«Δεν έγινε για τους άσους του ποδοσφαίρου. Έγινε για τον Σοφοκλή κι αυτό –διάβολε– έχει κάποια σημασία». Η λαοθάλασσα που συγκέντρωσε μία παράσταση της Επιδαύρου, με χιλιάδες θεατές να κρέμονται από τις εξέδρες

Τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, το θέατρο και ο κινηματογράφος βρίσκονταν στο προσκήνιο της πολιτιστικής ζωής και της λαϊκής διασκέδασης. Οι παραστάσεις και οι ταινίες έκοβαν χιλιάδες εισιτήρια, ωστόσο λαοθάλασσες υπήρχαν κυρίως στα γήπεδα και οι μπαλαδόροι των μεγάλων ομάδων ήταν λαϊκά είδωλα που ξεσήκωναν πάθη ακόμη και πρωτοφανή επεισόδια για την εποχή.

Έτσι η λαοφιλία τους ήταν μέτρο σύγκρισης, όπως αποδεικνύει και η παρακάτω ιστορία.

Το φεστιβάλ της Επιδαύρου ήταν η Μέκκα του ελληνικού θεάτρου.

Η κόκκινη κορδέλα των εγκαινίων του φεστιβάλ της Επιδαύρου κόπηκε το 1955. Οι αναστηλώσεις και οι επισκευές που είχαν γίνει στο αρχαίο θέατρο λίγα χρόνια νωρίτερα έδωσαν τη δυνατότητα στο χώρο να υποδέχεται πολλαπλάσιους θεατές. Έτσι τον Ιούνιο του 1955 δοκιμάστηκε για πρώτη φορά ένας πρωτοποριακός νεοσύστατος θεσμός, τα “Επιδαύρια”. Όλοι οι μεγάλοι θίασοι της περιόδου θα ανέβαζαν καθημερινές παραστάσεις από τις σπουδαιότερες αρχαίες τραγωδίες και κωμωδίες στο ιστορικό θέατρο.

Η παράσταση που σήμανε την επίσημη έναρξη της διοργάνωσης ήταν η «Εκάβη» σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή και πρωταγωνίστρια την Κατίνα Παξινού.

Από το πρώτο κιόλας έτος, η επιτυχία του φεστιβάλ ήταν τεράστια. Έμελλε όμως να κορυφωθεί την επόμενη χρονιά. Στις 30 Ιουνίου του 1956 ανέβηκε η πολυαναμενόμενη «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Για άλλη μια φορά σκηνοθέτης ήταν ο Αλέξης Μινωτής, ενώ τον πρωταγωνιστικό ρόλο είχε η Άννα Συνοδινού. Τα ονόματα ήταν πολύ δυνατά και η επιτυχία δεδομένη. Ωστόσο, κανείς δεν περίμενε αυτό που συνέβη την ημέρα εκείνη.

Η συρροή των θεατών ήταν μεγαλύτερη της αναμενόμενης. Πάνω από δεκαέξι χιλιάδες άνθρωποι, που ήθελαν να παρακολουθήσουν την παράσταση, βρίσκονταν συγκεντρωμένοι έξω από το αρχαίο θέατρο. Όπως ήταν λογικό, ήταν αδύνατο να χωρέσουν όλοι στο κοίλον του θεάτρου. Το αποτέλεσμα ήταν χιλιάδες θεατές να βρεθούν σκαρφαλωμένοι στις γύρω πλαγιές απ’ όπου κατόρθωσαν να δουν το έργο.

Ο Δημήτρης Ψαθάς έγραψε για το γεγονός: «Δεν έγινε για τους άσους του ποδοσφαίρου. Έγινε για τον Σοφοκλή κι αυτό –διάβολε– έχει κάποια σημασία.»

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Δείτε από ψηλά το πιο φημισμένο αρχαίο θέατρο της Ελλάδας. Ήταν θαμμένο κάτω από τόνους χώματος και πυκνή βλάστηση στην Επίδαυρο. Πως αποκαλύφθηκε και ποια ηθοποιός το αναβίωσε (βίντεο)