ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

Επιθεωρητής έγραψε για τον Σόκρος: "Ο άντρας αυτός είναι πιθανότατα το πιο επικίνδυνο άτομα που έχει αφεθεί ελεύθερο στην κοινωνία».

Αν η Τζίνι προσπαθούσε να μιλήσει, ο Κλαρκ τη χτυπούσε μέχρι να πάψει και άλλες φορές, γρύλιζε σαν σκύλος για να την τρομοκρατήσει.

Η φήμη γράφτηκε για πρώτη φορά το 1729 από τον Ιησουίτη συγγραφέα, Λάτσι Τουρότσι, αλλά δεν απείχε και πολύ από την πραγματικότητα.

Μόνιμος τρόφιμος των αναμορφωτηρίων και των φυλακών, έχτισε πολύ γρήγορα το μύθο του ως νταής και νταβατζής που δεν δίσταζε να τραβάει πιστόλι ή μαχαίρι.

Ο Κλαρκ είπε στην Μπάντι: “Θέλω μια γυναίκα που θα με αγαπάει αρκετά ώστε να σκοτώσει μαζί μου”

Το σενάριο είχε τα πάντα: απαγωγή, φόνο, πλούσιους και διάσημους πρωταγωνιστές, κραχ, απάτες, μαφία, πολιτική, αυτοκτονίες υπόπτων και πάνω από όλα, την τραγωδία του θανάτου ενός βρέφους 20 μηνών που έμενε ατιμώρητη.

Τη νύχτα που πέθαναν οι ορειβάτες, στις 2 Φεβρουαρίου, μια άλλη ορειβατική ομάδα που βρισκόταν περίπου 50 χιλιόμετρα νοτιότερα, παρατήρησε στον ουρανό πορτοκαλί φώτα.

«Πριν έξι μήνες, ήμουν η πιο ευτυχισμένη μητέρα του κόσμου. Μετά έμαθα ότι ο άντρας μου με απατούσε με μια άλλη. Δεν έπρεπε να ζήσουμε πια, ούτε εγώ ούτε τα παιδιά μου».

Για να γλιτώσουν οι στρατιωτικοί μπήκαν άρον –άρον μέσα στην ταβέρνα

Πάνω στη ζωγραφιά, είχε γράψει: «Δεν είναι ο τοίχος αυτός που πίσω του έχει γίνει κάτι, αλλά πράγματι ο φούρνος μέσα στον οποίο έχει καεί κάτι».

«Αντί να σκοτώσω τον ίδιο, προτίμησα την κορούλα του για να τον κάνω να πονέσει περισσότερο» είπε η δολοφόνος.

«Ήταν φόνος τόσο ειδεχθής που τίποτα χειρότερο δεν θα μπορούσα να σκεφτώ, εκτός ίσως από ένα πράγμα: την εκτέλεση αυτής της γριάς γυναίκας στην ηλεκτρική καρέκλα», έγραψε ένας δημοσιογράφος της εποχής.

Στόχος του ήταν να σκοτώσει όσες πιο πολλές γυναίκες μπορούσε και μετά να σκοτωθεί ο ίδιος σε συμπλοκή.

"Ο βιαστής μου θα μείνει ατιμώρητος και η ζωή στην πανεπιστημιούπολη θα συνεχίσει σαν να μη συνέβη τίποτα. Χάρβαρντ, σήμερα σου γράφω για να σου πω ότι νίκησες."

«Σκότωσα αυτούς τους άντρες και τους λήστεψα, έχοντας πλήρη συνείδηση. Και θα το έκανα ξανά."

Ο παιδοκτόνος που προκάλεσε τον οίκτο και τη συμπόνια

Λιντσαρίστηκε, ξυλοκοπήθηκε και τελικά αυτοκτόνησε

Το 1966 ο 25χρονος λιμενεργάτης Δημήτρης Γιακουμάκης καταδικάστηκε σε θάνατο για τη δολοφονία της θείας του Ελένης Λαζάρου και της εξαδέλφης του Βασιλικής Γιακουμάκη.

Πέντε εν ψυχρώ δολοφονίες και έξι σοβαροί τραυματισμοί ήταν τα εγκλήματα που διέπραξε μέσα σε ένα χρόνο

Τελικά ομολόγησε: «Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Μόλις άρχισα, δεν μπορούσα να σταματήσω με τίποτα. Έγιναν τόσο γρήγορα».

Τα θύματά του ήταν πάντα ιερόδουλες.Τις θεωρούσε σκουπίδια.

Το 2014, κυκλοφόρησε το βιβλίο «Savage Harvest: A Tale of Cannibals, Colonialism, and Michael Rockefeller's Tragic Quest for Primitive Art» του ανθρωπολόγου Καρλ Χόφμαν, που ρίχνει φως στην εξαφάνιση του κληρονόμου.