ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Τα ηλιοτρόπια αναπτύσσονται ακολουθώντας την πορεία του Ήλιου στον ουρανό, ενώ τη νύχτα στρέφονται αργά προς την ανατολή, περιμένοντας το επόμενο ξημέρωμα. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Ήλιος ήταν ερωτευμένος με την Ωκεανίδα Νύμφη, Κλυτία. Τον έρωτα αυτό αποφάσισε να καταστρέψει η Αφροδίτη, θέλοντας να πάρει εκδίκηση. Η θεά είχε εξοργιστεί, επειδή ο Ήλιος φανέρωσε την κρυφή ερωτική της […]

Η ιστορία αφορά την Ηρώ και τον Λέανδρο, δύο νέους που ερωτεύθηκαν σφοδρά αλλά χωρίστηκαν από τον θάνατο. Η Ηρώ ήταν ιέρεια της θεάς Αφροδίτης. Ζούσε απομονωμένη σε πύργο στην πόλη Σηστό μια ζωή παρθενική, όπως απαιτούσε το λειτούργημά της, μακριά από τους γονείς της. Η μόνη που είχε κοντά της ήταν η πιστή της υπηρέτρια. Κάποια ημέρα οργανώθηκε […]

Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Προμηθέας έπλασε τους πρώτους ανθρώπους με νερό και χώμα. Θεώρησε όμως πως για να επιβιώσουν θα έπρεπε να τους χαρίσει τη φωτιά, που μέχρι τότε ήταν αποκλειστικό πλεονέκτημα των θεών. Η απόφαση να την κλέψει από εκείνους και να την προσφέρει κρυφά στο ανθρώπινο είδος, εξόργισε το Δία ο οποίος […]

Ο μύθος αφορά τον Πύραμο και τη Θίσβη. Πρόκειται για την ιστορία δύο ερωτευμένων νεαρών, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να σμίξουν καταλήγουν σε τραγικό θάνατο.  Με βάση τον πρωτότυπο ελληνικό μύθο, ο Πύραμος ερωτεύθηκε σφοδρά την Θίσβη, κόρη του ποτάμιου θεού Ασωπού. Όταν την καταδίωξε για να την έχει κοντά του, εκείνη παρακάλεσε τους θεούς […]

Το αιματηρό τέλος που "χάρισε" τα μάτια του φρουρού της στην ουρά του παγωνιού.

Η σχέση του Κέφαλου και της Πρόκριδας υπήρξε θυελλώδης. Το ζευγάρι πέρασε από σαράντα κύματα και χώρισε αρκετές φορές μέχρι να βρει την ευτυχία και να ζήσει μονοιασμένο, προτού συμβεί η τραγωδία που τους χώρισε για πάντα.

Στην κλασική μυθολογία ο Σείριος συνδέεται στενά με τον αστερισμό του Ωρίωνα, στου οποίου τις φτέρνες είναι ξαπλωμένος.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, η πόλη των Αθηνών πήρε το όνομά της από τον αγώνα που διεξήχθη ανάμεσα στη θεά Αθηνά και τον Ποσειδώνα, για την προστασία και ονομασία της πόλης. Οι δύο αντίπαλοι θεοί, ανέβηκαν πάνω στο βράχο της Ακρόπολης μαζί με τους άλλους δέκα θεούς του Ολύμπου. Εκείνοι θα ήταν οι δικαστές στη διαφωνία […]

Το κείμενο είναι του αναγνώστη μας, Χρήστου Βαρθαλίτη Δευτέρα κάτι έχω, την Τρίτη δεν αντέχω… απ’ όλες τις ημέρες η Κυριακή μ’ αρέσει λέει το γνωστό τραγούδι των στρουμφ. Από τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής του στον κόσμο, ο άνθρωπος έκανε τα πάντα για να μπορέσει να ελέγξει τις δυνάμεις της φύσης. Για να το καταφέρει […]

Τον κόλπο του Κάραβου αποκαλούν και πειρατικό φιόρδ, καθώς εκεί οι πειρατές έβρισκαν καταφύγιο μέσα στον απάνεμο κόλπο κατά τη βυζαντινή εποχή.

