Ο Αυχένας του Μπάρου αποτελεί το υψηλότερο ασφάλτινο πέρασμα στην Ελλάδα, καθώς σε ορισμένα σημεία μπορεί κανείς να οδηγήσει ακόμα και στα 1.900 μέτρα υψόμετρο.
Βρίσκεται στη ραχοκοκαλιά της Πίνδου και αποτελούσε για τους κτηνοτρόφους ένα ορεινό πέρασμα από τη Θεσσαλία στην Ήπειρο.
Ο δρόμος ασφαλτοστρώθηκε το 2014 και είναι πολλοί εκείνοι που επιλέγουν τους καλοκαιρινούς μήνες να διασχίσουν οδικώς το πέρασμα και να απολαύσουν την Ηπειρωτική πλευρά της Πίνδου.
Ο “Αυχένας του Μπάρου” αποτελεί μία από τις πιο όμορφες και ιδιαίτερες διαδρομές. Από εκεί μπορεί κάποιος να κινηθεί προς Καλαρρύτες, Συρράκο και άλλα χωριά στα Τζουμέρκα. (Φωτογραφίες: Up Stories)
Ο Αυχένας του Μπάρου
Ο Αυχένας του Μπάρου αποτελεί ένα από τα τρία περάσματα της Πίνδου και βρίσκεται στη Νότια πλευρά της οροσειράς. Ο δρόμος συνδέει την Ανθούσα και το Χαλίκι (Θεσσαλία) με τους Καλαρρύτες και το Ματσούκι (Ηπειρος), μια διαδρομή που κινείται σε πολύ μεγάλο υψόμετρο, ξεπερνώντας σε μερικά σημεία τα 1.900 μέτρα.
Διασχίζοντας το πέρασμα μπορεί κανείς να διακρίνει τις κορυφές Περιστέρι (2.294 μέτρα) και Κακαρδίτσα (2.429 μέτρα). Το τοπίο στην Ηπειρώτικη πλευρά της Πίνδου είναι άγριο, πετρώδες και χωρίς βλάστηση αλλά με εντυπωσιακές χαράδρες.
Ο Αυχένας του Μπάρου είναι ένα από τα λιγοστά προσβάσιμα ορεινά περάσματα από τη Θεσσαλία στην Hπειρο. Συνδέει τα βλαχοχώρια των Τρικάλων με τα χωριά των Τζουμέρκων. (Φωτογραφίες: Up Stories)
Για τους αγωγιάτες και τους τσελιγκάδες της Πίνδου η ορεινή διάβαση ήταν γνωστή εδώ και αιώνες, αφού διέσχιζαν το πέρασμα είτε για να μεταφέρουν ανθρώπους και εμπορεύματα στα δυσπρόσιτα χωριά είτε για να βοσκήσουν τα κοπάδια τους στα αλπικά λιβάδια της περιοχής.
Αξιοθέατα στα γύρω χωριά
Στο πέρασμα από τον Ασπροπόταμο και τη Θεσσαλία προς τους Καλαρρύτες και την Ήπειρο βρίσκεται η Ιερά Μονή της Παναγιάς Γαλακτοτροφούσας. Χτίστηκε το 1799 και σήμερα διατηρείται μόνο το καθολικό, καθώς το υπόλοιπο μοναστήρι, τα κελιά και οι βοηθητικοί χώροι ερείπωσαν και καταστράφηκαν το 1943 από τους Γερμανούς κατακτητές.
Την περίοδο της ακμής του, το μοναστήρι το χρησιμοποιούσαν σαν χάνι και εξυπηρετούσε τους ταξιδιώτες της Ηπείρου και της Θεσσαλίας. Σύμφωνα με την παράδοση, όσοι επισκέπτονταν τη μονή άφηναν πάντα κάτι σε τρόφιμα, ζώα ή χρήματα, ώστε πάντοτε να μπορούν οι επόμενοι ταξιδιώτες να βρουν τρόφιμα και καταφύγιο.
Πολύ κοντά στη μονή υπάρχει το δίτοξο γεφύρι του Μίχου από το οποίο περνούσε ο δρόμος των ταξιδιωτών. Λέγεται πως χτίστηκε μετά την ανέγερση της μονής, ώστε οι μοναχοί να επικοινωνούν με το κοντινό χωριό Ανθούσα.
Γεφυρώνει τον ποταμό Αχελώο και βρίσκεται κοντά στον επαρχιακό δρόμο Τρία Ποτάμια – Χαλίκι και λίγο πριν τη διακλάδωση προς Ματσούκι, Καλαρρύτες και Ανθούσα.
Το πέτρινο γεφύρι του Μίχου
Το όνομά του το οφείλει μάλλον σε τυχαίο συμβάν. Λέγεται ότι, κάποιος Μίχος έχασε τη ζωή του στο γεφύρι από ατύχημα ή συμπλοκή.
Λίγο πριν τη Ιερά Μονή υπάρχει και μικρή ταμπέλα που πληροφορεί τους ταξιδιώτες για το πέτρινο γεφύρι, που βρίσκεται χαμηλά στον ποταμό.
Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο drone των συνεργατών μας Up Stories και Μάκη Θεοδώρου:
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr