ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Οι Βυζαντινοί πίστευαν ότι ο ακρωτηριασμός ήταν ένα φιλάνθρωπο υποκατάστατο της θανατικής ποινής, που θεωρούσαν ότι δεν ήταν αντιφατικό προς το σχετικό κήρυγμα του Χριστού: «Να βγάλεις τα μάτια σου και να κόψεις τα μέλη σου άμα σε σκανδαλίζουν».

Ο ευνούχος Ευτρόπιος, ο οποίος για ένα διάστημα είχε την πραγματική εξουσία ως επίτροπος του ανήλικου και άβουλου αυτοκράτορα Αρκάδιου, εξέδωσε έναν νόμο που άφησε εποχή.

Στο Βυζάντιο, μολονότι ο αυτοκράτορας νομοθετούσε, ποτέ δεν ήταν υπεράνω του νόμου.

“Η άγνωστη πλευρά του Βυζαντίου. Ιστορικά παράδοξα”, Ιωάννης Γρυντάκης, Γεώργιος Δάλκος, Άγγελος Χόρτης, Έκτορας Χόρτης. Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ομοφυλοφιλικά Ο τρόπος ζωής των Βυζαντινών και οι περί ηθικής αντιλήψεις τους είχαν στο επίκεντρο την εγκράτεια. Γι’ αυτό καυτηριαζόταν με πολύ σκληρό τρόπο το πάθος της παιδεραστίας και της ομοφυλοφιλίας, το οποίο θεωρούνταν δαιμόνιο, και μάλιστα το […]

“Η άγνωστη πλευρά του Βυζαντίου. Ιστορικά παράδοξα”, Βυζαντινά αντισυλληπτικά Στο Βυζάντιο δεν ήταν πάντα επιθυμητή η σύλληψη. Υπήρχαν δηλαδή γυναίκες που, είτε από φτώχεια είτε από απέχθεια προς τον σύζυγο, είτε λόγω πορνείας, είτε από μεγάλη τσιγκουνιά των συζύγων, είτε ακόμα και για να μη «χαλάσει» το σώμα τους, χρησιμοποιούσαν αντισυλληπτικά. Σαν τέτοια θεωρούνταν: εγκέφαλος […]

Πολλές φορές στο Βυζάντιο υπήρχαν ανεπιθύμητες γεννήσεις βρεφών, συνήθως από παράνομες σχέσεις μεταξύ των αφεντικών και των παλλακίδων τους, που ζούσαν κάτω από την ίδια στέγη.

Δύο είναι οι εκδοχές για την προέλευση της φράσης, που χρησιμοποιείται όταν κάποιος αναφέρεται σε γεγονότα που δεν έχουν λογική συνοχή.

Το υγρό πυρ βοήθησε τα αυτοκρατορικά στρατεύματα για άλλη μια φορά.

Το νερό ζεσταινόταν σε μεγάλους λέβητες και διοχετευόταν στους κατάλληλους χώρους μέσα από ένα σύστημα σωληνώσεων, ενώ υπήρχε η δυνατότητα να επιλέξει κάποιος το κρύο μπάνιο ή ακόμα και το ατμόλουτρο.!

Πηγή: “Η άγνωστη πλευρά του Βυζαντίου. Ιστορικά παράδοξα”,Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Άστρα μη με μαλώνετε Η αστρολογία διαδόθηκε στην Ελλάδα μέσω των στωικών φιλοσόφων, οι οποίοι, επειδή δέχονταν την ταυτότητα Θεού και φύσης, πίστευαν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ των ουράνιων σωμάτων και της γης με τα όντα της. Έτσι, με την πάροδο του χρόνου, πίστεψαν ότι τα […]

Το παρατσούκλι που τον ακολουθεί μέχρι και σήμερα είναι ο «Πρίγκιπας του γέλιου».

Την τιμωρία από τον δάσκαλο συμπλήρωνε και η τιμωρία από τους γονείς

Η χρήση των πιρουνιών δεν ήταν συνήθης και οι Βυζαντινοί έτρωγαν τις στερεές τροφές με τα χέρια, όπως και οι αρχαίοι Έλληνες.

Οι γνωστοί μας Τρεις Ιεράρχες, όπως και άλλοι βυζαντινοί λόγιοι, περιγράφουν πολλά παιχνίδια της εποχής τους.

Η ερωτική όμως πρακτική που συγκέντρωνε τα περισσότερα πυρά ήταν η λεγόμενη «παρά φύσιν», επειδή θεωρούνταν προσβολή στο Θεό να γίνεται χρήση οργάνων του σώματος για την εξυπηρέτηση σκοπού άλλου από εκείνο για τον οποίο πλάστηκαν.

Το κείμενο έστειλε ο αναγνώστης μας, Βαγγέλης Σωτήρης Ο Βασίλειος ο Ά (811-886) ήταν ένας αγράμματος χωρικός από τα περίχωρα της Αδριανούπολης. Πιθανότατα Αρμένικης ή Σλάβικης καταγωγής, από πολύ φτωχή οικογένεια. Σύμφωνα με τις πηγές επρόκειτο για έναν γεροδεμένο και όμορφο νέο. Ανέβηκε στην ιεραρχία πολύ γρήγορα χάρις στην φιλοδοξία και την γοητεία του. Όταν […]

Η φράση χρησιμοποιείται για να δείξει ότι έγινε μια αποκάλυψη και συχνά έχει αρνητική σημασία.

Η αναθεώρηση του κτηματολογίου μόνο, κόστισε δύο κεράτια σε κάθε ιδιοκτήτη, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο.

Η ασίγαστη φιλοδοξία της και το παμπόνηρο μυαλό της την οδήγησαν στο θρόνο του Βυζαντίου, αλλά η βασιλεία της έληξε άδοξα, όπως και ξεκίνησε.

Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος, όντας φαλακρός- και προφανώς νοιώθοντας μειονεκτικά- επέβαλλε σε όλους τους στρατιώτες να ξυρίζουν το κεφάλι τους…!

Σύμφωνα με τον μύθο εμφανίστηκαν κάποτε στην Κωνσταντινούπολη άνδρες ρωμαλέοι, σκληροί πολεμιστές με έφεση στους καυγάδες και το ποτό (μερικές πηγές τους αποκαλούν «κρασοκανάτες») για να υπηρετήσουν «τον μεγάλο αυτοκράτορα του Βυζαντίου».

Ο Κρούμος έκοψε το κεφάλι του νεκρού αυτοκράτορα και το κρέμασε σε ένα πάσσαλο για αρκετές ημέρες Στη συνέχεια επαργύρωσε το κρανίο κατασκευάζοντας ένα κύπελλο με βάση την παράδοση των λαών της στέπας.