Χωριά-φαντάσματα, ερειπωμένα κάστρα και εγκαταλελειμμένα σπίτια. Η Ήπειρος κρατά κρυμμένα τα μυστικά της γιατί θυμίζουν τη φρίκη του πολέμου. Οδοιπορικό από ψηλά (βίντεο)

Εγκαταλελειμμένα σπίτια, άγρια βλάστηση, ερείπια, χαλάσματα και νεκρική σιγή. Χωριά-φαντάσματα, βομβαρδισμένα κάστρα και ερειπωμένα κτίσματα συνθέτουν ένα απόκοσμο τοπίο. Η Ήπειρος κρατά καλά κρυμμένα τα μυστικά της. Ίσως επειδή θυμίζουν τη φρίκη του πολέμου και τον θάνατο. Το οδοιπορικό στα έρημα χωριά αρχίζει:

Παλιά Σαγιάδα, Θεσπρωτία

Η Παλιά Σαγιάδα είναι ένας τόπος πολύπαθος. Λίγα χιλιόμετρα πριν το σημερινή νέα Σαγιάδα υπάρχει ένας ερειπωμένος γραφικός οικισμός με πλακόστρωτους δρόμους και παλιά αρχοντικά. Το μόνο κτίσμα που σήμερα στέκεται ακόμη όρθιο είναι η γραφική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, στο εσωτερικό της οποίας διασώζονται μοναδικές τοιχογραφίες.

Κατά τον 19^ο αιώνα, το χωριό καταστράφηκε δύο φορές από ισχυρούς σεισμούς. Και τις δύο, οι κάτοικοι με σθένος και πείσμα το έκτισαν και πάλι από την αρχή. Η ολοκληρωτική καταστροφή ήρθε το 1943. Ήταν τέλη Αυγούστου και οι Γερμανοί, που έκαναν συχνές περιπολίες στην ευρύτερη περιοχή, υποψιάζονταν ότι οι ντόπιοι τροφοδοτούσαν τους αντάρτες στα βουνά. Με τη συνεργασία των Τσάμηδων της Θεσπρωτίας, μπήκαν στο χωριό και το πυρπόλησαν ολοσχερώς. Μετά την θηριωδία, ο οικισμός δεν επανήλθε ποτέ. Σήμερα, στη θέση των σπιτιών υπάρχουν μόνο συντρίμμια.

Πλαίσιο, Θεσπρωτία

Λίγες βδομάδες μετά τα γεγονότα της Παλιάς Σαγιάδας, την ίδια τύχη θα είχε ένα ακόμα θεσπρωτικό χωριό. Ήταν 14 Σεπτεμβρίου, γιορτή του Σταυρού. Εκείνο το πρωινό, ο χαρμόσυνος χτύπος των καμπανών γρήγορα άλλαξε ρυθμό. Εξακόσιοι Γερμανοί και Τσάμηδες μπήκαν στο χωριό και άρχισαν να σκοτώνουν όποιον έβρισκαν στο διάβα τους. Έσφαζαν γυναικόπαιδα, πετούσαν τους ηλικιωμένους από τα παράθυρα και έκαιγαν τα σπίτια. Μέσα σε τρεις ώρες κάψανε 185 οικίες, ανάμεσά τους πανύψηλα αρχοντικά και ιστορικά κτίσματα. Όρθια έμειναν μόνο η εκκλησία και το σχολείο.

Μαργαρίτι, Θεσπρωτία

Οι «ουλές» του πολέμου δεν βρίσκονται μόνο σε μέρη άψυχα, αλλά πολλές φορές κρύβονται σε κοινή θέα. Στο Μαργαρίτι Θεσπρωτίας, ανάμεσα στα σπίτια των σημερινών κατοίκων, μπορεί κανείς να εντοπίσει μερικά ερειπωμένα αρχοντικά. Αυτά ανήκαν σε Τσάμηδες συνεργάτες των Γερμανών που μετά τη λήξη του πολέμου εκδιώχθηκαν από την περιοχή.  Οι Τσάμηδες ήταν μουσουλμανικός πληθυσμός της Ηπείρου, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της κατοχής συνεργάστηκαν με τους ναζί και κατέδωσαν πολλούς έλληνες αντιστασιακούς, αλλά και άμαχους πολίτες.

Τζαμιά Κώτσικας, Θεσπρωτία

Η Κώτσικα είναι ένα ακόμα χωριό της βόρειας Θεσπρωτίας, το οποίο μέχρι το 1944 κατοικούταν κυρίως από μουσουλμάνους Τσάμηδες. Στην περιοχή ήταν χτισμένα τρία τζαμιά. Το κεντρικό, τα θεμέλια του οποίου μπήκαν το 18^ο αιώνα, θεωρούταν ως το πιο όμορφο σε όλη την περιοχή. Ωστόσο, με τη φυγή των Τσάμηδων μετά τον πόλεμο, αυτά αφέθηκαν στη μοίρα τους. Σήμερα, το μόνο που διασώζεται από το άλλοτε μεγαλοπρεπές κτίσμα είναι ο μιναρές και ελάχιστα μέρη του τεμένους.

