Έκαψε το δενδρόσπιτο της αδελφής του, πέταξε ένα λάστιχο αυτοκινήτου σε αγώνα πυγμαχίας και αποβλήθηκε. Ηρέμησε μόνο όταν αποφάσισε να γίνει ηθοποιός και δικαιώθηκε. Τον αναγνωρίζετε;

Από μικρός ήταν πανέξυπνος, αλλά ανεξέλεγκτος.

Όταν έκαψε το δεντρόσπιτο της αδελφής του, ο πατέρας του τον έστειλε σε στρατιωτικό σχολείο για να μάθει να πειθαρχεί.

Εκεί αρίστευσε ως μαθητής και αθλητής, αλλά τον απέβαλαν, όταν κατά τη διάρκεια ενός αγώνα πυγμαχίας, πέταξε ένα λάστιχο αυτοκινήτου στον αντίπαλό του!

Ηρέμησε μόνο όταν ο σύμβουλος του επόμενου σχολείου του πρότεινε να ασχοληθεί με την υποκριτική.

Εκεί βρήκε επιτέλους τη διέξοδο που πάντα έψαχνε.

Αφοσιώθηκε στο θέατρο με όλη του τη ψυχή και συνέχισε να ασχολείται και στο Πανεπιστήμιο.

Ακόμα και όταν άρχισε να εμφανίζεται στις πρώτες επαγγελματικές παραστάσεις, η έμμονη ιδέα του ήταν, πως θα μάθει περισσότερα και θα εξελιχθεί.

Είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο, που στην ταινία «Henry & June» όπου έπαιζε ένα δεύτερο ρόλο, παραπονιόταν για μέρες επειδή δεν είχε κανένα κοντινό πλάνο.

Τελικά βρήκε τη λύση, όταν άρχισε να επισκέπτεται τη δημοτική βιβλιοθήκη, όπου καταβρόχθιζε τις βιογραφίες διάσημων ηθοποιών.

Τότε κατάλαβε ότι κι άλλοι μεγάλοι αστέρες, όπως ο Ρόμπερτ ντε Νίρο και ο Αλ Πατσίνο είχαν αργήσει να γίνουν διάσημοι.

Αυτό που τον παρηγορούσε ήταν ότι οι ρόλοι που έπαιρνε μπορεί να μην ήταν πρωταγωνιστικοί, αλλά πάντα αποσπούσαν πολύ θετικές κριτικές.

Και το σημαντικότερο, ο νεαρός είχε πάντα δουλειά, κάτι πολύ σπάνιο σε ένα επάγγελμα με τεράστια ποσοστά ανεργίας.

Ένα βράδυ είδε τον ηθοποιό του κλασικού Χόλιγουντ, Τζακ Λέμον, ο οποίος έλυνε ήρεμα ένα σταυρόλεξο στο καμαρίνι του.

Η βραδιά έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη του. Εκείνο το βράδυ συνειδητοποίησε ότι δεν είχε καμία σημασία η διασημότητα, αλλά μόνο η ποιότητα της δουλειάς. Όταν έβαλε σε τάξη τις προτεραιότητες, είχε αρχίσει πια να γίνεται πραγματικά μεγάλος ηθοποιός…

Σταμάτησε να κυνηγάει τη σκιά του, μέσα από εμμονές για μεγάλους ρόλους και τότε αυτοί ήρθαν μόνοι τους.

Το 1995 εμφανίστηκε στις δύο μεγαλύτερες ταινίες της καριέρας του.

Στο θρίλερ «Seven» με τον Μπραντ Πιτ, όπου ζήτησε να μην εμφανιστεί το όνομά του στους τίτλους για να μην μπορούν οι θεατές να μαντέψουν το τέλος του έργου.

Η δεύτερη ταινία ήταν η «Συνήθεις Ύποπτοι» για το οποίο κέρδισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου.

Ο νεαρός είναι ο ηθοποιός Κέβιν Σπέισι.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Το πρώτο Όσκαρ του Κέβιν Σπέισι για το έργο «Συνήθεις Ύποπτοι». Η ταινία κέρδισε όλα τα Όσκαρ για τα οποία είχε προταθεί. Ο δικηγόρος που έγινε σεναριογράφος…