάθλιψη που αντιμετώπιζε, προτίμησε να δώσει τέλος στη ζωή του, παρά να υπογράψει τις απολύσεις.

Η φυγή στο εξωτερικό και η σύλληψη του “δόλιου χρεοκόπου”

Το απόγευμα της 4ης Φεβρουαρίου 1969, ο Φελίτσε Ρίβα συνελήφθη στην έξοδο ενός κινηματογράφου στο κέντρο του Μιλάνου και μεταφέρθηκε στη φυλακή του Σαν Βιττόρες. Η κατάρρευση των εργοστασίων, κρυμμένη πίσω από ψευδείς οικονομικές καταστάσεις, είχε ως αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για δόλια χρεοκοπία. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν 6 χρόνια φυλάκισης. Είκοσι μέρες μετά βγήκε από τη φυλακή, καθώς το ανώτατο δικαστήριο ακύρωσε το ένταλμα σύλληψης, λόγω ενός εντύπου που θεωρήθηκε αναξιόπιστο.

                                                Arrivederci…

Κανείς δεν είχε κατάσχει το διαβατήριό του, και έτσι αφού αποφυλακίστηκε, έφυγε στο εξωτερικό.

νωρίτερα είχε βγάλει και πολλά χρήματα που θα του επέτρεπαν να κάνει μια άνετη ζωή.

Αφού κατέφυγε πρώτα στη Γαλλία και στη συνέχεια στην Ελλάδα, κατέληξε στη Βηρυττό του Λίβανου. Αν και φυλακίστηκε για 50 μέρες στη Βηρυττό, τα επόμενα χρόνια κύλησαν ομαλά. Το 1982, το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου τον ανάγκασε να επιστρέψει στην Ιταλία. Η λιβανέζικη υπηκοότητά του τον βοήθησε στην μείωση της ποινής του, αλλά στην πραγματικότητα ο φάκελος της υπόθεσής του έκλεισε τον Δεκέμβριο του 1991 με την πληρωμή 12 δισεκατομμυρίων υπέρ των τελευταίων μη ασφαλισμένων πιστωτών. Ο Φελίτσε Ρίβα απεβίωσε στο σπίτι του στην ιταλική πόλη Φόρτε ντε Μάρμι, στις 26 Ιουνίου 2017, σε ηλικία 82 ετών.

Πηγή χαρακτηριστικής φωτογραφίας: AC Milan

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Η γκάφα του μεγιστάνα που σε δημόσια ομιλία χαρακτήρισε τα προϊόντα του σκουπίδια και οδήγησε στη χρεοκοπία μια τεράστια επιχείρηση κοσμημάτων. Επανέλαβε το λάθος λίγα χρόνια αργότερα.