Έρευνα. Η ανησυχητική ποσότητα νερού που καταναλώνει το ChatGPT για να απαντήσει σε 10 έως 50 ερωτήσεις

Τα μεγάλα δίκτυα υπολογιστών που τροφοδοτούν την τεχνητή νοημοσύνη καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας και νερού, προκαλώντας ανησυχία για την περιβαλλοντική τους επίπτωση.

Σύμφωνα με τους Times, η χρήση εφαρμογών όπως το ChatGPT απαιτεί πολύ περισσότερους φυσικούς πόρους από ό,τι υπολογιζόταν αρχικά, με την κατανάλωση νερού να είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τις προηγούμενες εκτιμήσεις.

Μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Riverside αποκάλυψε ότι η χρήση του ChatGPT για 10 έως 50 ερωτήσεις μπορεί να καταναλώσει περίπου δύο λίτρα νερού. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με παλαιότερες εκτιμήσεις, οι οποίες είχαν υπολογίσει την κατανάλωση στα 500 ml.

Η μελέτη, με τίτλο Making AI Less Thirsty (Μειώνοντας τη «δίψα» της Τεχνητής Νοημοσύνης), βασίστηκε σε δεδομένα από την προηγούμενη έκδοση του ChatGPT (GPT-3) και ανέδειξε την ανάγκη για πιο ακριβείς εκτιμήσεις σχετικά με το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της τεχνολογίας αυτής.

Τα κέντρα δεδομένων που υποστηρίζουν συστήματα τεχνητής νοημοσύνης έχουν ιδιαίτερα υψηλές απαιτήσεις ψύξης, καθώς οι επεξεργαστές τους παράγουν τεράστιες ποσότητες θερμότητας. Τα νέα racks διακομιστών από την Nvidia, για παράδειγμα, αποδίδουν ισχύ έως και 120 kW, ισοδύναμη με δεκάδες θερμάστρες υψηλής απόδοσης ανά τετραγωνικό μέτρο. Για την ψύξη τους, τα περισσότερα κέντρα δεδομένων χρησιμοποιούν συστήματα βασισμένα στο νερό, τα οποία εξατμίζουν μεγάλες ποσότητες για τη μείωση της θερμοκρασίας.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχουν περισσότερα από 5.000 κέντρα δεδομένων, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο ο αριθμός ανέρχεται σε περίπου 600. Η κατασκευή νέων εγκαταστάσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο αναμένεται να αυξήσει τη ζήτηση για νερό, σε επίπεδα που αντιστοιχούν στην κατανάλωση μιας πόλης όπως το Λίβερπουλ. Τα τελευταία χρόνια, οι τεχνολογικοί κολοσσοί όπως η Google, η Microsoft και η Meta σημείωσαν διψήφια αύξηση στην κατανάλωση νερού, με τις εταιρείες να δεσμεύονται να γίνουν «θετικές στο νερό» έως το 2030, δηλαδή να επιστρέφουν περισσότερα αποθέματα από όσα καταναλώνουν.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν ερωτήματα για το πού επιστρέφεται το νερό, καθώς συχνά δεν ανακυκλώνεται στις ίδιες περιοχές από όπου αντλήθηκε, γεγονός που εντείνει τα προβλήματα σε περιοχές με υδατική κρίση. Ένα παράδειγμα είναι η Χιλή, όπου η ξηρασία και οι διαμαρτυρίες των τοπικών κοινοτήτων ανάγκασαν την Google να εγκαταλείψει τα αρχικά σχέδια για ένα μεγάλο κέντρο δεδομένων, υιοθετώντας αντ’ αυτού ένα σύστημα ψύξης βασισμένο στον αέρα.

Τέλος, αν και η εγκατάσταση κέντρων δεδομένων σε ψυχρές χώρες όπως αυτές της Βόρειας Ευρώπης μειώνει τις ανάγκες ψύξης, η γεωγραφική απόσταση δημιουργεί καθυστερήσεις στην απόκριση, περιορίζοντας τη δυνατότητα εφαρμογής τέτοιων λύσεων σε μεγάλη κλίμακα. Εκπρόσωποι εταιρειών όπως το OpenAI δήλωσαν ότι εργάζονται για τη βελτίωση της αποδοτικότητας και τη μείωση της κατανάλωσης πόρων, ωστόσο η πρόκληση παραμένει.

Εικόνα: Pexels