Δολοφόνησε τα δύο αδέρφια του, επειδή ήθελαν να παίρνουν νερό από το πηγάδι του. Η αδελφοκτονία που συγκλόνισε

Τα ονόματα που αναφέρονται στο κείμενο είναι φανταστικά, για ευνόητους λόγους, αλλά τα γεγονότα πραγματικά και καλύφθηκαν εκτενώς στον Τύπο της εποχής.

Μέσα Αυγούστου 1978. Σε ένα χωριό της Εύβοιας, δύο αδέρφια, η Γαρυφαλλιά και ο Παντελής, βρέθηκαν νεκρά μέσα σε ένα πηγάδι βάθους 25 μέτρων. Δεν επρόκειτο για ατύχημα ή αυτοκτονία αλλά για διπλό φονικό, δράστης του οποίου ήταν ο Βασίλης, ο μεγαλύτερος αδερφός τους και κτηνοτρόφος στο επάγγελμα.

Χτύπησε τα δύο μικρότερα αδέρφια του με σιδερόβεργα και μετά τα έριξε στο πηγάδι που βρισκόταν στο κτήμα του. Ο λόγος: επειδή δεν ήθελε να του παίρνουν νερό.

Το πηγάδι βρισκόταν στο κέντρο μιας έκτασης 40 στρεμμάτων, την οποία είχε μοιράσει ο πατέρας στα τέσσερα παιδιά του – οι τρεις πρωταγωνιστές του εγκλήματος είχαν και μία ακόμη αδερφή, την Αθανασία.

Όλα τα αδέρφια τσακώνονταν για τα περιουσιακά. Ο Βασίλης θεωρούσε ότι το πηγάδι τού ανήκε εξολοκλήρου, ενώ η Γαρυφαλλιά και ο Παντελής διατείνονταν το αντίθετο. Η Αθανασία είχε ταχθεί με το μέρος του Βασίλη.

Μέσα από τις μαρτυρίες του δράστη, του πατέρα και ορισμένων γειτόνων, έγινε αντιληπτό ότι η διπλή αδελφοκτονία ήταν κάτι που όλοι φοβόντουσαν ως πιθανότητα. Η υπόθεση σόκαρε την κοινή γνώμη και βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος

Ο Παντελής και η Γαρυφαλλιά έμεναν μόνιμα στην Αθήνα και γύρισαν στην Εύβοια, για να κάνουν διακοπές. Το σπίτι τους ήταν κοντά σε εκείνο του μεγάλου αδερφού τους, με ένα συρματόπλεγμα να τους χωρίζει.

“Κάθε λίγο και λιγάκι γινόταν σκοτωμός μεταξύ τους. Ακούγαμε τις φωνές τους και μερικές φορές είχαν αρπαχτεί και στο ξύλο. Τη μία γιατί τα πρόβατα του Βασίλη μπήκαν στο κτήμα του Παντελή, την άλλη γιατί η Γαρυφαλλιά πήρε νερό από το πηγάδι του Βασίλη και πάει λέγοντας“, ανέφερε μία γειτόνισσα.

“Ο Βασίλης μάς το είχε πει από παλιά. Θα τα σκοτώσω τ’ αδέρφια μου που κάθονται στην Αθήνα κι έρχονται εδώ μόνο για να μου πάρουν νερό και να με αναστατώσουν“, αποκάλυψε ένας άλλος γείτονας και φίλος του δολοφόνου.

Για τον Βασίλη, η “σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι” ήρθε στις 14 Αυγούστου 1978, όταν ο Παντελής εγκατέστησε μία πομόνα στο πηγάδι, προκειμένου να βγάζει νερό και να ποτίζει τις καλλιέργειές του.

Ο Βασίλης λογομάχησε τότε με τη Γαρυφαλλιά. Άρπαξε μία σιδερόβεργα, την χτύπησε στο κεφάλι και την έριξε αιμόφυρτη στο πηγάδι. Με την ίδια σιδερόβεργα χτύπησε κατακέφαλα και τον Παντελή και έριξε κι αυτόν μέσα στο πηγάδι, για να πνιγεί μαζί με την αδερφή του.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, ο δολοφόνος πήγε μετά από περίπου τρεις ώρες στο αστυνομικό τμήμα και είπε: “Στο πηγάδι του σπιτιού μου κολυμπάει το πτώμα της αδερφής μου. Τρέξτε γρήγορα. Μάλλον είναι νεκρή. Δεν αποκλείεται να αυτοκτόνησε“.

Οι αστυνομικοί κινητοποιήθηκαν άμεσα και ανέσυραν τη σορό της Γαρυφαλλιάς από το πηγάδι. Διαπίστωσαν τότε ότι οι κακώσεις που έφερε στο σώμα της δεν ήταν δυνατόν να προέρχονται μόνο από πτώση. Ο Βασίλης δήλωνε άγνοια για το πού βρισκόταν ο μικρότερος αδερφός του, αλλά δεν έπειθε τις αρχές.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον υποδιοικητή της αστυνομίας, ο δολοφόνος “όχι μόνο καθυστέρησε τρεις ώρες να μας ειδοποιήσει, όχι μόνο ήταν τελείως αδιάφορος όταν μας το έλεγε, αλλά μας είχε βεβαιώσει ότι ήταν η αδερφή του ενώ το πηγάδι είναι βαθύ και το σκοτάδι στην επιφάνεια του νερού θα τον εμπόδιζε να διακρίνει την ταυτότητα του θύματος“.

