Χάρολντ Λόιντ. Ο “γυαλάκιας” πρωταγωνιστής του βωβού κινηματογράφου έχασε δυο δάχτυλα όταν εξερράγη βόμβα στο χέρι του. Ο γιος του έζησε στη σκιά του και καταστράφηκε απ΄ το αλκοόλ

Του συγγραφέα Άκη Παρισιάδη

Στη μια κορυφή από το τρίγωνο των πρωταγωνιστών του βωβού κινηματογράφου που επηρέασαν περισσότερο την πορεία του, βρίσκεται σίγουρα ο Χάρολντ Λόιντ. Αυτός, ο Τσάρλι Τσάπλιν και ο Μπάστερ Κίτον θεωρούνται η τριανδρία που καθιέρωσε την κωμωδία στυλοβάτη του αμερικανικού σινεμά.

Ο Χάρολντ Λόιντ γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1893 στη Νεμπράσκα. Παρότι ο Τσάρλι Τσάπλιν και ο Μπάστερ Κίτον προέρχονταν από οικογένειες που ασχολούνταν με το θέαμα, ο πατέρας του Χάρολντ Λόιντ ήταν επιχειρηματίας. Κάποια οικονομικά προβλήματα από αποτυχημένες δουλειές, ανάγκασαν τους γονείς του να χωρίσουν και ο μικρός Χάρολντ ακολούθησε τον πατέρα του στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας. Εκεί για πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με το θέατρο μέσω των παραστάσεων του σχολείου του.

Συνεργάστηκε αρχικά με την κινηματογραφική εταιρεία του Thomas Edison και η πρώτη του εμφάνιση στο λευκό πανί ήταν ως κομπάρσος, υποδυόμενος έναν Ινδιάνο. Στα 20 του μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όπου βρήκε πρόσφορο έδαφος για να ικανοποιήσει τις κινηματογραφικές του επιδιώξεις. Σύντομα, ο σκηνοθέτης και φίλος του, Hal Roach, τον εμπιστεύτηκε σε πρωταγωνιστικό ρόλο και δημιούργησαν το χαρακτήρα “Lonesome Luke”, ο οποίος βασίστηκε εν πολλοίς στον αλητάκο του Τσάρλι Τσάπλιν.

Ο “γυαλάκιας”

“Όταν έβαλα γυαλιά στον ήρωά μου, ένιωσα ότι γίνομαι πιο ανθρώπινος. Ήταν ένα παιδί που συναντούσε ο καθένας στη γειτονιά του, αλλά ταυτόχρονα μπορούσε να κάνει όλα τα τρελά και αστεία πράγματα. Έγινε έτσι ένας ήρωας πιο φυσικός, χωρίς βέβαια να λείπει και ποτέ ο ρομαντισμός του”, έλεγε ο ίδιος ο Χάρολντ Λόιντ το 1962 για τον χαρακτήρα που δημιούργησε.

Και ήταν αλήθεια γιατί από το 1918 που υιοθέτησε αυτόν το ρόλο το κοινό ταυτίστηκε άρρηκτα μαζί του, καθώς εξέφραζε με τον τρόπο του την εποχή που βίωναν. Σε αντίθεση με την επικρατούσα εικόνα του ήρωα της κωμωδίας του βωβού, που προερχόταν συνήθως από τα κατώτατα κοινωνικά στρώματα, ο Λόιντ διαμόρφωσε τον χαρακτήρα να διέπεται από όλες τις συνθήκες της τότε κοινωνίας. Ο ήρωας αγωνιζόταν όχι απλά για να επιβιώσει, αλλά και για την αναγνώριση και την επιτυχία.

“Είσαι πολύ όμορφος για κωμωδία”

Ο Hal Roach, διαβλέποντας τις ικανότητες το Λόιντ, αποφάσισε να τον απαλλάξει από την εικόνα του αλητάκου και να δημιουργήσει κάτι αποκλειστικά πάνω στη φιγούρα του. Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισε, ώστε να χτίσει το ρόλο που επιθυμούσε πάνω στο Λόιντ ήταν ότι τον έβρισκε πολύ όμορφο για να παίξει κωμωδία.

Τότε αποφάσισε να του κάνει μια ελαφριά μεταμφίεση. Του φόρεσε μουστάκι, παλιά και σκισμένα ρούχα. Μετά του έβαλε μια κουκούλα στο κεφάλι, αλλά τίποτα από αυτά δεν έμοιαζαν να του ταιριάζουν. Τότε πήρε ένα σκελετό γυαλιών, δίχως τους φακούς, τον φόρεσε στο πρόσωπο του Λόιντ κι έτσι γεννήθηκε μία από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες στον παγκόσμιο κινηματογράφο.

Τα κομμένα δάχτυλα

Το 1919 στο στούντιο φωτογράφισης που διατηρούσε – ο Λόιντ ασχολήθηκε και με τη φωτογραφία και τράβηξε κάποιες από τις χαρακτηριστικές φωτογραφίες της Μέριλιν Μονρόε – και μετά από την επίδειξη κάποιων διαφημιστικών φωτογραφιών, ο Χάρολντ Λόιντ τραυματίστηκε από βόμβα στο δεξί του χέρι. Ήταν μια κατασκευή που θα χρησιμοποιούταν σε μια ταινία του, εκείνος την πέρασε για δοχείο καπνού κι έτσι εξερράγη, με αποτέλεσμα να χάσει τον αντίχειρα και τον δείκτη, ενώ έφερε τραύματα στο πρόσωπο και στο στήθος. Από την έκρηξη τραυματίστηκαν σοβαρά ο σκηνοθέτης του και ο εικονολήπτης του.

Ο ηθοποιός είχε περιγράψει τη δραματική του εμπειρία: “Είδα μια λάμψη και ένιωσα ένα κάψιμο στο σώμα μου. Πίστεψα ότι δεν θα μπορέσω να ξαναδουλέψω ποτέ. Τότε δεν είχα υποθέσει ότι θα αποκτούσα ούτε τα μισά από ότι έχω τώρα. Το συμπέρασμα είναι ότι τη ζωή, αξίζει να τη ζεις”.

Ομιλών κινηματογράφος και η μοιραία πτώση

Από το 1921 και μετά ο Χάρολντ Λόιντ σταμάτησε να γυρίζει μικρού μήκους φιλμ και επικεντρώθηκε στις μεγάλες παραγωγές. Η δημοφιλέστερη ταινία της περιόδου είναι το Safety Last, το 1923 με τη χαρακτηριστική σκηνή όπου ο Λόιντ κρεμιέται από ένα ρολόι στην κορυφή ουρανοξύστη. Από το 1924 και γίνεται ο ίδιος παραγωγός των ταινιών του και ξεκινά και η πιο ώριμη κινηματογραφική εποχή. Ωστόσο, δεν θα κρατήσει πολύ, καθώς η έλευση του ομιλούντος κινηματογράφου θα βλάψει την καριέρα του, όπως συνέβη στους περισσότερους αστέρες του βωβού.

Έως και τα μέσα της δεκαετίας του ’30 δεν θα σταματήσει να παράγει ταινίες και να πρωταγωνιστεί, ωστόσο διαφαίνεται ότι του είναι δύσκολο να προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις. Η καλλιτεχνική του φθορά και η επιδείνωση των οικονομικών του τον ανάγκασαν να σταματήσει την παραγωγή φιλμ το 1938.

Δειλά εμφανίστηκε και πάλι στις αρχές της δεκαετίας του ’40 με κάποιες κωμωδίες, μέχρι που πήρε την απόφαση να αποσυρθεί οριστικά το 1947. Συμμετείχε σε διάφορες εκπομπές στην τηλεόραση, συνήθως ως αναφορά στη ζωή και το έργο του. Δραστηριοποιήθηκε και στη φιλανθρωπία δίνοντας έμφαση στην ίαση σοβαρών τραυματισμών και εγκαυμάτων, παρακινούμενος μάλλον από τη δικιά του περιπέτεια. Βρήκε και το χρόνο να ασχοληθεί περισσότερο με τη φωτογραφία και μάλιστα σπούδασε χρώματα και μικροσκοπία και ανέπτυξε τις 3D εικόνες.

Πέθανε το 1971, σε ηλικία 77 ετών από καρκίνο του προστάτη και θάφτηκε στο Μαυσωλείο του Forest Lawn Memoria Park στο Glendale της Καλιφόρνιας.