Οι ερωτικές περιπτύξεις των αρχαίων θεών στην ελληνική μυθολογία δημιουργούσαν μπελάδες και ατελείωτες περιπέτειες.

Στην ελληνική μυθολογία ο  Άδωνις είναι ο νεαρός θεός που υπήρξε καρπός μιας άνομης συνεύρεσης πατέρα και κόρης. Του Κινύρα και της Σμύρνας. Γεννήθηκε τόσο ωραίος ώστε η ίδια η Αφροδίτη που προκάλεσε την ειδεχθή αιμομιξία, να τον ερωτευθεί παράφορα. Όταν ο Κινύρας κατάλαβε ότι παραπλανήθηκε ώστε να έρθει σε ερωτική συνεύρεση με την κόρη […]

ΠΗΓΗ: Στην επικαιρότητα του παρελθόντος, Νίκος Γ. Μοσχονάς, εκδόσεις Αρχείο Ο μύθος του Αχελώου Ο Αχελώος ήταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, πατέρας των Νυμφών και των Σειρήνων, αλλά και προπάτορας όλων των ποταμών. Άλλωστε το ίδιο το όνομά του εκφράζει γενικότερα την έννοια των ποταμών και των χειμάρρων. Η ρίζα αχ– δηλώνει το […]

Ο Ορφέας, σύμφωνα με την μυθολογία, γεννήθηκε στην Πιερία από την μούσα Καλλιόπη και τον βασιλιά της Θράκης, Οίαγρο.

Μέσα από τις ταινίες φαίνεται η εύθυμη εικόνα, ευτυχισμένων ξωτικών των Χριστουγέννων που βοηθούν τονΑη Βασίλη να κατασκευάσουν τα παιχνίδια των μικρών παιδιών

Ο Ορφέας έγραψε πολλά επικά ποιήματα και τα συνόδευε με τη λύρα του. Τελειοποίησε τη λύρα και αύξησε τις χορδές σε εννιά όσες ήταν και οι μούσες

Ο Τυφώνας ήταν ένα τερατόμορφο ον της μυθολογίας. Θεωρείται προσωποποίηση του μετεωρολογικού τυφώνα λόγω της εξωτερικής εμφάνισής του και της χαρακτηριστικής κίνησής του. Ήταν γιος του Τάρταρου και της Γης και γεννήθηκε αμέσως μετά την εξόντωση των γιγάντων (και αδελφών του από την ίδια μητέρα) από τους Θεούς. Μια δεύτερη αλλά όχι τόσο διαδεδομένη εκδοχή […]

Οι αρχαίοι Έλληνες έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση στη θεά της Δικαιοσύνης. Από αυτήν εξαρτιόταν η ισορροπία του κόσμου και η τάξη των πραγμάτων. Της είχαν δώσει το όνομα Θέμις, που σήμαινε αυτό που ισχύει, καθώς ο λόγος της ήταν σεβαστός από θεούς και ανθρώπους. Η Θέμις αντιπροσώπευε το δίκαιο και τιμωρούσε όποιον διέπραττε αδικίες και παρέβαινε τους […]

Η θλίψη του Ορφέα ήταν απερίγραπτη

Ο Νάρκισσος συνέχισε να περπατά στο δάσος, ώσπου σε ένα ξέφωτο βρήκε μια λίμνη και σταμάτησε. Όταν έσκυψε από πάνω της και αντίκρισε το είδωλο του στο νερό, μαγνητίστηκε από την ομορφιά του.

Ο Δίας αποφάσισε να τιμωρήσει συνολικά το ανθρώπινο γένος, εξαφανίζοντάς το με έναν κατακλυσμό, που θα τους έπνιγε όλους.

Το μωρό συνδύαζε τις χάρες των γονιών του