Φθινόπωρο 1876. Σε μία επίδειξη του εφευρέτη Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ παρευρέθηκε ο αμερικανός πρόεδρος Ράδερφορντ Χέις. Όταν ο Μπελ του παρουσίασε το τηλέφωνο εκείνος αναφώνησε: «Είναι εκπληκτική εφεύρεση, αλλά ποιος θα το χρησιμοποιήσει;»
Ράδερφορντ ή “Rutherfraud”: ένας αμφισβητούμενος πρόεδρος
Ο Ράδερφορντ Μπ. Χέις ήταν ένας σκεπτικιστής Ρεπουμπλικάνος. Υπηρέτησε ως πρόεδρος των ΗΠΑ από το 1877 έως το 1881. Ο Χέις είχε πολεμήσει στον Εμφύλιο Πόλεμο (1861-1865) και είχε αποστρατευτεί με τον βαθμό του υποστρατήγου με διακεκριμένο στρατιωτικό μητρώο. Υπήρξε υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων για το προεδρικό αξίωμα στις πιο αμφισβητούμενες εκλογές της αμερικανικής ιστορίας.
Αν και πιστεύεται ότι ο Χέις έχασε τις εκλογές για 250.000 ψήφους, κέρδισε την πλειοψηφία στο κολέγιο των εκλεκτόρων κάνοντας μια συμφωνία με τους Δημοκρατικούς του Νότου να αποσύρει τα στρατεύματα της Ένωσης που παρέμεναν ακόμα εκεί μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο.
Πάντως, οι εκλογές είχαν στιγματιστεί σε τέτοιο βαθμό από τη διαφθορά και την τρομοκρατία ώστε, πριν ορκιστεί δημόσια στο προστέγασμα του Καπιτωλίου, ορκίστηκε μυστικά στο Λευκό Οίκο, καθώς υπήρχαν φόβοι ταραχών από τους υποστηρικτές του δημοκρατικού αντιπάλου του. Σε όλη τη διάρκεια της προεδρικής θητείας του, οι αντίπαλοί του τον αποκαλούσαν υποτιμητικά ως “Rutherfraud” B., παραφράζοντας το όνομά του με τη χρήση της λέξης “fraud” (απάτη).
Οι λόγοι περιφρόνησης του τηλεφώνου
Ο Γκράχαμ Μπελ είχε παρουσιάσει το τηλέφωνο το 1876 στον ανερχόμενο τότε ρεπουμπλικάνο Χέις. Εκείνος αναγνώρισε τουλάχιστον ότι ήταν σημαντική εφεύρεση, αλλά αναρωτήθηκε για ποιον λόγο θα ήθελε κάποιος να το χρησιμοποιήσει. Δεν πίστευε ότι το πρωτοποριακό αυτό μηχάνημα είχε προοπτικές. Γνωρίζοντας τι έχει συμβεί τα 130 τελευταία χρόνια, είναι εύκολο να αναγνωρίσουμε την έλλειψη διορατικότητας.
Ωστόσο, ο τηλέγραφος τότε, αποτελούσε ένα γρήγορο, αποδοτικό, εθνικό και διεθνές δίκτυο τηλεπικοινωνιών και είχε ηλικία λίγων μόλις δεκαετιών. Ο τηλέγραφος τελικά δεν επρόκειτο ποτέ να μπει στα σπίτια μας, αλλά η ταχύτητα παράδοσης ενός τηλεγραφήματος αρκούσε για τις ανάγκες εκείνων των ημερών.
Όπως σχολίασε περιφρονητικά ο Γουίλιαμ Πρις, ο μετέπειτα αρχιμηχανικός του Γενικού Ταχυδρομείου της Βρετανίας:
«Οι Αμερικανοί μπορεί να χρειάζονται το τηλέφωνο, αλλά εμείς όχι. Έχουμε αρκετούς αγγελιαφόρους.»
Ο ρυθμός της ζωής ήταν αρκετά πιο αργός απ’ ό,τι σήμερα, η εργασία σημαντικά φτηνότερη, και δεν υπήρχε λόγος να υιοθετηθεί μια νέα και αδοκίμαστη τεχνολογία, η οποία θα βελτίωνε ελάχιστα την ήδη υπάρχουσα κατάσταση.
Άλλωστε, σε σύγκριση με τα σύγχρονα τηλέφωνα, οι πρώτες συσκευές είχαν σοβαρούς τεχνικούς περιορισμούς. Εκτός από τα προβλήματα του ενιαίου πομποδέκτη και της ποιότητας του ήχου, τα πρώτα τηλέφωνα δεν διέθεταν κουδούνι ή κάποιον άλλον μηχανισμό ειδοποίησης. Ο καλών έπρεπε να σφυρίξει ή να κάνει ένα δυνατό ήχο για να ειδοποιήσει ότι καλούσε.
Πριν από τη δημιουργία των πρώτων τηλεφωνικών κέντρων και δικτύων, κάθε τηλέφωνο έπρεπε να διαθέτει τη δική του γραμμή. Έτσι, για να είναι κάποιος συνδεδεμένος με περισσότερα από ένα σημεία απαιτούνταν πολλά τηλέφωνα και πολλές γραμμές για την κατασκευή των οποίων έπρεπε να πληρώσει ο ίδιος.
Η ιστορία δικαίωσε την εφεύρεση και το τηλέφωνο έφερε την τηλεπικοινωνιακή επανάσταση του 20ου αιώνα η οποία οδήγησε στη δημιουργία του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης και στη συνέχεια έφερε το διαδίκτυο σε κάθε σπίτι. Η τελευταία λέξη ανήκει στον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ ο οποίος, όπως φαίνεται, όταν κατοχύρωνε την εφεύρεσή του δεν είχε συνειδητοποιήσει το πλήρες δυναμικό της. Ανακοινώνοντας την εφεύρεση στον κόσμο που αδημονούσε, προέβλεψε με σιγουριά ότι: «Το τηλέφωνο είναι τόσο σημαντική εφεύρεση, ώστε κάθε πόλη θα έχει από ένα»
Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikimediamtx Commons
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr