D-Day. Πόσες χιλιάδες ήταν τελικά οι νεκροί την πρώτη μέρα της απόβασης στη Νορμανδία. Ποια παραλία είχε τα περισσότερα θύματα. Τι έδειξε η έρευνα

Το 1944 το σχέδιο του Αδόλφου Χίτλερ για παγκόσμια κυριαρχία του ναζισμού άρχισε να ναυαγεί. Στις 6 Ιουνίου του 1944 οι δυτικοί Σύμμαχοι άνοιξαν νέο μέτωπο με απόβαση στη Νορμανδία. Ο  Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος όδευε προς το τέλος του.  

Δυνάμεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία και τον Καναδά ενώθηκαν και χτύπησαν από διαφορετικά σημεία τα γερμανικά στρατεύματα. Ήταν η μεγαλύτερη δια θαλάσσης επίθεση του Πολέμου. Η πρώτη μέρα της απόβασης έμεινε γνωστή στην ιστορία ως “D-Day”. Το ρολόι έδειχνε 6:30 το πρωί όταν οι πρώτοι Αμερικανοί στρατιώτες αποβιβάστηκαν στις παραλίες Γιούτα και Όμαχα. Ακριβώς μια ώρα αργότερα, βρετανικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στις παραλίες Γκολντ και Σουόρντ, ενώ μετά από πέντε λεπτά Καναδοί έφτασαν στην παραλία Τζούνο. Οι σύμμαχοι φώναζαν στους Γάλλους ότι δεν είναι μόνοι τους.

Συνολικά περισσότεροι από 150 χιλιάδες στρατιώτες ρίχτηκαν στη μάχη από την πρώτη μέρα. Οι στρατιωτικοί αρχηγοί των Συμμάχων γνώριζαν ότι θα είχαν μεγάλες απώλειες. Όμως, ήταν ένα τίμημα που έπρεπε να πληρώσουν, αν ήθελαν να εγκαταστήσουν ένα ισχυρό φρούριο στη Γαλλία που βρισκόταν στα χέρια των Ναζί.

Μια στρατιωτική ανάλυση που παρουσιάστηκε στον Αμερικανό επικεφαλής της επιχείρησης, Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, υπολόγιζε ότι την πρώτη μέρα της απόβασης ήταν πιθανό να χαθεί το 75% των αλεξιπτωτιστών. Ωστόσο, δεν υπήρξαν σκέψεις για αναβολή. Το μόνο που άλλαξε ήταν η ημερομηνία, καθώς σχεδίαζαν να επιτεθούν στις 5 Ιουνίου, αλλά εξαιτίας κακών καιρικών συνθηκών, η απόβαση αναβλήθηκε για την επομένη.

Οι Γερμανοί παρόλο που ήταν απροετοίμαστοι, καθώς περίμεναν ότι η επίθεση θα γινόταν από το Καλαί, προέβαλαν ισχυρή αντίσταση. Ωστόσο, μέχρι το τέλος της ημέρας οι Σύμμαχοι είχαν καταλάβει και τις πέντε παραλίες. Η πρώτη μέρα της απόβασης είχε σημαντικές απώλειες και για τις δυο πλευρές. Όμως, ο αριθμός των νεκρών μέχρι σήμερα παραμένει ένα ερωτηματικό.

Οι πρώτες εκτιμήσεις ήταν ότι στα πέντε μέτωπα της Νορμανδίας τα θύματα των συμμαχικών δυνάμεων ανέρχονταν στα 10 χιλιάδες, μεταξύ των οποίων 2.500 νεκροί και χιλιάδες τραυματίες, αγνοούμενοι και αιχμάλωτοι πολέμου. Όμως, μετά από μακροχρόνιες έρευνες της Αμερικανικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης “National D-Day Memorial” εκτιμήθηκε ότι οι νεκροί ήταν πολύ περισσότεροι. Κατέγραψαν 4.414 ονόματα θυμάτων. Από αυτούς οι 2.501 ήταν Αμερικανοί. Ωστόσο, οι ερευνητές πιστεύουν ότι πιθανότατα ο αριθμός των νεκρών θα ήταν μεγαλύτερος, αν συνέχιζαν την έρευνα. Για να καταλήξουν σε αυτόν τον αριθμό, συγκέντρωσαν τα ονόματα των νεκρών που είχαν ταφεί στο αμερικανικό νεκροταφείο της Νορμανδίας, στους τάφους των οποίων είχε γραφτεί η ημερομηνία 6 Ιουνίου. Στη συνέχεια έψαξαν στρατιωτικά αρχεία από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως, το πρόβλημα ήταν ότι πολλά έγγραφα είχαν καταστραφεί κατά τη δεκαετία του ΄70.

“Η αποστολή τους ήταν να κερδίσουν τον πόλεμο ενάντια στον Χίτλερ. Όχι να κρατούν αρχεία των πεσόντων για τους μελλοντικούς ιστορικούς”, είχε αναφέρει ο Τζον Λονγκ, ο διευθυντής εκπαίδευσης της ΜΚΟ.

Κατά τη διάρκεια των ερευνών διαπιστώθηκε ότι ο αμερικανικός στρατός θεωρούσε νεκρό έναν στρατιώτη που αγνοούνταν, μετά από έναν χρόνο. Έτσι, η ημερομηνία θανάτου πολλών στρατιωτών που αγνοούνταν από την πρώτη μέρα της απόβασης, γράφτηκε λανθασμένα στα αμερικανικά στρατιωτικά αρχεία, τα οποία ανέφεραν ότι πέθαναν στις 7 Ιουνίου 1945, ενώ είχαν πεθάνει έναν χρόνο και μια μέρα νωρίτερα.

Όπως διαπιστώθηκε οι περισσότερες απώλειες σημειώθηκαν στην παραλία Όμαχα, όπου 2 χιλιάδες αμερικανοί στρατιώτες πέθαναν, τραυματίστηκαν ή εξαφανίστηκαν. Στις παραλίες Γκολντ και Σουόρντ, υπήρξαν επίσης συνολικά 2 χιλιάδες θύματα, μεταξύ των οποίων προσμετρήθηκαν και οι νεκροί και οι τραυματίες. Στην παραλία Τζούνο όπου είχαν αποβιβαστεί Καναδοί, υπήρξαν 340 νεκροί και 574 τραυματίες.

Η πλειοψηφία των στρατιωτών που έπεσαν νεκροί, ήταν από τους πρώτους που πάτησαν το πόδι τους στις παραλίες της Νορμανδίας και δέχτηκαν τα γερμανικά πυρά. Τα επόμενα συμμαχικά στρατεύματα που αποβιβάστηκαν, όταν τα γερμανικά πυροβόλα είχαν σιγάσει, βίωσαν λιγότερες απώλειες.

Στους νεκρούς της D-Day η Μη Κυβερνητική Οργάνωση θα προσθέσει και τον στρατιώτη Τζον Όνκεν, που είχε γεννηθεί στη Γερμανία. Ο Όνκεν πέθανε περίπου δυο ώρες πριν γίνει η απόβαση, όμως θεώρησαν ότι άξιζε και αυτός όπως οι άλλοι στρατιώτες, να του αποδοθεί φόρος τιμής για ό,τι είχε κάνει. Καθώς κατευθύνονταν στα νορμανδικά παράλια, συμμαχικές δυνάμεις σταμάτησαν σε δυο νησίδες στα ανοιχτά της Νορμανδίας για να ελέγξουν αν υπήρχε γερμανική απειλή. Ο Όνκεν και μερικοί ακόμη στρατιώτες από τη μεραρχία του κατέβηκαν στη στεριά. Προχώρησαν μερικά μέτρα, χωρίς να συναντήσουν γερμανούς στρατιώτες. Όμως, έπεσαν πάνω σε ναρκοπέδιο με αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο.

Το σύνολο των γερμανών θυμάτων της πρώτης μέρας της απόβασης δεν έχει εξακριβωθεί ακόμα. Εκτιμάται ότι είχαν από 4 έως 9 χιλιάδες απώλειες, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται οι νεκροί, οι τραυματίες, αλλά και οι αιχμάλωτοι πολέμου.

Οι στρατιώτες προχώρησαν στα βάθη της Γαλλίας, απελευθερώνοντας σιγά σιγά πόλεις και χωριά που ήταν υπό τον γερμανικό ζυγό. Η μάχη της Νορμανδίας κράτησε έως τις 19 Αυγούστου 1944 και έληξε με την αποφασιστική νίκη των Συμμάχων. Οι Σύμμαχοι μετρούσαν 37 χιλιάδες νεκρούς στρατιώτες του πεζικού και 16.714 νεκρούς στρατιώτες της αεροπορίας. Για τα γερμανικά στρατεύματα, εκτιμάται ότι οι νεκροί και οι τραυματίες ανήλθαν σε 200 χιλιάδες.

Παράπλευρες απώλειες αυτής της μάχης ήταν περίπου 20 χιλιάδες Γάλλοι πολίτες, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων.

Πηγή αρχικής εικόνας: Wikimediamtx Commons Robert F. Sargent – National Archives and Records Administration. Επιχρωματισμός από Irootoko jr

Διαβάστε στην “MτX”: Οι Βρετανοί που χαρακτηρίστηκαν «λουφαδόροι της D-Day», από την πρώτη βρετανίδα πολιτικό αριστοκρατικής καταγωγής. Η 8η στρατιά της απάντησε με ένα τραγούδι γεμάτο ειρωνείες και φλεγματικό χιούμορ