Εντυπωσιακό animation δείχνει μέσα σε ένα λεπτό 1,8 δισ. χρόνια εξέλιξης των τεκτονικών πλακών της Γης

Με τη χρήση στοιχείων από το εσωτερικό των πετρωμάτων της γήινης επιφάνειας, οι επιστήμονες ανακατασκεύασαν την τεκτονική των πλακών του πλανήτη των τελευταίων 1,8 δισεκατομμυρίων ετών.

Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται το γεωλογικό ιστορικό της Γης με αυτόν τον τρόπο, τόσο πίσω στον χρόνο. Αυτό επέτρεψε στους επιστήμονες να κάνουν μια προσπάθεια χαρτογράφησης του πλανήτη, κατά το τελευταίο 40% της ιστορίας του.

Η εργασία, με επικεφαλής τον Σιανζί κάο από το Πανεπιστήμιο Ocean της Κίνας, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης Geoscience Frontiers.

Ο «χορός» των ηπείρων ξεκινά με τον παγκόσμιο χάρτη όπως τον ξέρουμε σήμερα και, πηγαίνοντας τον χρόνο προς τα πίσω, η Ινδία μετακινείται προς Νότο, ακολουθούμενη από τμήματα της Νοτιοανατολικής Ασίας, καθώς σχηματίζεται η προηγούμενη ήπειρος Γκοντβάνα στο νότιο ημισφαίριο.

Πριν από περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια, όταν οι δεινόσαυροι περπατούσαν ακόμα στη γη, η Γκοντβάνα ενωνόταν με τη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και τη βόρεια Ασία, σχηματίζοντας μια μεγάλη υπερήπειρο, την περίφημη Παγγαία.

Στη συνέχεια, αποτυπώνεται πώς η Παγγαία και η Γκοντβάνα σχηματίστηκαν από αρχαιότερες συγκρούσεις πλακών. Καθώς ο χρόνος κυλά τα πίσω, εμφανίζεται μια παλαιότερη υπερήπειρος, η Ροδινία – που με τη σειρά της «γεννιέται» από τη διάσπαση μιας ακόμη αρχαιότερης υπερηπείρου, της Νούνα, πριν από περίπου 1,35 δισεκατομμύρια χρόνια.

Μεταξύ των πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος, η Γη είναι ο μοναδικός που διαθέτει τεκτονικές πλάκες. Η βραχώδης επιφάνειά της είναι χωρισμένη σε τμήματα (πλάκες) που σμίγουν μεταξύ τους, δημιουργώντας βουνά ή απομακρύνονται, σχηματίζοντας ρήγματα που στη συνέχεια γεμίζουν με νερό και γίνονται ωκεανοί.

Η χαρτογράφηση της ιστορίας της τεκτονικής πλακών του πλανήτη, το πρώτο στάδιο για τη δημιουργία ενός πλήρους ψηφιακού μοντέλου της Γης, θα επιτρέψει στην Επιστήμη να κατανοήσει ακριβέστερα τη σχέση και την ανατροφοδότηση μεταξύ του βαθέος πλανήτη και των επιφανειακών συστημάτων της Γης που υποστηρίζουν τη ζωή όπως την ξέρουμε.

Πηγή: LiveScience