Ευγένιος Τριβιζάς. Ο καθηγητής εγκληματολογίας που θεωρεί το ελληνικό σχολειό βαρετό και εχθρό της δημιουργικότητας. Ανακάλυψε τη Φρουτοπία και είναι μόνιμος κάτοικος στο νησί των πυροτεχνημάτων (βίντεο)

Ευγένιος για μεγάλους

Ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8 Σεπτεμβρίου του 1946. Με σπουδές σε Ελλάδα και Αγγλία, είναι κάτοχος πτυχίων Νομικής και Οικονομικών. Ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου και από το 1978 ο διδάκτωρ, πλέον, Τριβιζάς, είναι καθηγητής Εγκληματολογίας και Συγκριτικού Ποινικού Δικαίου στο πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ στην Αγγλία.

Έχει διδάξει σε αρκετά ακόμη πανεπιστήμια της Αγγλίας, ενώ για πέντε χρόνια υπήρξε καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στις διατριβές του έχει ασχοληθεί κυρίως με την αποκλίνουσες συμπεριφορές του πλήθους και τις συνέπειες που έχουν στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης της Βρετανίας.

Η Σκότλαντ Γιαρντ του έχει επιτρέψει να λαμβάνει μέρος σε έρευνες και σε άλλες αστυνομικές δραστηριότητες, ενώ έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σχετικά με την εγκληματολογία, την κοινωνιολογία της αποκλίνουσας συμπεριφοράς και τις συνέπειες για τα ανθρώπινα δικαιώματα της ηλεκτρονικής παρακολούθησης των παραβατών.

Τριβιζάς για μικρούς

Ο Ευγένιος Τριβιζάς ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με τη λογοτεχνία.

Ο “Ερωτευμένος Πυροσβέστης” είναι το μοναδικό μυθιστόρημα που έχει γράψει για τους ενήλικες.

Έχει αφιερωθεί στη συγγραφή πρωτότυπων φανταστικών ιστοριών για παιδιά.

Μέσα από τα 150 βιβλία και ιστορίες που έχει εκδώσει, οι μικροί φίλοι του Ευγένιου Τριβιζά ξέρουν ότι είναι υπεύθυνος για την εφεύρεση του γαργαλιού, μιας συσκευής που κάνει τους λυπημένους ανθρώπους να γελούν, για το παπιγιόν για νάνους και βέβαια για το ηλεκτρικό ρουφοσκόπιο.

Η συσκευή αυτή επιτρέπει σε κάποιον να παρατηρεί τα αστέρια, αλλά αν του αρέσουν πολύ, μπορεί να τα ρουφάει σαν ηλεκτρική σκούπα και να τα κάνει γιρλάντες.

Είναι επίσης εξερευνητής και έχει ανακαλύψει 484 χώρες, εκ των οποίων το Νησί των Πυροτεχνημάτων, το Πιπερού, το Κουφέιτ, αλλά και η ξακουστή Φρουτοπία.

Οι ειδικότητες του δεν σταματούν εκεί.

Είναι ζογκλέρ μελάτων αυγών και δοκιμαστής καναπέδων.

Είναι πτυχιούχος γαλακτοκομίας και μιλά άπταιστα σοκολατινικά.

Ένα πούπουλο από το μαξιλάρι που κοιμόταν η Πεντάμορφη και ένα τούβλο απ’ το σπίτι που είχαν χτίσει τα τρία γουρουνάκια, είναι μερικά από τα πράγματα που κατέχει στην σπάνια συλλογή του.

«Είναι μία, μόνο μία, η ονειρεμένη φρουτοπία, είναι μία, μόνο μία και δεν υπάρχει άλλη καμία»

Το 1997 ξέσπασε δικαστική διαμάχη μεταξύ του Ευγένιου Τριβιζά και της εταιρίας-κολοσσού, Coca Cola.

Ο λόγος ήταν ο εξής:

Η Coca Cola ξεκίνησε την παραγωγή ενός φρουτοποτού με την ονομασία “FRUTOPIA”.

Ο συγγραφέας προσέφυγε στη δικαιοσύνη για να προστατεύσει τα πνευματικά δικαιώματα της δημιουργίας του.