Συκιές, Άρτα

Μόλις πενήντα μέρες μετά το ολοκαύτωμα του Κομμένου, μία από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων κατά τη γερμανική κατοχή, η Άρτα έμελλε να υποστεί ένα ακόμη τραγικό πλήγμα. Τα ξημερώματα της 6^ης Οκτωβρίου του 1943 τα γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στην πόλη και άρχισαν να συγκεντρώνουν τους άντρες άνω των 15 ετών. Αφού τους οδήγησαν σε ένα μεγάλο οικόπεδο, τους διέταξαν να παραταχθούν ο ένας δίπλα στον άλλον. Οι Συκεώτες γνωρίζοντας τι τους περίμενε, δεν σκόπευαν να παραδοθούν αμαχητί. Ήταν πάνω από εκατό, ενώ οι ναζί ήταν μερικές δεκάδες. Τελικά εκτελέστηκαν οι 35, ενώ αρκετοί τραυματίστηκαν σοβαρά.

Οι Γερμανοί, εξοργισμένοι, δεν σταμάτησαν εκεί. Ξαναμπήκαν στο χωριό, όπως και στο διπλανό οικισμό του Λουτροτόπου και άρχισαν να καίνε όλα τα σπίτια με τους ανθρώπους μέσα. Όσοι από τους κάτοικους κατάφεραν να γλιτώσουν, εγκατέλειψαν το χωριό και έζησαν για μεγάλο διάστημα στα χωράφια των γύρω οικισμών.

Νάρκισσος, Πρέβεζα – Μουσιωτίτσα, Ιωάννινα

Οι θηριωδίες των Γερμανών στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου κορυφώθηκαν το καλοκαίρι του 1943. Στις 25 Ιουλίου, τα γερμανικά στρατεύματα περικύκλωσαν τη Μουσιωτίτσα από τέσσερα διαφορετικά σημεία και εκτέλεσαν συνολικά 153 άμαχους κατοίκους. Η απρόσμενη σφαγή έγινε ως αντίποινα για τη συμμετοχή κατοίκων του χωριού στον αντιστασιακό αγώνα. Μεταξύ των φονευθέντων αμάχων υπήρχαν 4 μωρά, 36 παιδιά ηλικίας 2 έως 7 ετών, 23 παιδιά ηλικίας 8 έως 16 και 13 γυναίκες.

Τον επόμενο μήνα, τα γερμανικά Ες Ες εισέβαλαν στο Νάρκισσο Πρεβέζης με σκοπό να τον πυρπολήσουν. Από τις 81 οικίες του χωριού, οι 35 καταστράφηκαν ολοσχερώς. Τα συντρίμμια των ερειπωμένων σπιτιών υπάρχουν μέχρι σήμερα στις πλαγιές του μικρού οικισμού.

Τα κάστρα της Πρέβεζας

Στον παραθαλάσσιο οικισμό του Παντοκράτορα Πρεβέζης υψώνεται ένα πελώριο φρούριο. Κτισμένο από τον Αλή Πασά στις αρχές του 19^ου αιώνα, το «ενετικό» ή «βενετσιάνικο» κάστρο βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο και εξυπηρετούσε τον απόλυτο έλεγχο της ναυσιπλοΐας της εισόδου του Αμβρακικού κόλπου.

Το οχυρό διέθετε ψηλά, περιμετρικά τείχη, θολωτούς χώρους, τάφρο και μία μεγάλη εσωτερική αυλή. Λόγω της αρχιτεκτονικής του αυτής, το κάστρο χρησιμοποιήθηκε μεταγενέστερα από την ελληνική κυβέρνηση για φυλακές κρατουμένων.

Παρόμοια είναι και η περίπτωση του κάστρου των Πέντε Πηγαδιών, το οποίο επίσης κτίστηκε από τον Αλή Πασά την ίδια περίοδο. Εκεί συνέβη το Σεπτέμβρη του 1821 η περίφημη μάχη των Πέντε Πηγαδιών, ανάμεσα στους Σουλιώτες που το είχαν καταλάβει και τους Τούρκους. Η έκβαση ήταν θριαμβευτική για τους Έλληνες που έχασαν μόνο τρεις άντρες ενώ εξόντωσαν πάνω από 200 επιτιθέμενους εχθρούς.

Οι τελευταίες μάχες που δόθηκαν στο φρούριο έγιναν και κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων τον Οκτώβριο του 1912 και το Φεβρουάριο του 1913.

Σήμερα, και τα δύο κάστρα, αν και ερειπωμένα, αποτελούν πόλο έλξης τόσο για την ιστορική τους σημασία, όσο και για την καταπληκτική θέα που μπορεί να απολαύσει κανείς από τους πύργους τους.

Όλες οι πτήσεις drone ανεβαίνουν με την υποστήριξη του καταστήματος DJI Store Greece που διαθέτει και υποστηρίζει με επίσημο σέρβις τα κορυφαία μοντέλα Phantom και Mavic. Μάθε να πετάς στην Σχολή εκπαίδευσης Drone pilot school

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Δίνη». Η υποθαλάσσια πηγή που θα έσωζε την Αθήνα από τη λειψυδρία λόγω των τεραστίων ποσοτήτων γλυκού νερού. Χάρη σε αυτή «ξεδίψασε» ο κάμπος της Αργολίδας