“Δεν είναι όμορφο να κερδίζεις βραβείο προβάλλοντας το θάνατο”. Η φωτογραφία με το αποστεωμένο χέρι ενός αγοριού που κέρδισε παγκόσμια αναγνώριση, αλλά έκανε τον φωτογράφο να ντραπεί

Ουγκάντα, Καλοκαίρι 1980.

Ο επαγγελματίας φωτογράφος, Μάικλ Γουέλς, απαθανατίζει το αποστεωμένο χέρι ενός τετράχρονου αγοριού να το κρατά ένας ιεραπόστολος.

Έναν χρόνο αργότερα κερδίζει το Παγκόσμιο Βραβείο Φωτογραφίας Τύπου. Τα συναισθήματα του όμως δεν συμβάδιζαν με τη μεγάλη του νίκη. Υπερτερούσε η ντροπή και η αμηχανία.

Ένα χρόνο από το πιο «δυνατό κλικ» της καριέρας του παραχώρησε μια συνέντευξη στην εφημερίδα Holland Herald, αποκαλύπτοντας το παρασκήνιο της φωτογραφίας.

Το 1980 εργαζόταν για το ίδρυμα «Save the Children», του Ηνωμένου Βασιλείου και συγκεκριμένα για την εκστρατεία κατά της πολιομυελίτιδας στη Σουαζιλάνδη και το Μαλάουι. Η εικόνα τραβήχτηκε σε μια μικρή παράκαμψη του ταξιδιού που αποφάσισε να κάνει ο ίδιος με προορισμό την Ουγκάντα.

Εκείνη την ημέρα οι «Πατέρες της Βερόνας» διένειμαν φαγητό στις οικογένειες. Ήταν οι πρώτες μέρες ενός μεγάλου λιμού που έπληττε την περιοχή. Ένας από τους μοναχούς εξήγησε στον φωτορεπόρτερ τι ακριβώς είχε συμβεί. Τότε του αποκάλυψε ότι το αγόρι της φωτογραφίας ήταν μόλις 4 ετών και καταγόταν από την Καραμόγια.

Η έλλειψη τροφίμων ξεκίνησε το 1978. Ήταν μια χρονιά αποτυχημένων καλλιεργειών, περίεργης ασθένειας των φυτών και παρατεταμένης ξηρασίας. Ήταν μια περιοχή μεγάλης οικονομικής και πολιτικής σημασίας για την κυβέρνηση της Ουγκάντας. Ο κυβερνήτης Ιντί Αμίν δεν χειρίστηκε σωστά την επερχόμενη καταστροφή. Την άφησε να εξελιχθεί και να πλήξει τους κατοίκους.

Μετά την ανατροπή του Αμίν και την πτώση των στρατιωτών του τον Ιούλιο του 1979, οι πολεμιστές Καραμογιόνγκ έφεραν στην κατοχή τους μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών και πυροβόλων όπλων. Η μεγάλη αυτή εισροή τάραξε τις ισορροπίες.

Η μετακίνηση εντός του οικισμού είχε γίνει πολύ επικίνδυνη κυρίως για τη μεταφορά βοοειδών και σιτηρών. Το εμπόριο είχε καταρρεύσει. Οι οικογένειες είχαν αρχίσει να εξαντλούν τα αποθέματα τροφής από τις αρχές του 1980. Η κατάσταση έγινε ακόμα πιο κρίσιμη τον Μάιο και ο λιμός έφτασε στο αποκορύφωμα του τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του ίδιου έτους.

Τον Ιούλιο οι «Πατέρες της Βερόνας» έκαναν έκκληση στο Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα στη Ρώμη ζητώντας άμεση βοήθεια. Οι καθολικές ιεραποστολικές είχαν ξεκινήσει στην περιοχή το έργο τους από το 1933, ενώ η Καθολική Εκκλησία προσέφερε βοήθεια σε μεγάλες περιόδους πείνας από τη δεκαετία του 1960.

Ο φωτογράφος Μάικ Γουέλς που κέρδισε το 1981 το Παγκόσμιο Βραβείο Φωτογραφίας για τη συγκεκριμένη φωτογραφία, δήλωσε ότι ντράπηκε που απαθανάτισε το συγκεκριμένο στιγμιότυπο. Για τον λόγο αυτό κρατούσε τη φωτογραφία κλειδωμένη στο συρτάρι του για πέντε μήνες.

Την ίδια ντροπή εξομολογήθηκε ότι αισθάνθηκε και όταν παρέλαβε το βραβείο του, γιατί όπως είπε δεν είναι όμορφο συναίσθημα να κερδίζεις σε έναν διαγωνισμό προβάλλοντας ανθρώπους που πεθαίνουν από την πείνα.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: RareHistoricalPhotos

Διαβάστε στη “ΜτΧ”:  Η φωτογραφία του σκελετωμένου κοριτσιού που το αρπακτικό την περιμένει να πεθάνει. Ο φωτογράφος πήρε το Πούλιτζερ και αυτοκτόνησε από κατάθλιψη