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1997 η Διοικητική Επιτροπή Σημάτων του υπουργείου Εμπορίου, αποφάσισε: «Η λέξη “Φρουτοπία” είναι πρωτότυπη δημιουργία του Ευγένιου Τριβιζά και έχει αποκτήσει μεγάλη φήμη κυρίως στα νεαρά άτομα, τα οποία αποτελούν μεγάλη κατηγορία του καταναλωτικού κοινού. Επίσης, η λέξη “Φρουτοπία” συνδέεται άμεσα με τον δημιουργό της και το πνευματικό του έργο και η κατάθεσή της από την “Κόκα-Κόλα” ως σήματος προς διάκριση προϊόντων της αντίκειται στην καλή πίστη και προσβάλλει προγενέστερα δικαιώματα της προσωπικότητας του Ευγένιου Τριβιζά και έγινε με σκοπό να σφετεριστεί ανεπίτρεπτα η εταιρεία τη φήμη του ανήκοντος εις τον συγγραφέα έργου».

Παρά την έφεση που κατέθεσε η εταιρία, το αίτημα της απορρίφθηκε κι έκτοτε ο Αιμίλιος το Μήλο και οι υπόλοιποι κάτοικοι της Φρουτοπίας υπερηφανεύονται ότι η ονομασία της πόλης τους είναι πρωτότυπη.

Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι κι ο μοναδικός Έλληνας που έχει κερδίσει δίκη ενάντια στην πολυεθνική εταιρία.

«Η εκπαίδευση, αντί να εμπνέει και να χαρίζει δημιουργικά φτερά, συνθλίβει και καταθλίβει με τη συσσώρευση γνώσεων το παιδί».

Με μια πλούσια συλλογή παραμυθιών και βαθιά γνώση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, ο Ευγένιος Τριβιζάς δείχνει την αντίθεσή του ως προς το μαθησιακό περιεχόμενο και την τακτική που ακολουθούν τα ελληνικά σχολεία.

Αναφέρει πως η παιδική δημιουργικότητα και η φαντασία πρέπει να έχουν κυρίαρχο ρόλο στην εκπαίδευση.

Μέσα από το βαρετό και συνηθισμένο περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων, η φαντασία των μαθητών περιορίζεται και η δημιουργικότητά τους ατροφεί.

Θεωρεί πως το εκπαιδευτικό σύστημα έχει παραμελήσει αυτές τις πλευρές, δίνοντας βάση μόνο στη γνώση και την απομνημόνευση.

Προτείνει ως πρώτο βήμα την αξιοποίηση της φαντασίας και του χιούμορ, μέσα από πολύχρωμα σχολικά βιβλία που θα δώσουν κίνητρο και θα κινήσουν το ενδιαφέρον των μαθητών.

Η πρωτότυπη εξωτερική εμφάνιση των βιβλίων και το πλούσιο και διαφορετικό μυθιστορηματικό περιεχόμενο τους, θα φανούν ελκυστικά τα παιδιά και έτσι θα αξιοποιήσουν περισσότερο τη γνώση που τους προσφέρεται.

Αυτό που αναφέρει ο ποιητής Κόλριτζ, ως ηθελημένη αναστολή της δυσπιστίας είναι πολύ πιο πιθανό να συμβεί στα παιδιά.

Μέσα από γεγονότα μυθοπλασίας, τα παιδιά ξέροντας ότι αυτά που διαβάζουν δεν είναι πραγματικά, είναι σε θέση να αφήσουν τη φαντασία τους αχαλίνωτη, να εισχωρήσουν στον κόσμο του συγγραφέα και να γίνουν ένα με τους ήρωες.

Η φαντασία και η έμπνευση πρέπει να είναι τα θεμέλια που θα στηριχθεί το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Διακρίσεις

Ο «εθνικός μας παραμυθάς» έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών, την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών, τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά.

Κατέχει το Ελληνικό Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας, ενώ έχει επίσης τιμηθεί από οργανισμούς της Αμερικής και της Αγγλίας.

Η βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Μινεσότας στη Μινεάπολη συγκέντρωσε το σύνολο των λογοτεχνικών βιβλίων του Ευγένιου Τριβιζά, τις μελέτες για το έργο του, τα χειρόγραφα και άλλο υλικό σε μια ειδική ερευνητική συλλογή, που παρουσιάστηκε τον Μάιο του 2000.

Το 2013, ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου επέλεξε τον συγγραφέα ως τον Έλληνα υποψήφιο για το διεθνές βραβείο παιδικής Λογοτεχνίας Άστριντ Λίντγκρεν, σουηδικό βραβείο που θεσπίστηκε το 2002 προς τιμήν της δημιουργού της Πίπης Φακιδομύτης.

Ο Ευγένιος Τριβιζάς στο TEDx Athens, όπου μεταξύ πολλών αναφέρθηκε στην πολυτιμότητα της επιστήμης και της φαντασίας.