44 δωμάτια και 26 μπάνια

Ο Λόιντ παντρεύτηκε το 1923 την επιβλητική Mildred Davis. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά. Την Gloria και τον Harold Clayton Lloyd Jr. Υιοθέτησαν κι ένα κοριτσάκι που έμεινε γνωστή ως Peggy. Ο Χάρολντ Λόιντ έχτισε μια έπαυλη στο Beverly Hills με 44 δωμάτια και 26 μπάνια που διέθετε εκτός από όλες τις ανέσεις της εποχής και γήπεδο γκολφ. Η έπαυλη υπάρχει σήμερα αν και έχει αλλάξει η διαρρύθμιση, καθώς η κύρια κατοικία και οι κήποι χρησιμοποιούνται για εκδηλώσεις και προβολές ταινιών.

Harold Lloyd Jr

Ο γιος του αποφάσισε να ασχοληθεί κι αυτός με την υποκριτική. Συνάντησε όμως τις δεδομένες δυσκολίες που συναντούν όλα τα παιδιά με γονείς που έχουν πετύχει στον χώρο του θεάματος. Οι προσπάθειές του να απαλλαγεί από το βαρύ όνομα και τη σκιά του πατέρα του ήταν επίπονες για την εύθραυστη ψυχοσύνθεσή του. Παρόλο που κατάφερε να παίξει σε κάποιες ταινίες ποτέ δεν κατάφερε να κάνει κάποια αξιόλογη επιτυχία. Μάλιστα, το 1959 έπαιξε στην ταινία Girls Town, όπου στο καστ των ηθοποιών υπήρχε και ένας άλλος γιος σπουδαίου κωμικού: Ο Charlie Chaplin Jr.

Η ροπή του στο αλκοόλ τον κατέστησαν αλκοολικό από την ηλικία των είκοσι. Ίσως σε αυτό να συνετέλεσε και το γεγονός ότι ως ομοφυλόφιλος, έπρεπε να το κρύβει καλά για τα κοινωνικά δεδομένα εκείνης της εποχής. Ωστόσο, ο πατέρας του είχε γνώση της σεξουαλικής του ταυτότητας και αρχικά έδειξε κατανόηση. Όμως ο γιος του, διάλεγε πάντοτε βίαιους εραστές, κατά συνέπεια να επιστρέφει στο σπίτι τους στο Beverly Hills, κακοποιημένος και με εμφανή τα σημάδια της βίας πάνω του. Σε μία έντονη λεκτική διαμάχη που είχε με τον πατέρα του, τον κατηγόρησε ως υπεύθυνο για τον αλκοολισμό του και την προσάρτησή του σε βίαιους εραστές, καθώς η απουσία του στα παιδικά του χρόνια του είχε στοιχίσει.

Προσπάθησε σε όλη του τη ζωή να μοιάζει “φυσιολογικός” άνδρας κι έτσι το 1953 είχε μια σύντομη σχέση με μια χιλιανή ηθοποιό. Το 1960 παντρεύτηκε τη Irene Barellet, κόρη του σπουδαίου τενίστα Paul Barellet de Ricou. Παρά τις αντιδράσεις των οικιών της και των φίλων της για τον γάμο, εκείνη τον πραγματοποίησε. Χώρισε όμως, όταν έπιασε επ’ αυτοφώρω το Harold Lloyd Jr στο κρεβάτι με κάποιον άλλον άνδρα.

Καταβεβλημένος από το αλκοόλ υπέστη εγκεφαλικό στα 34 του χρόνια και δεν συνήλθε ποτέ. Πέθανε μόλις 40 ετών, τρεις μήνες και μία μέρα μετά τον θάνατό του πατέρα του.

Όσοι αναγνώστες επιθυμούν να στέλνουν κείμενα μπορούν να μας τα στέλνουν στη διεύθυνση: [email protected] Εφόσον τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις, που έχουν να κάνουν με το ύφος της ιστοσελίδας, θα δημοσιεύονται. Πολύ μεγάλα κείμενα ενδεχομένως να μειώνονται. Η «ΜτΧ» δεν ευθύνεται για τυχόν ανακρίβειες στα κείμενα των αναγνωστών.

Πηγή αρχικής εικόνας: flickr

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Η υψωμένη γρoθιά του Φρέντι Μέρκιουρι στην κορυφαία συναυλία για το Live Aid. «Μπάσταρδοι, κλέψατε όλο το σόου», σχολίασε ο Έλτον Τζον