Οι άνδρες της Πυροσβεστικής άδειασαν το πηγάδι και κατάφεραν να ανασύρουν και τη σορό του Παντελή από τον πάτο του. Τελικά, αφού ο Βασίλης ανακρίθηκε εξαντλητικά και περιέπεσε σε αντιφάσεις, ομολόγησε την ενοχή του: “Τους σκότωσα για το κτήμα που διεκδικούσαν ενώ ήταν δικό μου“.

“Μίσος μεγάλο χώριζε τα παιδιά μου”

Όταν διαπράχθηκε η διπλή αδελφοκτονία στην Εύβοια, ο πατέρας των τριών πρωταγωνιστών ζούσε. Ήταν 90 ετών, τυφλός και διαισθανόταν ότι το αδελφικό μίσος θα τερματιζόταν με αίμα. Όπως είπε στους δημοσιογράφους, η Αθανασία ήταν εκείνη που έκανε ακόμη πιο άπληστο τον Βασίλη:

“Το μίσος χώρισε τα παιδιά μου. Ο μεγάλος έγινε αχόρταγος. Η Αθανασία ξεσήκωνε τον Βασίλη. Θέλανε να βγάλουν μουρλή τη Γαρυφαλλιά και να της πάρουν τα κτήματα, να πάρουν την προίκα της. Τις προάλλες ο Βασίλης είπε στον Παντελή πως θα τον σκοτώσει και στη Γαρυφαλλιά ότι θα την πνίξει στο πηγάδι“.

Κατά την απολογία του στον εισαγγελέα, ο Βασίλης ισχυρίστηκε: “Ακόμα και τώρα τους μισώ. Ναι, τους μισώ. Ήταν άτιμος αυτός. Ήθελε να μου πάρει το πηγάδι. Εκεί γίνανε όλα“. Εξίσου κυνική παρουσιάστηκε και η Αθανασία, η οποία υποστήριξε:

“Ο Βασίλης σκότωσε από δικαιολογημένη οργή. Τα αδέρφια μας ήθελαν πάντα να καταπατήσουν το μερίδιό μας από την πατρική περιουσία. Ήταν κακά τα αδέρφια μας. Μας έκαναν φασαρίες, μας τυραννούσαν. Πριν από καιρό μάλιστα ο Παντελής μου είχε κάνει μήνυση κατηγορώντας με ότι του είχα κλέψει πορτοκάλια. Αυτοί ήταν οι κακούργοι. Θύμα είναι ο Βασίλης“.

Η δίκη, η καταδίκη και η μείωση της ποινής

Ο εισαγγελέας Χαλκίδας άσκησε ποινική δίωξη στον Βασίλη για ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά τρόπο ιδιαζόντως ειδεχθή και διέταξε την προφυλάκισή του.

Η δίκη επρόκειτο να διεξαχθεί το Δεκέμβριο του 1979, στο Κακουργιοδικείο Αθηνών, αλλά αναβλήθηκε, προκειμένου ο κατηγορούμενος να τεθεί υπό ψυχιατρική παρακολούθηση.

Τελικά, η υπόθεση εκδικάστηκε το Μάιο του 1980, με τους ψυχιάτρους να αποφαίνονται ότι ο δολοφόνος έχει πλήρη καταλογισμό. Κατά την απολογία του, ο Βασίλης αρνήθηκε το διπλό έγκλημά του και το απέδωσε στο νεκρό αδερφό του:

“Δεν έκανα εγώ τους φόνους, δεν σκότωσα εγώ τα αδέλφια μου και δεν τα έριξα στο πηγάδι. Την προηγούμενη ημέρα είχαμε καβγαδίσει κοντά στο πηγάδι και επειδή ο αδερφός μου ήθελε να με σκοτώσει, λάκισα.

Ο Παντελής ήταν κακός άνθρωπος και δεν σκεφτόταν λογικά. Ήθελε να με ενοχοποιήσει και γι’ αυτό πέταξε την αδερφή μας στο πηγάδι. Εκείνη τον έπιασε, φαίνεται, από τα ρούχα και τον τράβηξε μαζί κάτω, με αποτέλεσμα να πνιγούν και οι δύο“.

Στην αγόρευσή του για τον Βασίλη, ο εισαγγελέας ήταν καταπέλτης. Τον χαρακτήρισε “Κάιν της Εύβοιας” και ζήτησε από τους ενόρκους την παραδειγματική τιμωρία του με βάση το κατηγορητήριο.

Οι ένορκοι εισάκουσαν την πρόταση του εισαγγελέα και καταδίκασαν τον Βασίλη σε δύο φορές ισόβια, χωρίς να του αναγνωρίσουν ελαφρυντικά.

Η υπόθεση εκδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό και η πρωτόδικη ποινή έμεινε αμετάβλητη. Ο Άρειος Πάγος έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης που υπέβαλαν οι συνήγοροι υπεράσπισης του Βασίλη και, τον Απρίλιο του 1984, δικάστηκε για τρίτη φορά. Από τα δις ισόβια “έπεσε” στα 25 χρόνια κάθειρξη.

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Pixabay