Έρλ Τάπερ, ο εφευρέτης του αεροστεγούς πλαστικού δοχείου που μπήκε στις κουζίνες όλου του κόσμου. Στον πόλεμο έφτιαχνε αντιασφυξιογόνες μάσκες και η ιδέα της επίδειξης στα σπίτια ήταν μιας υπαλλήλου. Τι απέγινε

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Νιου Χαμσάιρ των ΗΠΑ. Η οικογένειά του είχε ένα αγρόκτημα και τα έβγαζε δύσκολα πέρα. Ο Έρλ Τάπερ όμως κατάφερε να γίνει πολυεκατομμυριούχος «εισβάλλοντας» σε όλα τα νοικοκυριά.

Από μικρός δούλευε στο αγρόκτημα της οικογένειάς του και βλέποντας τον πατέρα του να τροποποιεί συσκευές και εργαλεία για τις εργασίες στη φάρμα, άρχισε να παθιάζεται με τις εφευρέσεις. Μέχρι τα 10 του πουλούσε τα προϊόντα της φάρμας από πόρτα σε πόρτα ώστε η επιχείρηση να γίνει πιο προσοδοφόρα.

Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, ο Τάπερ συνέχισε να εργάζεται για μερικά χρόνια στο αγρόκτημα, καθώς οι γονείς του είχαν ανοίξει ένα φυτώριο στη Μασαχουσέτη. Εργάστηκε επίσης ως υπάλληλος ταχυδρομείου και σε σιδηροδρομική εταιρεία.

Στα 28 του ίδρυσε την Tupper Tree Doctors Company η οποία φρόντιζε καλλωπιστικά φυτά.

Παράλληλα, με άσβεστο πάθος για τις εφευρέσεις δημιούργησε μια σειρά νέων πραγμάτων όπως τη σύγχρονη καλτσοδέτα. Παντρεύτηκε τη Μαρί Γουίτκομπ με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά. Η σύζυγός του τον βοήθησε να εμπορεύεται επιτυχώς τις εφευρέσεις του. Με τη μεγάλη ύφεση της δεκαετίας του 30 η επιχείρηση χρεοκόπησε το 1936.

Το 1937 ο Έρλ βρήκε δουλειά στο τμήμα κατασκευής πλαστικών της μεγάλης εταιρίας DuPont όπου παρέμεινε μόνο για έναν χρόνο.

Το 1938, σε ηλικία 31 ετών, έχοντας την εμπειρία και την τεχνογνωσία που είχε αποκτήσει στο σχεδιασμό και την κατασκευή πλαστικών υλικών στη DuPont, ίδρυσε δική του επιχείρηση – την εταιρεία Earl S. Tupper.

Αγόρασε μερικά μηχανήματα από τη DuPont και άρχισε να σχεδιάζει και να αναπτύσσει πλαστικά βιομηχανικά προϊόντα για την καταναλωτική αγορά.

Αυτό οδήγησε στο άνοιγμα του πρώτου εργοστασίου Tupper Plastics  το 1942. Ο Τάπερ ονειρευόταν να μπουν τα προϊόντα του σε κάθε σπίτι.

Παρά τη δυσκολία απόκτησης των πρώτων υλών που είναι απαραίτητες για την παραγωγή πλαστικών κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τάπερ  κατόρθωσε να υπογράψει, μέσω της DuPont, σημαντικά κυβερνητικά συμβόλαια και δημιούργησε εξαρτήματα για αντιασφυξιογόνες μάσκες.

Μετά τον πόλεμο, ο Τάπερ στράφηκε στα πλαστικά σκεύη κουζίνας. Οι πωλήσεις ήταν δύσκολες, ακόμα και στο κατάστημά του στην 5^η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης.

Μαζί με τα νέα προϊόντα, ο Τάπερ προσέφερε στους καταναλωτές κι άλλα παλαιότερα. Αν για παράδειγμα αγόραζε κάποιος μια οδοντόβουρτσα του έδινε κι ένα πλαστικό ποτήρι. Παρόλα αυτά, οι καταναλωτές δεν προτιμούσαν τα πλαστικά προϊόντα.

Η εφεύρεση και η ανάπτυξη του τάπερ, ενός αεροστεγούς και υδατοστεγούς σκεύους , αρχικά δεν κατάφερε να συμβάλει στην αύξηση των πωλήσεων. Έγινε σαφές ότι το νέο προϊόν απαιτούσε εξηγήσεις και επίδειξη για τους καταναλωτές ώστε να εκτιμήσουν τα οφέλη του.

Στα τέλη της δεκαετίας του ΄40 άρχισαν οι επιδείξεις από σπίτι σε σπίτι κι επιτέλους τα προϊόντα άρχισαν να πωλούνται. Οι  νοικοκυρές που κατανοούσαν τη χρησιμότητα των πλαστικών δοχείων που κλείνουν αεροστεγώς, άρχισαν να πείθονται βλέποντας γυναίκες να τους τα επιδεικνύουν.

Η ιδέα της επίδειξης στα σπίτια ήταν μιας υπαλλήλου της εταιρείας, της Μπράουνι Γουάιζ η οποία γρήγορα έγινε αντιπρόεδρος στην Tupperware, ωστόσο απολύθηκε το 1958 εξαιτίας συγκρούσεων με το αφεντικό της.

Λίγους μήνες αργότερα, ο Τάπερ ξαφνικά πούλησε την εταιρία αντί 16 εκατομμυρίων δολαρίων στη φαρμακευτική εταιρεία Rexall.

Χώρισε με τη γυναίκα του, αποποιήθηκε την αμερικανική υπηκοότητα, έφυγε από τις ΗΠΑ και μετακόμισε στην Κόστα Ρίκα όπου και πέθανε το 1983 σε ηλικία 76 ετών από καρδιακή προσβολή.

Διαβάστε: Απίστευτες εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων που εξηγήθηκαν τον 20ο αιώνα. Το ρομπότ – υπηρέτης, το περιστρεφόμενο θέατρο και ο κοχλίας για την άντληση υδάτων

Διαβάστε: Το ανίκητο φλογοβόλο των Ελλήνων, το ανθεκτικό τσιμέντο των Ρωμαίων, το αντίδοτο των Ποντίων για όλα τα δηλητήρια. Μυστηριώδεις αρχαίες εφευρέσεις που προκαλούν ακόμη θαυμασμό και δέος